Η Οδύσσεια του ΕΑΚΚ

Το υποχρηματοδοτούμενο και υποστελεχωμένο, χρόνια τώρα, Εθνικό Αθλητικό Κέντρο επανέρχεται στην επικαιρότητα με τις πρωτοβουλίες της διοίκησής του να μισθώνει χώρους για πάρκιν εταιρειών ενοικίασης αυτοκινήτων και με τις ανακοινώσεις του υφ. Ναυτιλίας. Η ιδιοκτήτρια Γενική Γραμματεία Αθλητισμού περιορίζεται να ανακοινώνει μέσω του Γκίκα κι αυτό δι' αλληλογραφίας, έτσι που δημιουργούνται παρεξηγήσεις ένεκα οι αναπάντητες απορίες για το μέλλον που επιφυλάσσεται στην κεντρική αθλητική εγκατάσταση του νησιού.

Επί δημαρχίας Τρεπεκλή, ζητήθηκε η απόδοση του ΕΑΚΚ στον ενιαίο τότε δήμο χωρίς αποτέλεσμα, παρ' όλο που τότε νομοθετήθηκε επί τούτου, με την αφορμή πολλών τέτοιων περιπτώσεων δυσλειτουργίας των εγκαταστάσεων της ΓΓΑ ανά την Ελλάδα, η δυνατότητα μεταφοράς τους στην Αυτοδιοίκηση και μάλιστα χωρίς να περικοπεί η προβλεπόμενη ετησίως χρηματοδότηση της λειτουργίας τους για τον νέο φορέα/διαχειριστή.

Στο μεταξύ ο υποβιβασμός και η διάλυση του ΑΦΜ, που μετείχε στην σούπερ λίγκ, είχε σαν αποτέλεσμα την εγκατάλειψη του ποδοσφαιρικού γηπέδου. Παρά ταύτα, υπήρξαν τεχνικές παρεμβάσεις αποκατάστασης στο κολυμβητήριο και το «κλειστό», που βελτίωσαν την λειτουργία τους. Όμως άλλες δραστηριότητες, ο στίβος, τα βαριά αθλήματα και οι βοηθητικοί χώροι συνέχισαν να μην εξυπηρετούνται και να υποβαθμίζεται διαρκώς η υποδομή που χρησιμοποιούσαν. Έλειψε η εναία οπτική για την αποκατάσταση συνολικά της λειτουργίας των εγκαταστάσεων, που αντιμετωπιζόταν συμπτωματικά, περιστασιακά.

Ποιός δεν θα ήθελε για παράδειγμα, τη χρήση του χώρου όπου το ποδοσφαιρικό γήπεδο και ως τερέν του κρίκετ με όποια φροντίδα απαιτείται για το χόρτο, τα αποδυτήρια, το γυμναστήριο κλπ; Σημειωτέον ότι στην τελευταία αποκατάσταση του χλοοτάπητα  επί των ημερών Α. Γκερέκου στην κυβέρνηση έγιναν οι απαραίτητες παρεμβάσεις ώστε να μην συγκρατούνται επί μακρόν τα νερά της βροχής και να απορρέουν για να μην σαπίζει το χορτάρι. Τώρα από αυτήν την υποδομή εικάζεται πως δεν έχει διασωθεί κάτι...

Η πλέον επιτυχημένη επιλογή στη διοίκησή του ήταν την περίοδο που εκπροσωπούνταν τα κυριότερα σωματεία/χρήστες του ΕΑΚΚ. Δεν έλειψε το μεράκι και το ενδιαφέρον. Πάντοτε όμως έλειπε η επαγγελματική στελέχωση της Διοίκησης που θα καθιστούσε τη διαχείριση αποτελεσματικότερη με σύγχρονους όρους. Αντιθέτως, παρέμεινε κομματικό φέουδο που είναι και το ταβάνι του καθενός που ορίζεται με τέτοιο τρόπο σε ένα τέτοιο πόστο.

Μήπως με αφορμή την ένταση του ενδιαφέροντος να το ξαναδείτε το πράμα;