Κ. Παυλίδης: Να μην βάζουμε από το παράθυρο εκείνους που όποια πόρτα δεν άνοιγε τη γκρέμιζαν με τανκς

Η 21η Απριλίου 1967 είναι η μαύρη ημέρα εκείνη κατά την οποία η χώρα μας γνώρισε την κατάλυση του Δημοκρατικού πολιτεύματος  και την ολοκληρωτική περιστολή των πολιτικών ελευθεριών για εφτά οδυνηρά χρόνια. Η βία, οι εξορίες, ο θεσμός του παρακράτους ήταν όσα είχε να επιδείξει η μαύρη επταετία της Δικτατορίας.
 
Κάθε χρόνο η επέτειος αυτή οφείλει να μνημονεύεται από όλο τον δημοκρατικό κόσμο κάθε γενιάς. Κανείς και καμία που βίωσαν την περίοδο αυτή δεν επιτρέπεται να ξεχνούν την προδοσία,το μίσος, το χαφιεδισμό, τα βασανιστήρια συντρόφων, συνανθρώπων και συγγενών. Κανείς και καμία δεν επιτρέπεται να μην γνωρίζει τα δεινά που άφησε στον ελληνικό λαό η Χούντα των Συνταγματαρχών.

Σήμερα οφείλουμε έναν φόρο τιμής σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν, προασπίστηκαν και συνεισέφεραν, με οποιονδήποτε τόπο, στον αντιδικτατορικό αγώνα.  Η επαγρύπνηση μπροστά στον κίνδυνο της ευρωπαϊκής οπισθοδρόμησης είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
 
Η Ελλάδα και η σημερινή ελληνική κυβέρνηση παρά τη ζοφερή συγκυρία που βιώνουμε, με το τέρας της ακροδεξιάς να προσπαθεί να ανακτήσει τις δυνάμεις του, συνεχίζει να προασπίζει την Δημοκρατία, διευρύνει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, ενισχύει την φωνή των αδύναμων και διατρανώνει την ανάγκη ύπαρξης ουσιαστικής κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης.

Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος για το μέλλον, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, ο δρόμος της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης. Η 21η Απριλίου υπάρχει για να μας θυμίζει πάντοτε να μην βάζουμε από το παράθυρο εκείνους που όποια πόρτα δεν άνοιγε τη γκρέμιζαν με τανκς.