Ενεργειακός κόμβος η Ήπειρος

Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επενδύσεις  έχουν αναφορά ή γίνονται στην Ήπειρο, η οποία -υπό προϋποθέσεις- μπορεί να  καταστεί ενεργειακός κόμβος στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. 

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις όλων  των ειδικών “περί της ανάπτυξης”, αν αξιοποιηθούν οι ευκαιρίες και οι δυνατότητες που υπάρχουν, τότε η Ήπειρος  σε λίγα χρόνια, θα μπορέσει να αποκτήσει μια νέα «οικονομική ταυτότητα», που θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός διαφορετικού – από ότι έως τώρα γνωρίζουμε- αναπτυξιακού μοντέλου, το οποίο με τη σειρά του θα συνεισφέρει στη βελτίωση των δεικτών της απασχόλησης και της οικονομικής ανάκαμψης. 

Η μεγάλη ευκαιρία ασφαλώς δίνεται με τις έρευνες για υδρογονάνθρακες, για τoυς οποίους έχουν δείξει ενδιαφέρον εταιρίες με μεγάλη εμπειρία και διεθνή εμβέλεια. Το γεγονός αυτό  αποτελεί ένδειξη  ότι υπάρχουν ελπίδες   το υπέδαφος της Ηπείρου, αλλά και η θαλάσσια περιοχή του Ιονίου να «κρύβουν» εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου. 

Ήδη στο νομό Ιωαννίνων δραστηριοποιούνται η ισπανική Repsol και η Ελληνική Energean, με την πρώτη να διεκδικεί μαζί με τα ΕΛ.ΠΕ. και τη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου. Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται και οι διαδικασίες για την παραχώρηση χερσαίων περιοχών σε Άρτα - Πρέβεζα - Αιτωλοακαρνανία, γεγονός που σε πρώτο στάδιο σημαίνει σημαντικά οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες, που είναι άσχετα με το δεύτερο στάδιο, αυτό της εξόρυξης του πετρελαίου, αν βεβαίως βρεθεί, οπότε εκ των πραγμάτων θα τεθούν αυστηροί όροι για την προστασία του περιβάλλοντος. 

Το «πάθημα» του φυσικού αερίου

Οι έρευνες για υδρογονάνθρακες, επιχειρείται βέβαια  να «δαιμονοποιηθούν» από μικρές μειοψηφικές ομάδες, αριστερής κυρίως πολιτικής προέλευσης, που «επενδύουν»  στην ελλιπή ενημέρωση των κατοίκων. Στο ίδιο έργο «θεατές» βρέθηκαν πολλές φορές ως τώρα οι Ηπειρώτες, καθώς σχεδόν σε κάθε επένδυση επιχειρείται να στηθεί σκηνικό κινδυνολογίας και «τρομοκράτησης» των πολιτών. 

Οι κινήσεις αυτές μέχρι τώρα έχουν λειτουργήσει αποτρεπτικά για σημαντικές επενδύσεις που έχει ανάγκη ο τόπος μας, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τον «ξεσηκωμό» που είχε προκληθεί στα παράλια της Θεσπρωτίας για τον αγωγό Φυσικό Αερίου. Το έργο δεν προχώρησε, οι εντυπώσεις έμειναν και τώρα πλέον αναζητούνται νέοι τρόποι για την επέκταση του δικτύου, ώστε να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις και οι κατοικίες της Ηπείρου φθηνή ενέργεια, που είναι απαραίτητη για την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών μας. 

Ο νέος σχεδιασμός

Το ευτύχημα βέβαια είναι ότι και με το νέο σχεδιασμό, το φυσικό αέριο είναι μια ακόμη μορφή ενέργειας που ενισχύει τη δυναμική της Ηπείρου, καθώς τόσο ο αγωγός TAP όσο και ο East Med περνούν από τη Δυτική Ελλάδα. 

Εκτός όμως των υδρογονανθράκων και των δικτύων φυσικού αερίου, που είναι ακόμη στα ζητούμενα, έχουν αναπτυχθεί ήδη σημαντικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πρωτεύοντα ρόλο παίζουν τα υδροηλεκτρικά φράγματα, που αξιοποιούν τους πλούσιους υδάτινους πόρους της Ηπείρου παράγοντας μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας. 

