Αν ένας Γενικός ιατρός έχει προκάρδιο πόνο, θα απευθυνθεί σε Γενικό ιατρό ή σε Καρδιολόγο;  

Αν ένας Γενικός ιατρός έχει προκάρδιο πόνο, θα απευθυνθεί σε Γενικό ιατρό ή σε καρδιολόγο; Υποθέτω ότι θα απευθυνθεί σε καρδιολόγο. Το δικαίωμα αυτό οι Γενικοί ιατροί δεν θέλουν να το έχουν οι ασφαλισμένοι, οι οποίοι θα πρέπει να περνούν υποχρεωτικά πρώτα από τον Γενικό Οικογενειακό ιατρό. Το ίδιο ισχύει και για άλλα συμπτώματα τα οποία ο Γενικός ιατρός δεν μπορεί να λύσει πχ αίμα κατά την αφόδευση, πάρεση άκρου, χρόνιο πρόβλημα στην ούρηση.

Η επιστολή της Ένωσης Γενικών ιατρών δεν απαντά σε βασικά ζητήματα που αναφέρονται στο άρθρο μου της 29/11/23. Ισχυρίζονται ότι θα προστατεύουν τα νοσοκομεία από την αθρόα προσφυγή των ασθενών σ’ αυτά (το λεγόμενο gatekeeping) χωρίς να απαντούν στο πού θα πηγαίνουν οι ασθενείς όταν οι Γενικοί οικογενειακοί ιατροί θα έχουν κλειστά τα ιατρεία τους. Δεν είναι φανερόότι οι ασθενείς θα πηγαίνουν και πάλι στα νοσοκομεία; Για ποιο gatekeeping λοιπόν μιλάμε;

Τα νοσοκομεία για τον λόγο αυτόαναγκάζονται να διατηρούν εξωτερικά ιατρεία επί 24ώρου βάσεως, αποσπώντας και εξαντλώντας τους νοσοκομειακούς ιατρούς από τα καθήκοντά τους, που είναι η περίθαλψη των νοσηλευόμενων ασθενών. Οι περισσότεροι ασθενείς που προσέρχονται στα νοσοκομεία δεν χρειάζονται νοσηλεία. Τα νοσοκομεία θα έπρεπε να συντηρούν μόνον ΤΕΠ (= Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών) τα οποία θα παραλαμβάνουν περιστατικά που διακομίζει το ΕΚΑΒ.

Για τον λόγο αυτόν προτείνεται στο άρθρο μου να δημιουργηθούν σοβαρές οργανωμένες Μονάδες Εξωτερικών Ιατρείων στον αστικό και επαρχιακό ιστό, όχι στο νοσοκομείο, που θα δουλεύουν 24 ώρες, 7 μέρες, με ειδικευμένους γιατρούς και καλό εξοπλισμό, ώστε οι ασθενείς να λύνουν το πρόβλημά τους χωρίς να χρειάζεται να επισκέπτονται νοσοκομείο. Στις μονάδες αυτές θα γίνονται και όλες οι προληπτικές εξετάσεις πχ ενδοσκοπήσεις, μαστογραφίες κτλ. και όχι στα φορτωμένα από δουλειά νοσοκομεία.

Οι Γενικοί ιατροί έχουν εκπαιδευτεί για να προσφέρουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Για τον λόγο αυτό έχουν θέση στην πρωτοβάθμια φροντίδα ΔΙΠΛΑ σε όλους τους άλλους ιατρούς. Ο Γενικοί ιατροί όμως θέλουν να είναι ΜΠΡΟΣΤΑ από όλους τους άλλους ιατρούς, να είναι ρυθμιστές όλης της πρωτοβάθμιας φροντίδας. Αυτό είναι λάθος και είναι ξεπερασμένο. Με δεδομένο το αποτυχημένο μοντέλο πρωτοβάθμιας περίθαλψης της Αγγλίας - που είναι αυτό που προτείνουν οι Γενικοί ιατροί για την Ελλάδα - είναι λογικό να φροντίσουμε να το αποφύγουμε.

