Προπόνηση στο σκοτάδι του ΕΑΚΚ με φακούς και φωσφορούχα γιλέκα

ΚΕΡΚΥΡΑ. Βρέθηκα τυχαία το απόγευμα της Δευτέρας (24/11) γύρω στις 6μ.μ. έξω από το ΕΑΚΚ και πηγαίνοντας μέσα είδα δεκάδες παιδιά του στίβου να προπονούνται στο «σκοτάδι». Μόλις δυο λαμπτήρες αναμμένοι σε δυο από τους τέσσερις πυλώνες του ΕΑΚΚ και 2 τοποθετημένοι σε ένα σωλήνα στη «γραμμή τερματισμού». Φυσικά ήταν αδύνατον να δεις από τη γραμμή τερματισμού π.χ. διαγώνια απέναντι εκεί όπου (π.χ. είναι η εκκίνηση των 200μ.) τα παιδιά έκαναν προπόνηση, με τους προπονητές να μην μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Έχουμε αθλητές από όλα τα σωματεία του νησιού (πλην ΑΕΛ) με τους προπονητές να προσπαθούν να «δουλέψουν» στο σκοτάδι και φυσικά άκουσα τα παράπονά τους για το γεγονός αυτό. Δεν ξέρω τους λόγους αυτής της κατάστασης (αν είναι λόγοι οικονομίας) αλλά κάποιοι δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι έχουμε οκτώ παιδιά του στίβου στις Εθνικές ομάδες και 26 Πανελλήνιες νίκες το 2025.

Δεν φτάνει που δεν υπάρχουν αποδυτήρια, τουαλέτες, αίθουσα ενδυνάμωσης, υπάρχει ένα ταρτάν σε άθλια κατάσταση, να μην έχουμε και ικανοποιητικό έστω, φωτισμό για προπόνηση; Η αλήθεια είναι έχουν εξαγγελθεί έργα, που εφ΄ όσον πραγματοποιηθούν, περιμένουμε να αλλάξει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση στο ΕΑΚΚ. Αλλά πέραν των άλλων δεν δικαιολογείται με τίποτε σήμερα η προπόνηση «στο σκοτάδι».

Μου έστειλε μια μητέρα αθλητών που χρησιμοποιούν το ΕΑΚΚ τον προβληματισμό και την δική της αγωνία για τον αθλητισμό και τα παιδιά, ας το δουν αυτοί που έχουν την ευθύνη γι αυτή την κατάντια.

«Σας στέλνω φωτογραφίες από την χθεσινή προπόνηση στο στάδιο και ένα κείμενο για τις συνθήκες προπόνησης.

Οι συνθήκες προπόνησης των αθλητών στίβου στο ΕΑΚΚ έχουν πλέον φτάσει σε οριακό σημείο. Ο ανεπαρκής φωτισμός αναγκάζει δεκάδες παιδιά να προπονούνται καθημερινά μέσα στο σκοτάδι. Το φαινόμενο είναι θλιβερό και απαράδεκτο: αθλητές, μικροί και μεγάλοι, να τρέχουν με το κινητό στο χέρι για να φωτίζουν τον δρόμο τους, να φορούν φακούς στο κεφάλι, ακόμα και φωσφορούχα γιλέκα, λες και βρίσκονται σε εργοτάξιο κι όχι σε αθλητική εγκατάσταση. Η προπόνηση, που θα έπρεπε να είναι μια ασφαλής και οργανωμένη διαδικασία, γίνεται καθημερινή άσκηση επιβίωσης. Αυτές οι εικόνες δεν τιμούν κανέναν. Όχι την πόλη, όχι τους υπεύθυνους, και σίγουρα όχι τον αθλητισμό. Τα παιδιά που αγαπούν τον στίβο και παλεύουν να εξελιχθούν, αξίζουν ένα περιβάλλον που να στηρίζει την προσπάθειά τους—όχι να τη δυσκολεύει. Τα παιδιά της Κέρκυρας έχουν το δικαίωμα να γυμνάζονται με ασφάλεια, αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Σας ευχαριστώ!!!»