Τα τελευταία βέβαια χρόνια το επενδυτικό ενδιαφέρον για νέα έργα έχει ατονήσει, τόσο  εξαιτίας των αντιδράσεων που υπήρξαν για χωροθέτηση φραγμάτων, όσο και από τη στροφή των επενδυτών σε άλλες μορφές ενέργειας. 

Μεγάλη άνθιση,  αν και ο καιρός δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκός στο νομό Ιωαννίνων,  γνώρισαν τα φωτοβολταϊκά συστήματα τα οποία είναι ιδιαίτερα επικερδή για ένα κάθε άλλο, παρά ευκαταφρόνητο αριθμό επενδυτών. Αν και ενδιαφέρον εξακολουθεί να υπάρχει, προς το παρόν δεν υπάρχει δυνατότητα ίδρυσης νέων μονάδων καθώς είναι αδύνατη η διασύνδεσή τους με το δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας που λέγεται ότι είναι κορεσμένο. 

Η  Ήπειρος ευνοεί επίσης την ανάπτυξη των αιολικών πάρκων.  Ήδη ένα από αυτά λειτουργεί στην περιοχή Μετσόβου και ένα 

-από τα μεγαλύτερα στη χώρα- κατασκευάζεται την τρέχουσα περίοδο  στον Κασιδιάρη που εκτείνεται στους δήμους Πωγωνίου-Ζίτσας. Αδειοδοτήσεις για αντίστοιχα έργα έχουν εκδοθεί και για άλλες περιοχές της Ηπείρου, ενώ μια ακόμη μορφή ενέργειας που μέχρι σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί στο βαθμό που θα έπρεπε, είναι αυτό του βιοαερίου, το οποίο ήλθε στην επικαιρότητα με την υπόθεση της εγκατάστασης πέντε μονάδων στη Βιομηχανική Περιοχή Ιωαννίνων. 

Οι ενστάσεις και οι διαμαρτυρίες τοπικών αρχών, κατοίκων, επιχειρήσεων είναι μεν δικαιολογημένες στην περίπτωση αυτή, ωστόσο η παραγωγή ενέργειας από τα απορρίμματα, απόβλητα, γεωργικά υπολείμματα κ.λπ., εφόσον γίνει βάσει κανόνων και συγκεκριμένων προδιαγραφών,  θα προσφέρουν στο ενεργειακό ισοζύγιο και θα συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος.

Στήριξη από Πολιτεία-κατοίκους

Οι ευοίωνες προοπτικές που φαίνεται να υπάρχουν, απαιτούν πέρα από τη στήριξη των πρωτοβουλιών από τις τοπικές αρχές και κοινωνίες, και την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης, τόσο της τωρινής, όσο και των επόμενων που θα  έχουν τις ευθύνες της χώρας.  Και τούτο γιατί όπως επισημαίνει σε ειδικό ένθετό της για την ενέργεια η εφημερίδα «Παραπολιτικά», «η θέση της Ελλάδας της δίνει τη δυνατότητα να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στις ροές ενεργειακών προϊόντων και τις νέες εναλλακτικές οδεύσεις που δημιουργούνται, χρειάζονται όμως ταχύτητα και αποφασιστικότητα στις διαδικασίες που αφορούν το θεσμικό πλαίσιο (αδειοδοτήσεις, προκηρύξεις, νομοθετήματα) στον ενεργειακό κλάδο για να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο η συγκυρία».

Πέραν αυτών, να προσθέσει ο «Π.Λ.» ότι απαιτείται έγκυρη, έγκαιρη και αναλυτική ενημέρωση των κατοίκων και των τοπικών φορέων, ώστε να μη βρίσκουν πρόσφορο έδαφος οι «Όχι σε όλα», που μοναδικό στόχο έχουν να αποτρέψουν σχεδόν κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία στον τόπο μας, την ίδια ώρα που «διαμαρτύρονται» για την ανεργία και την οικονομική δυσπραγία της τοπικής μας κοινωνίας.