Αποκατέστησε το βανδαλισμένο μνημείο του Μαβίλη

ΓΙΑΝΝΕΝΑ.  Ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση του μνημείου του Λορέντζου Μαβίλη στην τοπική κοινότητα Βασιλικής που είχε βανδαλιστεί από αγνώστους πριν από μερικές ημέρες.

Την αποκατάσταση ανέλαβε εθελοντικά και αφιλοκερδώς ο Βασίλης Γκάλγκος, ιδιοκτήτης επιχείρησης μαρμάρων.

Ο κ. Γκάλγκος είχε επικοινωνήσει αμέσως μετά τον βανδαλισμό με τον Δήμαρχο και μετά από συνεννόηση προχώρησε στην πλήρη αντικατάσταση των μαρμάρινων τμημάτων του μνημείου.


 

Ο Δήμος Ιωαννιτών εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες για την ευαισθησία που έδειξε και την εθελοντική του προσφορά.

Ελπίζει ότι το μνημείο του Λορέντζου Μαβίλη θα τύχει του σεβασμού που αρμόζει στον ήρωα που θυσιάστηκε για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.

 

Ποιος ήταν ο Μαβίλης και οι πρόγονοί του 

 

Ο Λορέντζος Μαβίλης υπήρξε λυρικός ποιητής, εθνικός αγωνιστής, βουλευτής Κέρκυρας, μανιώδης παίκτης σκακιού και δημιουργός σκακιστικών προβλημάτων που δημοσιεύθηκαν σε διάφορα γερμανικά περιοδικά. Γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1860 στην Ιθάκη από καθολικό πατέρα ισπανικής καταγωγής. Η οικογένειά του ήταν  αστική και οικονομικά εύπορη. Ο παππούς του, Don Lorenzo Mabili y Boulligny (1765-1853), Ισπανός που υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, παντρεύτηκε την κερκυραία ευγενή Αικατερίνη Δούσμανη κι εγκαταστάθηκε στο νησί. Σε πρώτο γάμο μάλιστα είχε παντρευτεί μία άλλη αρχοντοπούλα της οικογένειας των κόμητων Πιέρη που ανήκε στο Μεγάλο Συμβούλιο της πόλης, αλλά εκείνη πέθανε νέα. 

Ο πατέρας του ποιητή Παύλος Μαβίλης (1814-1895) υπήρξε διακεκριμένος νομικός και υπηρέτησε ως πρόεδρος του δικαστηρίου της Ιονίου Πολιτείας στην Ιθάκη. Ήταν παντρεμένος με την Ιωάννα Σούφη, από την αρχοντική οικογένεια Δούσμανη, η οποία ήταν και ανιψιά του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και θεία του πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη. Ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης δεν σχημάτισε ποτέ οικογένεια. 

Ο Μαβίλης, σύγχρονος μίας σπουδαίας γενιάς λογοτεχνών, κριτικών, αλλά και εθνικών αγωνιστών έχει μείνει γνωστός για την πλούσια και εντατική εκπαίδευση που δέχθηκε, κυρίως στη Γερμανία κατά την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής, αλλά και για την σκακιστική του μαεστρία. 

Ο Μαβίλης δεν ήταν μόνο άνθρωπος του πνεύματος, αλλά και της δράσης. Φλογερός πατριώτης, συμμετείχε ενεργά στους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα αγωνίστηκε ως επικεφαλής επαναστατικής ομάδας στην Κρήτη και τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια του άτυχου ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Μετά την επάνοδό του στην Κέρκυρα έγραψε μερικά από τα καλύτερα ποιήματά του και ασχολήθηκε με το γλωσσικό ζήτημα, που το θεωρούσε συνδεδεμένο με το εθνικό.

Το 1910 εκλέγεται βουλευτής Κερκύρας υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο λόγος του στη Βουλή ένα χρόνο αργότερα για το γλωσσικό ζήτημα, αποτελεί την κορύφωση των αγώνων του για τη δημοτική. Παροιμιώδης θα μείνει η φράση του «Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει, υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι», υπερασπιζόμενος την ευγένεια της δημοτικής γλώσσας.

Η υπερτάτη θυσία του προς την πατρίδα θα έλθει στις 28 Νοεμβρίου του 1912, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ο Λορέντζος Μαβίλης, συμμετέχοντας ως εθελοντής στο σώμα των Γαριβαλδινών, θα πέσει ηρωικά μαχόμενος κατά των Τούρκων στο βουνό Δρίσκος της Ηπείρου. Ήταν μόλις 52 ετών, πάνω στην κορύφωση της πνευματικής του δημιουργίας.