Είναι καιρός να αποδείξουμε το πόσο χριστιανοί είμαστε;
Αλέκος Αυλωνίτης
08 Δεκεμβρίου 2020
/ 16:16
Του Αλέκου Αυλωνίτη
Με εντυπωσιάζει αρνητικά ως πολίτη και ως βουλευτή αυτού του τόπου το διχαστικό αποτέλεσμα των επιλογών του Μητροπολίτη κ. Νεκτάριου σε σχέση με την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων και αποφάσεων κατά το εορταστικό τριήμερο του πολιούχου μας Αγίου Σπυρίδωνος. Με εντυπωσιάζει δυσάρεστα και η επιλογή του να κηρύξει εν διωγμώ την τοπική μας Εκκλησία καθώς και η εντολή να κτυπούν πένθιμα οι καμπάνες επί τριήμερον.
Η υγειονομική πανδημία, αγαπητοί συμπολίτες μου, αγγίζει πλέον κάθε ελληνική οικογένεια. Πόσο μάλλον, όταν από αυτή θρηνεί συνολικά η χώρα μας τα περισσότερα ανθρώπινα θύματα, από τον καιρό που σίγησε και η τελευταία κάνη όπλου.
Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι το θέμα της πίστης του μεγαλύτερου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας είναι ιδιαίτερο αφού αφορά στην παράδοση μας, αφού εμπλέκει ως σύνθετο ζήτημα την ανθρώπινη ψυχολογία και στάση ζωής, αλλά και συνδέεται από όλους και με την πνευματική και πολιτισμική συνοχή της Ελλάδας.
Δεν είναι καιρός όμως ούτε να αποδείξουμε τα χριστιανικά μας αισθήματα σε ένα πλειστηριασμό πίστης και αφοσίωσης, ούτε να διεγείρουμε ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές που ενδεχομένως να προκαλέσουν ανεπανόρθωτα αποτελέσματα.
Η αλληλεγγύη στον ανθρώπινο πόνο και η συμπαράσταση στις δυσκολίες που συναντούν με τα αυξημένα μέτρα προστασίας τη δημόσιας υγείας όλων μας είναι κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία μας ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ που μπορεί και πρέπει να συμπαρασύρει σε ανάλογα συναισθήματα τους κατοίκους του νησιού μας.
Θα πρέπει να κατανοήσει ο Μητροπολίτης ότι τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και οι ιερείς και γενικά η Εκκλησία δεν λειτουργούν έξω και πέραν του θεσμικού πλαισίου που χαράζει η Πολιτεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας, έστω και αν το πλαίσιο αυτό κρίνεται, κατακρίνεται ή εμπεριέχει αντιφάσεις.
Δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές επιλογές των ιεραρχών και όποιων άλλων μη εξαιρουμένου και του εαυτού μου που υπεισέρχονται σε επιστημονικές κρίσεις ανά την Ελλάδα ούτε πως κρίνουν τις αποφάσεις της Πολιτείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Με ενδιαφέρει η αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας και η επιλογή θεσμικά και επιστημονικά αυτών των επιλογών που θα προστατεύουν εν τω συνόλω τη πατρίδα μας, όλους τους πολίτες της, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
Και αυτές τις επιλογές , συμφωνούντες η διαφωνούντες, θα πρέπει να τις τηρήσουμε ΟΛΟΙ.
Ας σμιλέψουμε την πολυπόθητη ενότητα στον τόπο μας κι ας ενώσουμε με ομοψυχία τις δυνάμεις μας στον αγώνα που δίνουν οι πολίτες για την ημέρα εκείνη που δεν θα μας απειλεί ο κορωνοϊός. Θαρρώ πως δεν υπάρχει τούτη την ώρα πιο όμορφη, πιο αισιόδοξη, πιο ιδανική προσφορά αγάπης και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο.
Είμαι σίγουρος ότι οι πρόσφατες επιλογές του Μητροπολίτη μας είναι αντίθετες με την ευχή αυτή που είναι και ευχή όλων των πολιτών και των Χριστιανών αυτού του τόπου και πολύ θα ήθελα να τις αναθεωρήσει.
Η υγειονομική πανδημία, αγαπητοί συμπολίτες μου, αγγίζει πλέον κάθε ελληνική οικογένεια. Πόσο μάλλον, όταν από αυτή θρηνεί συνολικά η χώρα μας τα περισσότερα ανθρώπινα θύματα, από τον καιρό που σίγησε και η τελευταία κάνη όπλου.
Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι το θέμα της πίστης του μεγαλύτερου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας είναι ιδιαίτερο αφού αφορά στην παράδοση μας, αφού εμπλέκει ως σύνθετο ζήτημα την ανθρώπινη ψυχολογία και στάση ζωής, αλλά και συνδέεται από όλους και με την πνευματική και πολιτισμική συνοχή της Ελλάδας.
Δεν είναι καιρός όμως ούτε να αποδείξουμε τα χριστιανικά μας αισθήματα σε ένα πλειστηριασμό πίστης και αφοσίωσης, ούτε να διεγείρουμε ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές που ενδεχομένως να προκαλέσουν ανεπανόρθωτα αποτελέσματα.
Η αλληλεγγύη στον ανθρώπινο πόνο και η συμπαράσταση στις δυσκολίες που συναντούν με τα αυξημένα μέτρα προστασίας τη δημόσιας υγείας όλων μας είναι κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία μας ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ που μπορεί και πρέπει να συμπαρασύρει σε ανάλογα συναισθήματα τους κατοίκους του νησιού μας.
Θα πρέπει να κατανοήσει ο Μητροπολίτης ότι τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και οι ιερείς και γενικά η Εκκλησία δεν λειτουργούν έξω και πέραν του θεσμικού πλαισίου που χαράζει η Πολιτεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας, έστω και αν το πλαίσιο αυτό κρίνεται, κατακρίνεται ή εμπεριέχει αντιφάσεις.
Δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές επιλογές των ιεραρχών και όποιων άλλων μη εξαιρουμένου και του εαυτού μου που υπεισέρχονται σε επιστημονικές κρίσεις ανά την Ελλάδα ούτε πως κρίνουν τις αποφάσεις της Πολιτείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Με ενδιαφέρει η αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας και η επιλογή θεσμικά και επιστημονικά αυτών των επιλογών που θα προστατεύουν εν τω συνόλω τη πατρίδα μας, όλους τους πολίτες της, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
Και αυτές τις επιλογές , συμφωνούντες η διαφωνούντες, θα πρέπει να τις τηρήσουμε ΟΛΟΙ.
Ας σμιλέψουμε την πολυπόθητη ενότητα στον τόπο μας κι ας ενώσουμε με ομοψυχία τις δυνάμεις μας στον αγώνα που δίνουν οι πολίτες για την ημέρα εκείνη που δεν θα μας απειλεί ο κορωνοϊός. Θαρρώ πως δεν υπάρχει τούτη την ώρα πιο όμορφη, πιο αισιόδοξη, πιο ιδανική προσφορά αγάπης και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο.
Είμαι σίγουρος ότι οι πρόσφατες επιλογές του Μητροπολίτη μας είναι αντίθετες με την ευχή αυτή που είναι και ευχή όλων των πολιτών και των Χριστιανών αυτού του τόπου και πολύ θα ήθελα να τις αναθεωρήσει.