Κέρκυρα και Ιόνια νησιά παραμένουν συμβολικός τόπος για την Ευρώπη στη Μεσόγειο
Ζιλ Κεπέλ
19 Ιουνίου 2021
/ 19:22
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Ο Ζιλ Κεπέλ, που οι New York Times αποκάλεσαν "τον διασημότερο μελετητή του Ισλάμ στη Γαλλία", ήλθε στην Κέρκυρα να μετάσχει στην εκδήλωση της ΠΙΝ. Μιλώντας με τον Γιώργο Κατσαΐτη αναζωογόνησε την συζήτηση για τη γεωπολιτική της περιοχής, όσο επέτρεπε ο χρόνος και οι υποχρεώσεις που τον έφεραν εδώ.
Την Κέρκυρα τη γνωρίζετε;
Ναι, αυτή είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι. Η πρώτη ήταν το '72 νομίζω, δηλ. πριν από 40 χρόνια.
Σας ρωτάω, γιατί θέλω να μάθω αν ξέρετε την Κέρκυρα ως έναν χώρο διακοπών ή σαν μία τοποθεσία με ιστορική σημασία;
Έχω σπουδάσει ιστορία, οπότε δεν γίνεται να μη βλέπω την Κέρκυρα ως ιστορική τοποθεσία, αν και δεν νιώθω ως ένας σύγχρονος Οδυσσέας που αναζητάει τη Ναυσικά, αλλά ποιος ξέρει; Ίσως την ανακαλύψω τελικά (σ.σ. γέλια).
Ο θρύλος λέει, ότι στην προηγούμενη ιστορική περίοδο, η γεωπολιτική αξία της Κέρκυρας ήταν μεγαλύτερη, μεταξύ Ανατολής και Δύσης
Πιστεύω πως η Κέρκυρα παραμένει σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Μεσογείου, ειδικά τώρα με τις νέες γραμμές στη Μεσόγειο.
Αν κοιτάξουμε εδώ, πίσω από το Παλιό Φρούριο, θα δούμε αυτό το οποίο πριν από μερικά χρόνια ήταν τα σύνορα ανάμεσα στον ελεύθερο και τον κομμουνιστικό κόσμο.
Σήμερα παραμένει σύνορο, παρόλο που πηγαινοέρχονται πλέον τα πλοία της γραμμής, ανάμεσα στην Αλβανία, όπου υπάρχει όμως δυνατή τουρκική επιρροή, και την Ελλάδα. Ενώ όσον αφορά στα ελληνοτουρκικά παραμένει η ένταση για την Ελλάδα και την Κύπρο. Άρα τα θέματα των θαλασσίων συνόρων εξακολουθούν στην επικαιρότητα.
Μπορούμε να πούμε ότι αυτά τα σύνορα Ανατολής - Δύσης, έχουν μετακινηθεί, από τον εγγύς μεσημβρινό κατά Huntington, αργότερα στο Αιγαίο και τώρα ακόμα πιο ανατολικά ύστερα από τους πολέμους της Δύσης στη Μ. Ανατολή και τις θερμές θάλασσες;
Αυτό είναι ένα περίπλοκο ζήτημα καθώς δεν είναι πλέον τόσο ξεκάθαρο όσο παλιότερα, με τα δυο παγκόσμια στρατόπεδα την εποχή του ψυχρού πολέμου, την περιστολή των ελευθεριών στην Ανατολή και το σύνορο ανάμεσά τους.
Για παράδειγμα, σε χώρες όπως η Αλβανία και η Βοσνία, οι οποίες είναι παραδοσιακά μουσουλμανικές, υπάρχει πλέον η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, έτσι που η κοινή γνώμη δεν ακολουθεί υποχρεωτικά τις «εντολές» της εκάστοτε αρχής ή κυβέρνησης, όπως λ.χ. στην περίπτωση της Τουρκίας.
Μετά το 1992, την κατάρρευση των δίδυμων πύργων και τον νέο πόλεμο το 2003, το μετωπικό ενδιαφέρον της Δύσης μεταφέρθηκε στα σύνορα με την Περσία και κατά συνέπεια, σε γενικές γραμμές, όλο το υπόλοιπο θα μπορούσε να θεωρηθεί και δυτική ενδοχώρα;
Πιστεύω πως, οι θαλάσσιες οδοί της Κέρκυρας επίσης αποτελούν σύνορα και εφόσον, απ’ όσο γνωρίζω, η Αλβανία δεν είναι μέλος της ΕΕ, ο Ερντογάν κάνει μία σημαντική προσπάθεια προσέγγισης αρκετών χωρών, όπως η Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και η Βόρεια Συρία.
