Όταν οι Ηπειρώτες συνειδητοποίησαν πως οι Τούρκοι ήθελαν το γεφύρι για να περνάνε τα στρατεύματα τους νοτιότερα, αποφάσισαν να καταστρέφουν το βράδυ ό, τι έχτιζαν το πρωί, τροφοδοτώντας έτσι τον θρύλο, «ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν».
Στην περίπτωση μας, τον δρόμο στου Σολάρη, τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα και πολύ λιγότερο, ηρωικά. Πρόκειται για την συνεπέστερη αντανάκλαση της διαχρονικής αβελτηρίας της τοπικής Διοίκησης, από τα χρόνια της δικτατορίας ακόμα, όταν έγιναν οι πρώτες απαλλοτριώσεις, μέχρι σήμερα! Στο μεταξύ ο αυθαίρετος και επιλήψιμος τρόπος, που επεκτάθηκε η πόλη της Κέρκυρας προς Ποταμό και Κανάλια και η μεταφορά μέρους των διοικητικών Υπηρεσιών του νησιού στις Αλυκές του Ποταμού, μετέτρεψαν τον ενδιάμεσο χώρο στη δεύτερη αγορά της πόλης, αλλάζοντας έτσι και τη φυσιογνωμία του δρόμου. Προφανώς, οι όποιες αρχικές (;) προδιαγραφές του δεν ανταποκρίνονται στη διαμορφωθείσα κατάσταση και κυρίως την κίνηση επί της οδού.
Το μέρος του δρόμου, στου Σολάρη, μπλέχθηκε και με την ακύρωση τελικώς της ικανοποίησης του εξαιρετικά αναγκαίου να κατασκευασθούν περιφερειακοί δακτύλιοι, μικρός και μεγάλος ώστε να συνδέεται ο βόρειος με τον νότιο, οδικό άξονα δίχως να υποχρεώνονται τα οχήματα, κυρίως τα βαριά, να περνάνε από την πλατεία Σαρόκου. Αλίμονο όμως, η ετσιθελική και βεβαίως αυθαίρετη απαίτηση της Μητρόπολης (σ.σ. με την απαραίτηση συνέργεια, πιστών κατά τα άλλα, πολιτικών και διοικητικών παραγόντων) να πακτώσει στου Κωτσέλα τεράστιο κτίσμα στο όνομα της ανέγερσης συνεδριακού κέντρου στο νησί, τα διέλυσε όλα. Δεν ήθελε και πολύ άλλωστε, εφόσον οι οικιστές του λόφου Κογεβίνα είχαν ήδη αρχίσει να συνδράμουν στο προσφιλές κερκυραϊκό «κάτω τα χέρια κλπ». Και κάπως έτσι, όπως συνήθως γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις, μείναμε με πάνω τα ... πόδια, την πόλη να πνίγεται, και για να μην ξεφύγουμε από το θέμα, απομείναμε μ' έναν δρόμο τραβεστί στου Σολάρη και τη ... λεπτομέρεια «περιφερειακού δρόμου» στην Αλ. Παναγούλη, στις Καθολικές καλογριές, σαν το συντομότερο ανέκδοτο μάλλον, παρά σα λύση στα κυκλοφοριακά προβλήματα της πόλης.
Η κατασκευαστική εποποιία
Βεβαίως, η ε.ο. Παλαιοκαστρίτσας, δεν αφορά μόνο σ' αυτήν την περιοχή. Υπήρξε από την έναρξη της κατασκευής της (1985) και εντεύθεν, ένας πολύ φιλόδοξος δρόμος για τα ελληνικά δεδομένα, που κόστισε έναν σκασμό λεφτά και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Κι αν το Παλάτι (σ.σ.!) επέβαλε τη διάνοιξή του, τέλος πάντων, από του Τζάβρου και μετά, εξαιτίας ενός επιπόλαιου τροχαίου εκεί του νεαρού διαδόχου Κωνσταντίνου, η προεδρευομένη Δημοκρατία, μετά το δημοψήφισμα του 1974 για το πολιτειακό, δεν επέδειξε την ίδια αποφασιστικότητα. Συνεπικουρούσας μάλιστα, της τοπικής διοικητικής ... ευελιξίας, κάτι που θεωρήθηκε μπαμπεσιά από τους Κουτόφραγκους, κατάτμησε σε τρια μέρη το οδικό έργο, πράγμα που δεν επιτρέπεται και έτσι αποβλήθηκε από το Πρόγραμμα των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και εξοφλήθηκε τελικώς από εθνικούς πόρους. Ο λόγος γίνεται για το τμήμα της ε.ο. από τις Αλυκές έως του Τζάβρου.
