Ζακέτα να πάρεις

Το πιο σύντομο ανέκδοτο, που λέει και μια ψυχή, είναι αυτό με τις πτήσεις των υδροπλάνων. Αραιά και που, σκάει και μια «είδηση», προϊόν κάποιας ανάρτησης ή ακόμα και ανακοίνωσης, με την οποίαν «ξεκινάνε» τα δρομολόγια. Στην συνέχεια και κατά κανόνα πριν αλέκτωρα φωνήσαι, η είδηση αποδεικνύεται ψευδής ή εν πάση περιπτώσει, υπερεκτιμημένη, και η όλη υπόθεση επιστρέφει εκεί απ' όπου ξεκίνησε, στο πουθενά. Μια υποψία για τις σποραδικές αυτές ανακοινώσεις οδηγεί σε πιέσεις που ασκούνται μέσω της δημοσιότητας ώστε να γίνει κάτι. Ποιός ξέρει τι;

Εκείνος που επιβάλλεται να ξέρει είναι ο μονιμότερος υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο Κερκυραίος εξ αγχιστείας Βασίλης Κικίλιας, υπουργός Ναυτιλίας και νησιωτικής πολιτικής. Συμπτωματικά σε σχέση με όλον αυτόν τον θόρυβο επισκέπτεται την πατρίδα του, θα δεχθεί δημοσιογραφικές ερωτήσεις και αναμένεται να απαντήσει για τους όρους, τις προϋποθέσεις και τα χρονοδιαγράμματα της εφαρμογής του δικτύου αερομεταφορών δια των υδροπλάνων.

Στο μεταξύ ο ερχομός του εδώ θυμίζει αναπότρεπτα τα πανηγυρικά εκείνα εγκαίνια του καταφυγίου τουριστικών σκαφών στην Παλαιοκαστρίτσα, τον Αύγουστο του '22. Τότε δηλ. που ως υπουργός Τουρισμού ήρθε να υποστηρίξει μια δημόσια επένδυση, που αλίμονο ούτε αυτή ευδοκίμησε. Και σ' αυτήν την περίπτωση, τα ωραία λόγια έμειναν γλυκόπικρη ανάμνηση απέναντι στην ελληνική και δη την κερκυραϊκή παθογένεια που μετατρέπει συχνάκις σε άνθρακες κάθε θησαυρό.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, έτσι όπως τα υδροπλάνα, έτσι και τα καταφύγια τουριστικών σκαφών, επιστρέφουν διαρκώς στη γραμμή εκκίνησης. Στο μεταξύ καταναλώνουν δημόσιους πόρους, εκφωνούνται δεκάρικοι και τραβιούνται χαμογελαστές φωτογραφίες προς επίρρωση των ως άνω.

Και τι αλλάζει; Οι διοικούντες μετακινούνται από θέση σε θέση, μια δήμαρχος, μια περιφερειάρχης, την άλλη νομάρχης. Έτσι και κεντρικά, πότε υπουργός Τουρισμού, πότε Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, πότε Ναυτιλίας... Δουλίτσα να υπάρχει.