Τα δεκαδικά ...
Η γραφειοκρατική αντιπολίτευση προβάρει διαρκώς ρούχα, αναζητώντας μανιωδώς κάτι να φορέσει για να αισθάνεται κάπως καλύτερα.
Γνωστή, τουλάχιστον στους παλαιότερους, παροιμία με πρωταγωνιστή τον Ναστρεντίν Χότζα, τον θέλει να γεμίζει ασφυκτικά με κατοικίδια τον χώρο του και λίγο πριν σκάσει να ανακουφίζεται, βγάζοντας έξω μερικά ζωντανά! Είναι πολύ καλύτερα τώρα, είπε. Πόσο εύκολο φαίνεται και πόσο πλαστό αποδεικνύεται αυτό το ουφ όταν είναι προϊόν τεχνάσματος... Λίγο, πολύ, οι αλλαγές στο ελληνικό, πολιτικό στερέωμα, για κάποιο λόγο παρέπεμψαν σ' αυτήν την αναφορά.
Και τούτο διότι ενώ η χώρα διάγει περίοδο δημοσιονομικής χάριτος, που αίρεται συμφωνημένα στις αρχές της επόμενης δεκαετίας, καμώνεται πως ξεπέρασε τη γενεσιουργό αιτία της πτώχευσης, απολαμβάνοντας μια ακόμα προνομιακή περίοδο δανεισμού. Ο ανίκητος πληθωρισμός αποδίδεται στις απανωτές εκδόσεις χρήματος σε απάντηση των συνεπειών των κρίσεων υπερσυσώρρευσης, που αλίμονο η ψηφιακή εποχή συμπυκνώνει, μικραίνοντας την περίοδο επανάληψης.
Οι ξένες επενδύσεις στην υποδομή δεν αλλάζουν μόνον το προφίλ της τουριστικής βιομηχανίας, γίνονται αποτελεσματικότεροι μηχανισμοί λεηλασίας των πόρων και της εργασίας, που φεύγουν γι' άλλη γη κι άλλα μέρη, ακόμα περισσότερο προσοδοφόρα.
Και 'δω, δεν γεράζει μόνον η δημόσια υποδομή αλλά και οι Υπηρεσίες, που αδυνατούν να υπηρετήσουν την ανανέωσή της ακόμα κι αν υπάρχουν λεφτά γι' αυτήν!
Απέναντι σ' αυτόν τον φαύλο κύκλο, η γραφειοκρατική αντιπολίτευση προβάρει διαρκώς ρούχα, αναζητώντας μανιωδώς κάτι να φορέσει για να αισθάνεται κάπως καλύτερα. Της πάει δεν της πάει!
Ένα τέχνασμα ακόμα στην προσπάθεια να κρύψεις την αδυναμία σου, είναι να κηρύσσεις διαρκώς την επανέναρξη του κύκλου. Restart. Στην χειρότερη περίπτωση απολαμβάνεις μια περίοδο χάριτος, που ακόμα κι αν δεν σου αναγνωρίζεται το δικαίωμα να προσποιείσαι κατ' εξακολούθηση ότι επανεκκινείς, αποσβολώνει το κοινό να παρακολουθεί εμβρόντητο τις πιρουέτες.
Πράγματι τους μικρούς εμάς της μεσαίας τάξεως μας φέρνουν γύρω σαν καφέδες σ’ αγρυπνία, οι υπάλληλοι μας έχουν σαν γαϊδούρια στη σειρά, μας κοροϊδεύει ο όχλος όταν προσπαθούμε να `χουμε τρόπους, να μιλάμε καθαρεύουσα. Έτσι ούτε σύλλογο έχουμε και είναι να μας κλαις...*
* Sagrada Escritura (Αγία Γραφή), από το θεατρικό του Μπρένταν Μπίαν, Ένας Όμηρος, σε μετάφραση του Βασίλη Ρώτα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