Επί ξυρού ακμής
Επιστρέφοντας όμως στην αφήγηση για το τμήμα του δρόμου στου Σολάρη, απλώς υπενθυμίζεται ότι δεν έχουμε εντελώς διαφύγει τον κίνδυνο να επιστρέψουμε όσα εν πάση περιπτώσει ευρωπαϊκά λεφτά ξοδέψαμε για τον δρόμο μέχρι σήμερα. Ο λόγος πρέπει να αναζητηθεί στους ευρωπαϊκούς κανόνες να μην μετατρέπονται εσαεί σε «έργα - γέφυρα» (σ.σ. νάτος πάλι ο υπαινιγμός για την ... Άρτα) από το ένα Πρόγραμμα στο άλλο τα χρηματοδοτούμενα από κοινοτικούς πόρους. Και η ε.ο. Παλαιοκαστρίτσας εντάχθηκε στο γ΄ΠΕΠ 2000 - 2006 (σ.σ. που στην Ελλάδα παρατάθηκε μέχρι το 2009, τότε που δεν περνάγαμε κρίση...) και πέρασε «γέφυρα» στο ΕΣΠΑ 2007 - 2014, που μόλις (σ.σ.;) ολοκληρώθηκε! Αν και έχουν μείνει και κάποιες εκκρεμότητες... Τότε τι θα απογένει;
Η λερναία ύδρα
Θαύμα, τ' Αγιού πιθανολογείται, που αισθάνεται και μια κάποια ευθύνη και για την τραγωδία του συνεδριακού κέντρου. Οι αδίστακτοι Ευρωπαίοι, εταίροι, δανειστές και εν πάση περιπτώσει θεσμικοί τροϊκανοί, αποφάσισαν να μην ζητήσουν τα λεφτά τους πίσω για το πολύπαθο και εγκαταλελειμμένο έργο! Να το βαφτίσουν ... ημιτελές, κι έτσι να δώσουν μια τελευταία ευκαιρία στην τοπική Διοίκηση να το ολοκληρώσει, μέσα στο χρηματοδοτικό πλαίσιο του Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης (ΣΕΣ) 2014 -2020!
Κι ο κλήρος (σ.σ. όχι εκείνος, ο αποκαλούμενος και ιερός...) έπεσε στον πρωτομάστορα, θεματικό αντιπεριφερειάρχη, Σάκη Τσούκα (σ.σ. δίχως ο χαρακτηρισμός αυτός να αποτελεί ηπειρωτικό υπαινιγμό γι' αυτόν και κυρίως την οικογένειά του). Ο Σάκης λοιπόν, που εκτός των άλλων έχει αναλάβει να αποκαταστήσει και τα «καραγκιοζιλίκια» στα κουρτελάτσα της Γαρίτσας, δηλώνει αποφασισμένος και έτοιμος να επαναλάβει τον δεύτερο από τους δώδεκα ηράκλειους άθλους, κόβοντας και τα εννέα κεφάλια της λερναίας ύδρας, ιδίως αυτό που αποτρέπει τόσα χρόνια τώρα την αποκατάσταση, ολοκλήρωση της ε.ο. Παλαιοκατσρίτσας στου Σολάρη. Το τμήμα του δρόμου δηλ. από την στροφή της Πλατυτέρας έως τα φανάρια στις Αλυκές του Ποταμού.
Βάλτο αγόρι μου!
Έχω μελέτη, λέει, έχω εν ισχύει απόφαση της Αποκεντρωμένης για τις απαιτούμενες, μικρές, επιπλέον απαλλοτριώσεις, έχω τα λεφτά, έχω και όρεξη, είπε απαντώντας στην εύλογη ερώτηση της Ενημέρωσης του Σαββατοκύριακου, με αφορμή και φόντο το υπόμνημα για την συλλογή υπογραφών διαμαρτυρίας από τους επαγγελματίες του δρόμου και της περιοχής.
Η Διαχειριστική Αρχή επιβεβαιώνει την σύγκλιση σύσκεψης υπηρεσιακών παραγόντων για το θέμα, πριν από περίπου ένα μήνα. Σημειωτέον ότι απόφαση για την ολοκλήρωση επιτέλους των απαλλοτριώσεων έχει ληφθεί δυο φορές στο πρόσφατο παρελθόν όμως ούτε η νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ούτε η διάδοχος της, Περιφερειακή Ενότητα Κερκύρας, κατά την προηγούμενη περίοδο, εδέησαν να καταθέσουν στους δικαιούχους ιδιοκτήτες τα χρήματα αν και αυτοί είχαν συναινέσει, με αποτέλεσμα να χρειαστούν επανειλημμένες τέτοιες αποφάσεις της Αποκεντρωμένης, οι οποίες και εκκρεμούν...
Ας είναι, ο προϋπολογισμός του έργου είναι 3,8 εκατ. €, με ασφυκτικό ορίζοντα ολοκλήρωσης των εργασιών την 31η Μαρτίου του 2019. Το έργο περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, την κατασκευή τριών κόμβων στους Καπουτσίνους, την στροφή για Κεφαλομάντουκο και την στροφή για Ποταμό, διάζωμα κατά μήκος όλης της διαδρομής και πεζοδρόμια αριστερά, δεξιά. Ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης πάει από Δευτέρας στην Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ Ιονίων Νήσων με τη φιλοδοξία να δημοπρατήσει το συντομότερον δυνατόν ώστε να δαμάσει τον χρόνο που είναι οριακός και ει δυνατόν να εγκατασταθεί εργολάβος από Σεπτέμβριο. Τι άλλο να ευχηθούμε; Ο θεός μαζί σου, λεβέντη μου!!!