Ανακύκλωση 100%

H υπογραφή και του τελευταίου πρακτικού του διαγωνισμού και η ανάδειξη της κοινοπραξίας κατασκευής της Μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων σήμανε την αρχή μιας νέας περιόδου. Πρόκειται για χρόνια αμαρτωλή υπόθεση, που ξεκίνησε με την παραλαβή, στις αρχές του 21ου αιώνα και από σχεδόν τους ίδιους ανθρώπους, της εγκατάστασης στο Τεμπλόνι, που κακοποιήθηκε, τυράννησε και υποβάθμισε την Κέρκυρα από τότε. Και λίγο ως πολύ εξακολουθεί να το κάνει. Αποδεικνύεται έτσι ότι το κύριο και βασικό πρόβλημα ουδέποτε ήταν αποκλειστικά θέμα τεχνολογίας!

Και όμως εξακολουθεί να εμφανίζεται ως τέτοιο. Χονδρικά η όλη ανικανότητα διαχείρισης ενός δημοφιλούς τόπου συνολικά από μια χούφτα παράγοντες, που εναλλάσσονται «ανέκαθεν» στα πόστα, χρεώνεται σε οτιδήποτε άλλο πέραν των ιδίων. Μετά την απόφαση της γενικής κυβέρνησης να επιτρέψει τη μεταφορά των σκουπιδιών εκτός Κερκύρας αφού οι ντόπιοι είχαν καταστρέψει τη μοναδική εγκατάσταση στο Τεμπλόνι ενώ στην Λευκίμμη ούτε να ακούσουν δεν θέλησαν για υποδομή διαχείρισης σκουπιδιών, φοβούμενοι βασίμως πως θα μετατραπούν σε δεύτερο Τεμπλόνι, ανέκυψε και το βαρύτερο οικονομικό τίμημα. Μιας συνολικά και μακροπρόθεσμης αυθαιρεσίας, για την οποία κανείς ποτέ δεν τιμωρήθηκε, εφόσον η δικαστική εκκαθάριση αποδέχθηκε πως δεν υπήρχε δόλος. Δεδομένης και της πρόσφατης τέτοιας άλλης αθωωτικής απόφασης (σ.σ. σχετικής κατά κάποιον τρόπο), αποδεικνύεται ότι στην Κέρκυρα καμιά ζημιά δεν τιμωρείται εφόσον ο φταίχτης δηλώνει άμωμος.

Ας είναι, η προσδοκία ότι τα ανταποδοτικά τέλη θα φτηνύνουν ένεκα το εργοστάσιο είναι ένα ακόμα επιχείρημα, η αξία του οποίου θα φανεί στον επόμενο τόνο.

Η όλη συνθήκη δεν απαιτεί μόνον ηγεσίες για να συμβεί. Απαιτείται η αντιποίηση της πολιτικής από την πασαρέλα και οι διακριτικές σχέσεις διεθνούς ρεπερτορίου, με τις οποίες σαλπάρει το εποικοδόμημα αφαιρούμενης κάθε σχέσης του με τη βάση εκτός εκείνης του πομπού-δέκτη, που είναι επιβεβλημένη όσο και θεάρεστη. Αυτά στο έδαφος μιας ενοχικής συναίνεσης, όπου ο καθείς μπορεί να παραμένει ακτιβιστής, δεξιός και αριστερός, συντηρητικός ή επαναστάτης, αρκεί στο τέλος της μέρας να μην αλλάζει τίποτα!