Κάθε ασθενής πρέπει να μπορεί να αποφασίζει ποιος είναι ο κατάλληλος ιατρός και να τον συμβουλεύεται απευθείας. Αν θέλει μπορεί να συμβουλεύεται πάντα τον ίδιο γιατρό, χρησιμοποιώντας τον σαν οικογενειακό ιατρό. Η αποκλειστικότητα που επιδιώκουν οι Γενικοί ιατροίδεν στηρίζεται στη διακήρυξη της Alma Ata, που έγινε στο Καζακστάν το 1978για να εισηγηθεί λύσεις σε προβλήματα σε χώρες που οι πολίτες δεν είχαν καθόλου πρόσβαση σε γιατρούς. Τα κίνητρα της αποκλειστικότητας έχουν να κάνουν μόνον με τη διασφάλιση των αμοιβών των Γενικών ιατρών, όχι με την εξυπηρέτηση των ασθενών.

Οι ασθενείς– όπως αυτός που έχει προκάρδιο άλγος - θα εξαναγκάζονται να πηγαίνουν σεκαρδιολόγους ιδιωτικά, για να αποφύγουν άσκοπες καθυστερήσεις και διαδικασίες επίσκεψης στον Γενικό ιατρό.Ο καρδιολόγος όμως θα πρέπει μετά να παρακαλεί τον Γενικό ιατρό να αναγράψει εξετάσεις και φάρμακα στον ΕΟΠΥΥ, αφού δεν θα μπορεί ο ίδιος μιας και ο ασθενής δεν του παραπέμφθηκε από τον οικογενειακό γιατρό. Ο άρρωστος που δεν έχει να πληρώσει για εξετάσεις και φάρμακα θα είναι σε απόγνωση.

Γνωρίζω πολλούς Γενικούς ιατρούς που προσφέρουν καλές υπηρεσίες, υπεύθυνα, με σοβαρότητα και επάρκεια, μέσα και έξω από την πόλη της Κέρκυρας. Η αντίρρηση είναι στο «αποκλειστικά οι γενικοί ιατροί» να προσφέρουν πρωτοβάθμια φροντίδα, σε μια χώρα στην οποία υπάρχει υπερπληθώρα ειδικών ιατρών. Όλο αυτό το εξειδικευμένο σώμα ιατρών είναι ένα πλεονέκτημα που δεν πρέπει να χαθεί.

Ακατανόητο επίσης είναι το ότι οι Γενικοί ιατροί κατακρίνουν την ανάγκη χρηματοδότησης των Νοσοκομείων κατά προτεραιότητα. Δεν βλέπουν ότι οι ιατροί φεύγουν από τα νοσοκομεία όλης της χώραςλόγω των πολύ μικρών αποδοχών και ότι υπάρχει μεγάλη κρίση; Ακατανόητο επίσης είναι ότι δεν αναφέρονται πουθενά στην ανάγκη αξιολόγησης της δουλειάς των ιατρών, σαν να μην χρειάζεται. Μπορούν να εξοικονομηθούν πολλά χρήματα από τον περιορισμό στις σπατάλες.

Ο διάλογος πρέπει να γίνεται με επιχειρήματα. Αν οι Γενικοί ιατροί θέλουν να δουν ποιος είναι ο ρόλος των γενικών ιατρών στο σύγχρονο κόσμο, στην προληπτική ιατρική, στην πρωτοβάθμια αλλά και στη δευτεροβάθμια περίθαλψη – ρόλος που δεν είναι ίδιος από χώρα σε χώρα και έχει προχωρήσει από την εποχή της Alma Ata- μπορούν να ενημερωθούν από βιβλιογραφία όπως το “Primary Careinthe Driver’s Seat”της European Observatoryon Health Systemsand Policies 2020. Οι μη-ιατροί μπορούν να αναζητήσουν στο διαδίκτυο σχετικό κείμενο στην Wikipedia, πληκτρολογώντας General Practitioner για να δουν το φάσμα των υπηρεσιών και το νέο ρόλο των γενικών ιατρών.

Αντώνης Κογεβίνας, Ιατρός