Τα εργοστάσια της Ηπείρου, το ένα μετά το άλλο οδηγούνται σε «λουκέτο»…

Στην πολύχρονη λειτουργία της είχε απασχολήσει εκατοντάδες – ντόπιους κυρίως- εργαζόμενους, συνεργάστηκε με  αρκετές χοιροτροφικές επιχειρήσεις,  έχοντας στηρίξει σε σημαντικό βαθμό την τοπική οικονομία. Ταυτόχρονα το εμπορικό της σήμα είχε γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα, ενώ τα τελευταία χρόνια είχε μεγάλη παρουσία και με τις ζωοτροφές LAKY που παράγονταν από νέα γραμμή, η οποία καταστράφηκε πριν δέκα μήνες από πυρκαγιά που ξέσπασε στο εργοστάσιο.  Οι ζημιές που προκλήθηκαν ήταν πολύ μεγάλες που επιδείνωσαν την οικονομική κατάσταση της μητρικής εταιρίας, ενώ μέχρι και σήμερα δεν έχει εισπράξει την αποζημίωση από την ασφάλεια. 

Τραπεζικός  «στραγγαλισμός»!

Η οικονομική κρίση και ο υψηλός δανεισμός την είχαν «κτυπήσει» αρκετά νωρίτερα και σταδιακά ο κλοιός έσφιγγε, όπως ακριβώς συνέβη και με άλλες ακμάζουσες άλλοτε επιχειρήσεις της Ηπείρου, όπως η SPIDER ή ακόμη και η «Μεταλλουργική» και δεκάδες άλλες μικρότερες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες.  Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν  δεν έχει  βρεθεί λύση, ενώ σε «ναυάγιο» οδηγήθηκαν και οι συζητήσεις για εξαγορά της ΒΙΚΗ από την  Chipita του κ. Σπύρου Θεοδωρόπουλου.  Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η Business News, η αιτία  εντοπίζεται στις διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες για τους όρους αναδιάρθρωσης του δανεισμού της Βιομηχανίας, οι οποίες συν τοις άλλοις αποδείχθηκαν εξαιρετικά χρονοβόρες. 

Αίτηση στον Πτωχευτικό κώδικα

Σε μια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο προκειμένου τελικά να υπάρξει συμφωνία εξυγίανσης, με τον Σπ. Θεοδωρόπουλο, αλλά και για να προστατευθεί από τους πιστωτές της η διοίκηση της ΒΙ.Κ.Η. κατέθεσε αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 106α του Πτωχευτικού Κώδικα.

Η αίτηση έχει προγραμματισθεί να εκδικασθεί στις 11 Μαΐου 2018 από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Άρτας. Μέχρι τότε η εταιρεία έχει διασφαλίσει καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές της καθώς στις 6 Φεβρουαρίου το δικαστήριο εξέδωσε προσωρινή διαταγή με την οποία απαγορεύονται οι ατομικές διώξεις κατά της εταιρείας και των εγγυητών της, κάθε διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, συμπεριλαμβανομένης της λήψης ασφαλιστικών μέτρων, εγγραφής προσημείωσης υποθήκης κλπ. Επίσης, απαγορεύεται σε κάθε τρίτο προμηθευτή - πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να διακόψει την παροχή των αναγκαίων για τη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης, υπό τον όρο της εξόφλησης των κατά μήνα τιμολογούμενων τρεχουσών υπηρεσιών.

Η συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης,  εξαρτάται βέβαια και από τους 190 εργαζόμενους, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας καθώς τους οφείλονται μισθοί επτά περίπου μηνών. 

Διαρκής η κρίση

Η ΒΙ.Κ.Η. είναι η τελευταία ίσως μιας σειράς μεγάλων επιχειρήσεων της Ηπείρου, που αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο, χωρίς την ίδια περίοδο να υπάρχει «φως» στον ορίζοντα για την ίδρυση και λειτουργία ανάλογου εύρους βιομηχανιών, που θα μπορούσαν να καλύψουν το «ισοζύγιο» στο οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε θέσεις εργασίας. 

