Βίδο και Λαζαρέτο
Ευτυχώς που οι φίλοι του νησιού του Βίδο από τη μια, το ΚΚΕ και οι συγγενείς των εκτελεσμένων από την άλλη, συντηρούν την απαίτηση για φροντίδα και ανάδειξη.
Το νησί του Βίδο, όπως και το Λαζαρέτο που πρόσφατα παραχωρήθηκε κι αυτό στον Δήμο, είναι μέρος της πόλης. Αυτό υποχρεώνει τη δημοτική Αρχή να τα φροντίζει και να διατηρεί την πρόσβαση δυνατή, χειμώνα - καλοκαίρι. Και μόνον το γεγονός ότι επί των νησίδων υπάρχουν μνημεία, κάνει αυτήν την υποχρέωση προφανή.
Πριν από μισό αιώνα, ντόπιοι επιχειρηματίες ξαναμένοι από την ξαφνική τότε πρόσοδο του τουρισμού, προθυμοποιήθηκαν να μεσολαβήσουν ώστε τουλάχιστον το Βίδο να μετατραπεί σε χώρο τουριστικής επιχείρησης. Οι κερκυραϊκοί φορείς τότε, του Δήμου συμπεριλαμβανομένου, απέτρεψαν αυτήν την προοπτική. Λίγο μετά, η ένταξη του στη ζωή της πόλης, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες πήρε τη μορφή των κατασκηνώσεων για μαθητές, προσκόπους κι αργότερα για παιδιά προερχόμενα από τις αδελφοποιημένες με τον δήμο, πόλεις.
Τα τελευταία αρκετά χρόνια, το νησί του Βίδο εγκαταλείφθηκε στη μοίρα του ενώ το Λαζαρέτο αφέθηκε κι αυτό για επετειακές επισκέψεις στον τόπο των εκτελέσεων, από δυο μια φορά τον χρόνο.
Είν' αλήθεια πως ο δήμος παλεύει με τη φτώχεια του, πολλά χρόνια τώρα. Κι αυτό συνετέλεσε στην αναζήτηση της μεθόδου παραχωρήσεων, εν προκειμένω του εστιατορίου, που έφτασε να προβάλλεται προκλητικά ως διακεκριμένη εμπειρία σε ιδιωτικό νησί!
Σήμερα η πρόσβαση στα νησάκια γίνεται ιδιωτικά ή τσάρτερ. Ο θρυλικός γρίφος της ύπαρξης αξιόπλοου καϊκιού και πληρώματος για να το κινεί, αποδείχθηκε δυσεπίλυτος.
Οι δημοτικές Υπηρεσίες αδυνατούν να μελετήσουν και να εξασφαλίσουν πόρους για τη ζωή στα νησιά. Πολύ δε περισσότερο να τα εντάξουν κανονικά στην ζωή της πόλης με λειτουργίες τέτοιες που θα το εξασφαλίζουν. Ιστορικοί, παιδαγωγικοί λόγοι (σ.σ. τα μνημεία), αθλοπαιδιές και ψυχαγωγία είναι αφορμές που δεν επαρκούν να συνεγείρουν παράγοντες και Υπηρεσίες. Κι έτσι λανθάνουν. Κι όπως περνάνε τα χρόνια, ο κίνδυνος είναι να συνηθίζεις πως δεν γίνεται τίποτα. Γιατί να γίνει άλλωστε;
Ευτυχώς που οι φίλοι του νησιού του Βίδο από τη μια, το ΚΚΕ και οι συγγενείς των εκτελεσμένων από την άλλη, συντηρούν την απαίτηση για φροντίδα και ανάδειξη. Μήπως πρέπει να ανταποκριθούμε και 'μεις οι υπόλοιποι;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
