Όχι άλλο κάρβουνο!

Όχι άλλο κάρβουνο!

Η κραυγή του Νίκου Κούρκουλου στο κινηματογραφικό δικαστήριο «Ορατότης μηδέν» (1970) παραπέμπει πλέον και στην ίδρυση του Ταμείου απανθρακοποίησης των νησιών. Κι αν ο δραματικός «Κρεούζης» στο έργο, αποκάλυπτε την εγκληματική ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, τώρα η αναφορά του εμφανίζεται ως περιβαλλοντικά εναλλακτική αλλά και ως μεταφορά πιστώσεων στην αντικειμενικά ανισομετρική οικονομία των νησιών, ιδιαιτέρως των μικρών! 

Τα εγκαίνια έκανε την Πέμπτη στη Νάξο ο πρωθυπουργός κι αμέσως μετά ο Γκίκας ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση της ολικής επαναφοράς του εγκαταλελειμμένου ΕΑΚΚ ενώ κι ο κεντρικός Δήμος περιμένει να χρηματοδοτηθεί από πόρους του νεοσύστατου Ταμείου, η κατασκευή εργοστασίου αφαλάτωσης στη Χρυσηίδα. Εκτός της προσδοκώμενης ανακούφισης από την λειψυδρία/ανομβρία, αναμένεται έτσι η πόλη να αποκτήσει και μια εναλλακτική πηγή υδροδότησης, που στερούταν μέχρι σήμερα.

Δια της απανθρακοποίησης, η κυβέρνηση ευαγγελίζεται την ενεργειακή υποκατάσταση των ορυκτών καυσίμων από τις ΑΠΕ, κάτι που στην περίπτωση της αφαλάτωσης έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς η διαδικασία θεωρείται εξόχως ενεργοβόρα (σ.σ. αλλά και περιβαλλοντικά υπό έλεγχο). Ζητήματα κόστους και τιμών πάντως, θα ανακύψουν εκ των υστέρων κι όταν δύσκολα θα υπάρχει επιστροφή από τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις του νέου καθεστώτος.

Άλλωστε εκκρεμούν και τα θέματα της διοίκησης αυτών των καινοτομιών, που η σκέψη είναι να αφαιρεθεί από την Αυτοδιοίκηση και να γίνει veritable αγοραία.

Και κάπως έτσι, η νεοφιλελεύθερη εκδοχή της φιλοπεριβαλλοντικής πολιτικής άλλά και της επούλωσης πληγών εκ της ανισομετρίας, επιδιώκει αποτέλεσμα χωρίς να θίξει την γενεσιουργό αιτία των προβλημάτων, που προκύπτει από την λεηλασία της εργασίας από το κεφάλαιο. Ενδιαφέρουσα εξέλιξη, στην οποία αποκαλύπτεται πως κάθε μέθοδος στερούμενη προθέσεων και δυνατότητας υπέρβασης της κοινωνικής διαίρεσης, αποπειράται να την εξωραΐσει, μεταθέτοντας έτσι και την λύση του προβλήματος στην επόμενη πίστα...