Παράλληλα είναι μια ακόμη επιχείρηση που δραστηριοποιείται μεταποιητικά στην κτηνοτροφία που έχει μπει στο «φαύλο κύκλο» του αγώνα επιβίωσης, γεγονός που προκαλεί πρόσθετο προβληματισμό. Η  ΣΒΕΚΗ στα Γιάννενα προ αρκετών χρόνων έκλεισε «πνιγμένη» στα χρέη, ο Πτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Άρτας αναζητά επίσης «συμπαίκτη» ή συνεταίρο, ενώ πρόσφατα μεταβιβάστηκαν στη ΘΡΑΚΗ Α.Ε. και τα Σφαγεία ΔΕΛΛΑΣ –ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΣ. 

Δυστυχώς η αρνητική πορεία του κλάδου της μεταποίησης και γενικά της παραγωγής, δεν σταμάτησε ούτε και με τους αναπτυξιακούς νόμους, για τους οποίους δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον επενδυτές σε τομείς κυρίως υπηρεσιών, οι οποίοι όμως έχουν περιορισμένες δυνατότητες ως προς τις θέσεις εργασίας. 

Πολεμική κατά των επενδύσεων

Το γεγονός αυτό θα έπρεπε ήδη να έχει προβληματίσει όλες τις κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις της Ηπείρου, ώστε να συμβάλλουν στην προώθηση και τη στήριξη νέων παραγωγικών δομών που είναι σε θέση να παράσχουν θέσεις εργασίας και να δώσουν «ανάσα» στη ζωή του τόπου. Αντί αυτών όμως εκείνο που διαπιστώνεται είναι μια συνεχής πολεμική σε όποια νέα πρωτοβουλία αναλαμβάνεται, είτε από μικρές μειοψηφίες, είτε και από οργανωμένες «συλλογικότητες» που επιχειρούν να θέσουν εμπόδια με μοναδικό γνώμονα τις προσωπικές τους αντιλήψεις. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις με τον τρόπο που δρουν, δυσφημούν την ίδια την Ήπειρο, καθώς δίνουν την εντύπωση μιας περιφέρειας εχθρικής προς την ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως κατ΄ επανάληψη έχει συμβεί είτε με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε ακόμη και πιο πρόσφατα και με το θέμα των ερευνών για υδρογονάνθρακες. 

Το … παράδειγμα του Δήμου Ιωαννιτών

Στα Γιάννενα βέβαια το τελευταίο δίμηνο, αρνητικός πρωταγωνιστής στο θέμα αυτό, είναι και ο Δήμος Ιωαννιτών, ο οποίος επιχειρεί να επιβάλει πρόστιμα – μαμούθ- που θα  σημαίνουν το «στραγγαλισμό τους» - στις δύο μοναδικές ίσως μεγάλες και ανθηρές οικονομικά βιομηχανίες του νομού, στην ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ και στη ΒΙΚΟΣ Α.Ε., εξαντλώντας τα όρια της τυπικότητας και αγνοώντας προφανώς το γεγονός της μεγάλης συνεισφοράς τους στην απασχόληση και στην τοπική οικονομία. Ευτυχώς βέβαια που η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου στην περίπτωση της ΒΙΚΟΣ Α.Ε. αντελήφθη τις επιπτώσεις μιας τέτοιας απόφασης και την καταψήφισε, ωστόσο το «μήνυμα» στάλθηκε. 

Το μέλλον της ΒΙΚΗ

Επανερχόμενοι στο θέμα της ΒΙΚΗ, να σημειώσουμε ότι  διαθέτει εγκαταστάσεις (σφαγεία, μονάδα αποστέωσης χοιρινού και βοδινού κρέατος, μονάδα παραγωγής αλλαντικών, μονάδες συσκευασίας και τυποποίησης) σε ιδιόκτητα οικόπεδα συνολικής έκτασης 46.000 τ.μ.. Σύμφωνα με τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό της το 2015 είχε τζίρο 19,96 εκατ. ευρώ. και ζημίες 1,24 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές της υποχρεώσεις ανέρχονταν σε 40,16 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων οι βραχυπρόθεσμες είχαν διαμορφωθεί σε 27,68 εκατ. ευρώ.