Οπότε, θεωρώ πως αυτό είναι ένα ζήτημα, το οποίο πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν της η Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα που ο τουρκικός στρατός αναπτύσσει νέα, κατά κάποιον τρόπο, μη συμβατικά όπλα, όπως μαζική χρήση drones κ.α.
Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον στις σχέσεις της ΕΕ και της Τουρκίας, αλλά και της Ανατολής γενικότερα στο τοπίο των ενεργειακών αγωγών και των νέων εμπορικών δρόμων, καθώς όλα αυτά παραπέμπουν σε ανάγκη για ειρήνη;
Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη, χωρίς ασφάλεια και αν η Ελλάδα δεν ήταν μέλος της ΕΕ, το Καστελόριζο θα είχε την ίδια κατάληξη με το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Τώρα, σε ότι αφορά τους ενεργειακούς αγωγούς στους οποίος αναφερθήκατε, είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα για την Τουρκία, καθώς ο Ερντογάν έστειλε το ερευνητικό πλοίο OrucReis, το οποίο έχει το όνομα του διάσημου πειρατή Μπαρμπαρόσα για να κάνουμε και μία μικρή ιστορική αναδρομή, αφού δεν θέλει έναν αγωγό φυσικού αερίου που να συνδέει τη Νότια Κύπρο με την Πελοπόννησο και μετέπειτα την Ιταλία.
Μάλιστα, θέλει να διατηρήσει και τους πόρους από το ρωσικό φυσικό αέριο το οποίο περνάει μέσα από την Τουρκία, στον δρόμο προς την Ευρώπη.
Δεν ξέρει κανείς τι να πιστέψει σχετικά με αυτό το θέμα, διότι υπάρχει παράλληλα ο αγωγός φυσικού αερίου TAP (TransAdriaticPipeline), ο οποίος διατρέχει όλη την Τουρκία, ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας Ελλάδας, μπαίνει από την Κορυτσά στην Αλβανία, την οποία διασχίζει διαγώνια και από την περιοχή μεταξύ Δυρραχίου και Αυλώνας περνάει στην Ιταλία. Και αυτό παραπέμπει αντικειμενικά σε ελληνοτουρκική - ευρωπαϊκή συνεργασία.
Φυσικά, αλλά ανάλογο ήταν το θέμα με τον αγωγό αερίου, Ισραήλ - Κύπρου - Αιγύπτου, αφού παρέβλεψε εντελώς την Τουρκία με στόχο να ενισχύσει τη δύναμη της ελληνικής Κύπρου, κάτι που δημιουργεί πρόβλημα στην Τουρκία, που κατέχει παρανόμως τμήμα του νησιού.
Οπότε πιστεύω, πως για αυτόν τον λόγο, τα Ιόνια Νησιά παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο για την Ευρώπη, όχι μόνο επειδή μετά τον Covid-19, η οικονομία της Κέρκυρας είναι σε αναμονή χιλιάδων Βρετανών τουριστών, αλλά και καθώς είναι το σημείο, το οποίο αντιστάθηκε σε δύο πολιορκίες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τον 16ο και τον 17ο αιώνα.
Κατά κάποιον τρόπο, τα Ιόνια Νησιά και η Κέρκυρα είναι σύμβολα για την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ευρύτερη περιοχή και είναι πολύ σημαντικό να το έχουμε αυτό κατά νου.
Πιστεύετε ότι η πόλη της Κέρκυρας θα μπορούσε να γίνει ένα σύγχρονο hub των δικτύων που διέρχονται από αυτήν, όπως το ενεργειακό, το εμπορικό, αλλά και η κίνηση των ανθρώπων;
Το πιστεύω όντως αυτό και νομίζω μέσω κάποιου τόσο δραστήριου ανθρώπου, όπως η Περιφερειάρχης κυρία Κράτσα, η οποία διετέλεσε και Αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής, ούσα πολύ γνωστή στη Γαλλία και πρόσωπο εκτίμησης στην Ευρώπη, η πόλη της Κέρκυρας αλλά και τα Ιόνια Νησιά, σίγουρα μπορούν να βρουν τον ρόλο τους και τη θέση τους στην ευρύτερη περιοχή.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
