Ο Σπ. Ζερβόπουλος γνώρισε στην ομήγυρη, τις προσπάθειες του ΟΛΚΕ να προσελκύσει μέγα γιοτ στο κενό των κρουαζιεροπλοίων.
Σ' άλλα χέρια
Η αναζήτηση του ίχνους αυτής της προσδοκίας οδηγεί υποχρεωτικά στη μαρίνα των Γουβιών. Εκεί όπου συμπτωματικά, τις μέρες αυτές εγκαθίσταται η νέα διοίκηση στην υπηρεσία του CVC fund, που εξαγόρασε τη D marine του τουρκικού Dogus. Ο εργατικός, προσηνής και ικανός Δ. Κουτσοδόντης αποτελεί πια παρελθόν για τη μαρίνα. Παρέδωσε το τιμόνι της στον Κ. Καραμπάτσο, εγνωσμένης αξίας μάνατζερ, με πλούσια διαδρομή στην ξενοδοχία. Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση εκπροσωπώντας τα Γουβιά, ήταν στην σύσκεψη με την Γκερέκου, όταν και επιβεβαίωσε πως η μαρίνα μπορεί να είναι για μια ακόμα χρονιά γεμάτη, όμως οι επαγγελματικές μισθώσεις σκαφών φέτος, θα έχουν πρόβλημα!
Κι αυτές είναι το περίπου 35% της μαρίνας. Από τη δουλειά που θάχουν, θα εξαρτηθεί εντέλει και το δικό μας έσοδο, λέει στο enimerosi.com ο Κ. Καραμπάτσος.
Απορία ψάλτου
Όσο για τα μέγα γιοτ, επιβεβαιώνεται το ενδιαφέρον του Λιμανιού, δεδομένου ότι το βύθισμα τους συχνά αποδεικνύεται αποτρεπτικό για την προσέγγιση και τον ελλιμενισμό τους στη μαρίνα. Ο «ομφάλιος λώρος» λέγεται Μπαμπάκος. Υπήρξε στέλεχος της μαρίνας και ως μέλος της διοίκησης του ΟΛΚΕ, προσδοκάται να μεταφέρει τεχνογνωσία στην προσέλκυση και εξυπηρέτηση μέγα γιοτ, εκεί όπου μέχρι χθες έδεναν τα κρουαζιερόπλοια!
Όμως αφενός μεν οι εκατοντάδες χιλ. ημερήσιοι επισκέπτες της κρουαζιέρας πόρρω απέχουν ως πληθυσμός από τους σκαφάτους κι ας είναι και «μέγα» αυτοί. Ενώ και το ταμείο του ΟΛΚΕ είναι συνδεδεμένο με το βαρέλι δίχως πάτο του ΤΑΙΠΕΔ κι όχι με την κερκυραϊκή αγορά, που περιμένει τον φετινό Χειμώνα με αγωνία.
Άσε που η μεθόρμηση των πολυτελών γιοτ από τον ΝΑΟΚ στον ΟΛΚΕ, θα στερήσει το όποιο έσοδο του Ναυτικού Ομίλου από τον ελλιμενισμό τους εκεί ελέω βυθίσματος, όπως γινόταν τόσα χρόνια τώρα, και πριν ακόμα τη «ψυχρή περίοδο» με τον τ. πρόεδρο του Λιμανιού, Σπ. Στεφανίδη.
Αν υπάρχει ίζημα από την έρευνα αυτή, είναι η προοπτική της κατασκευής της θρυλούμενης υποδομής μεγαγιότ, βόρεια του λιμενικού Σταθμού, εκεί όπου σήμερα τα καρνάγια και η φλοτίλα. Αλλά κι αυτό είναι οραματικό, συχνά αμφισβητούμενο και πάντως καθόλου σημερινό και επείγον, όπως αλίμονο αποδεικνύονται οι φετινές ανάγκες σε εισόδημα της τουριστικώς μονοκαλλιεργημένης Κέρκυρας.