Ένα Σάββατο ένα παραμύθι με θέμα «Ανθισμένη Αμυγδαλιά»
Ανθισμένη Αμυγδαλιά
14 Φεβρουαρίου 2019
/ 09:17
Ελένη Κορωνάκη
ΚΕΡΚΥΡΑ. Η ιδιαίτερη ιστορία που αφηγείται το ποίημα του Γεωργίου Δροσίνη “Ανθισμένη Αμυγδαλιά”, θα αποτελέσει το θέμα του εκπαιδευτικού
προγράμματος της Πινακοθήκης Δήμου Κέρκυρας “Ένα Σάββατο, Ένα Παραμύθι”, στη συνάντηση του Σαββάτου 16 Φεβρουαρίου.
Το ποίημα του Γ. Δροσίνη που μελοποιήθηκε από τον Γ. Κωστή -έναν ράπτη από το Άργος, κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης του 1885- εξελίχθηκε σε ένα από τα αγαπημένα τραγούδια της εποχής του πολέμου και αναφέρεται στη γλυκιά μούσα του, την ξαδέλφη του Δροσίνα Δροσίνη.
Ποια είναι όμως η ιστορία;
H 16χρονη Δροσίνα φοιτούσε στο Αρσάκειο, όταν ο ποιητής επισκέφτηκε την οικογένειά της στα Πατήσια. Είχε μόλις γυρίσει από τη Γερμανία, όπου σπούδαζε Ιστορία της Τέχνης. Ένα πρωί, ο Δροσίνης άνοιξε το παράθυρο και είδε στον κήπο τη νεαρή, όλο "δροσιά" ξαδέρφη του στον κήπο, να κάθεται κάτω από ένα ανθισμένο δέντρο. Σύμφωνα με το ποίημα, το δέντρο ήταν μια αμυγδαλιά. Ωστόσο κάποιοι λένε, ότι στην πραγματικότητα ήταν μια νεραντζιά. Η κοπέλα κούνησε το ανθισμένο δέντρο και τα άνθη την έλουσαν. Αυτή η σκηνή τον ενθουσίασε κι έτσι εμπνεύστηκε να γράψει το θρυλικό ποίημα. Εκείνη την εποχή, ο Δροσίνης δημοσίευε τα ποιήματά του, με το ψευδώνυμο “Αράχνη”. Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1882, στο σατυρικό περιοδικό “Ραμπαγάς”.
Η Δροσίνα Δροσίνη έφυγε από τη ζωή στα 101 της χρόνια. Ήταν ακριβώς όπως την περιέγραφε ο ποιητής... Με κάτασπρα μαλλιά...
“Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά”
Ποίηση: Γεώργιος Δροσίνης
Μουσική: Γεώργιος Κωστής
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Κι εγέμισ’ από άνθη...
Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ’ άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ’ άνθη...
Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει η βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει...
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
τα παιχνιδάκια σου
σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
Σκυφτή γριούλα...
Η αμυγδαλιά θεωρείται από κάποιους λαούς Έλληνες, Τσέχους και Ιταλούς, σύμβολο τύχης και μακροζωίας και προσφέρουν τους καρπούς της στους γάμους. Έχει καταγραφεί ως σύμβολο αγνότητας, καρτερίας, μαρτυρίου και γονιμότητας, ενώ έχει υμνηθεί από ζωγράφους και ποιητές όπως ο Νίκος Καζαντζάκης: “Ρώτησαν την αμυγδαλιά,αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά άνθισε...”
Διάρκεια προγράμματος: 11:00 – 13:00
Πωλητήριο – Αναγνωστήριο Πινακοθήκης Δήμου Κέρκυρας
Το ποίημα του Γ. Δροσίνη που μελοποιήθηκε από τον Γ. Κωστή -έναν ράπτη από το Άργος, κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης του 1885- εξελίχθηκε σε ένα από τα αγαπημένα τραγούδια της εποχής του πολέμου και αναφέρεται στη γλυκιά μούσα του, την ξαδέλφη του Δροσίνα Δροσίνη.
Ποια είναι όμως η ιστορία;
H 16χρονη Δροσίνα φοιτούσε στο Αρσάκειο, όταν ο ποιητής επισκέφτηκε την οικογένειά της στα Πατήσια. Είχε μόλις γυρίσει από τη Γερμανία, όπου σπούδαζε Ιστορία της Τέχνης. Ένα πρωί, ο Δροσίνης άνοιξε το παράθυρο και είδε στον κήπο τη νεαρή, όλο "δροσιά" ξαδέρφη του στον κήπο, να κάθεται κάτω από ένα ανθισμένο δέντρο. Σύμφωνα με το ποίημα, το δέντρο ήταν μια αμυγδαλιά. Ωστόσο κάποιοι λένε, ότι στην πραγματικότητα ήταν μια νεραντζιά. Η κοπέλα κούνησε το ανθισμένο δέντρο και τα άνθη την έλουσαν. Αυτή η σκηνή τον ενθουσίασε κι έτσι εμπνεύστηκε να γράψει το θρυλικό ποίημα. Εκείνη την εποχή, ο Δροσίνης δημοσίευε τα ποιήματά του, με το ψευδώνυμο “Αράχνη”. Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1882, στο σατυρικό περιοδικό “Ραμπαγάς”.
Η Δροσίνα Δροσίνη έφυγε από τη ζωή στα 101 της χρόνια. Ήταν ακριβώς όπως την περιέγραφε ο ποιητής... Με κάτασπρα μαλλιά...
“Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά”
Ποίηση: Γεώργιος Δροσίνης
Μουσική: Γεώργιος Κωστής
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Κι εγέμισ’ από άνθη...
Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ’ άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ’ άνθη...
Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει η βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει...
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
τα παιχνιδάκια σου
σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
Σκυφτή γριούλα...
Η αμυγδαλιά θεωρείται από κάποιους λαούς Έλληνες, Τσέχους και Ιταλούς, σύμβολο τύχης και μακροζωίας και προσφέρουν τους καρπούς της στους γάμους. Έχει καταγραφεί ως σύμβολο αγνότητας, καρτερίας, μαρτυρίου και γονιμότητας, ενώ έχει υμνηθεί από ζωγράφους και ποιητές όπως ο Νίκος Καζαντζάκης: “Ρώτησαν την αμυγδαλιά,αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά άνθισε...”
Διάρκεια προγράμματος: 11:00 – 13:00
Πωλητήριο – Αναγνωστήριο Πινακοθήκης Δήμου Κέρκυρας
Ελένη Κορωνάκη
Εργάζεται στις Εκδόσεις Ενημέρωση από το 1990 σε θέσεις υψηλής ευθύνης. Ειδικεύεται στις δημόσιες σχέσεις, το ελεύθερο και το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ.