«Δεν πήγα στην Αθήνα τον Γενάρη του 2017», ο γ.γ. του ΑΚΕΛ αντικρούει τις αναφορές του Ν. Κοτζιά

ΛΕΥΚΩΣΙΑ. Λυπούμαι που αναγκάζομαι να απαντήσω δημόσια στον κ. Νίκο Κοτζιά για τις αναφορές του στο πρόσφατο βιβλίο του, ότι δήθεν εγώ συνοδευόμενος από τον κ. Κατρούγκαλο ζήτησα τον Ιανουάριο του 2017 από τον τότε Πρωθυπουργό κ. Α. Τσίπρα να τον απομακρύνει από τη θέση του και ότι συμπεριφερόμουν ως συγκυβερνήτης της Ελλάδας. Ειδικά αυτή η τελευταία αναφορά προσβάλλει τον ίδιο τον κ. Κοτζιά ως μέλος της Κυβέρνησης που υπηρέτησε και τον Α. Τσίπρα που του εμπιστεύθηκε την κρίσιμη θέση του Υπουργού Εξωτερικών.

 

Ο κ. Κοτζιάς γνωρίζει πολύ καλά τι λεγόταν στις μεταξύ μας συζητήσεις αλλά και στις συζητήσεις μας με τον τότε Πρωθυπουργό, στις οποίες ήταν πάντοτε παρόντες και άλλα στελέχη του ΑΚΕΛ και το τότε στέλεχος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών κ. Βαγγέλης Καλπαδάκης. Ξέρει πολύ καλά ότι ουδέποτε λειτούργησα ως συγκυβερνήτης.

 

Επειδή τα γραπτά μένουν, οφείλω να σημειώσω ότι τα κουτσομπολιά που του μεταφέρθηκαν και τα οποία αφελώς ο κ. Κοτζιάς συμπεριέλαβε στο βιβλίο του, είναι διάτρητα. Καταρχάς γιατί το 2017 ταξίδεψα στη Γενεύη, στις Βρυξέλλες, στη Γιάλτα, στην Κούβα, στη Μόσχα, στο Λονδίνο και λοιπά. Δεν πήγα λοιπόν στην Αθήνα τον Γενάρη του 2017. Σε ότι αφορά τον κ. Κατρούγκαλο τον συνάντησα για πρώτη φορά μετά τον διορισμό του στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών. Διερωτούμαι λοιπόν γιατί αναφέρεται σε κάτι αναληθές ο κ. Κοτζιάς.

 

Ειλικρινά λυπούμαι, που στον βωμό της προώθησης ενός βιβλίου ο κ. Κοτζιάς επιλέγει να ανοίξει μέτωπα και να δημιουργήσει κρίση, για πρώτη φορά στην ιστορία, στις διαχρονικά καλές σχέσεις του ΑΚΕΛ τόσο με τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις, όσο και με τον ίδιο, όπως τουλάχιστον εγώ θεωρούσα. Ελπίζω έστω και τώρα να κατανοήσει τη ζημιά που γίνεται.

 

Γράφει ο Κοτζιάς στο «Η λογική της λύσης» (σελ. 443-444):

 

«Δεν είναι τυχαίο ότι στο Κυπριακό το σλόγκαν που κυριαρχούσε στις συζητήσεις μέχρι το Κραν Μοντανά ήταν ότι ‘κάθε προηγούμενη διαπραγμάτευση ήταν και καλύτερη της επόμενης’. Ότι ‘κάθε νέα διαπραγμάτευση ξεκινά από χειρότερο σημείο’. Αναστροφή αυτής της πορείας έγινε στο Κραν Μοντανά, διότι εκεί η ελληνική διπλωματία κατάφερε να επιβάλει ως κεντρικό σημείο την αναγνώριση της θέσης ότι η Κύπρος πρέπει να γίνει φυσιολογικό κράτος, να καταργηθούν δε οι δύο Συνθήκες που συνόδευαν τη Συμφωνία της Ζυρίχης, δηλαδή εκείνης της λεγόμενης ‘Συμμαχίας’ και των ‘Εγγυήσεων’. Θέσεις που υιοθετήθηκαν από τον ίδιο τον ΓΓ του ΟΗΕ, προωθήθηκαν από την ελληνική διπλωματία όχι μόνο ενάντια στις τουρκικές ακρότητες και στις βρετανικές συμπεριφορές, αλλά και ενάντια σε τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της αντίληψης που είχε για μεγάλο χρονικό διάστημα κομμάτι της κυπριακής κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ».

 

«Ο πρώτος που αντιλήφθηκε την αξία της νέας ελληνικής στρατηγικής στο Κυπριακό, πέραν ασφαλώς του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, ήταν ο Κώστας Καραμανλής και στη συνέχεια ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος. Δεν είχε τελειώσει η διαπραγμάτευση στη Γενεύη τον Γενάρη του 2017, είχα μετακινηθεί την ίδια μέρα στο Παρίσι (για τη Διεθνή Διάσκεψη για το Μεσανατολικό και το Παλαιστινιακό) και την επομένη στις Βρυξέλλες (για το Συμβούλιο ΥΠΕΞ) και ο Άντρος Κυπριανού, Γραμματέας του ΑΚΕΛ (που συμπεριφερόταν στο θέμα σαν να ήταν συγκυβερνήτης της Ελλάδας), συνοδευόμενος από τον Γιώργο Κατρούγκαλο, έθεσε ζήτημα στον Τσίπρα, κατά τις πληροφορίες της εποχής, απομάκρυνσής μου από το Υπουργείο Εξωτερικών». (Σ.σ. Η υπογράμμιση του enimerosi.com)