Προτεραιότητες για το νερό

Το εξαιρετικά επείγον με το νερό στην Κέρκυρα, είναι ο περιορισμός των διαρροών. Κι αυτές, όπως λένε εκείνοι που ξέρουν, εντοπίζονται κυρίως στο δευτερεύον δίκτυο, δηλ. στα ρολόγια! Η πρόδηλη ανάγκη ικανοποιείται με λεφτά και συνεργεία ώστε να επιληφθούν σε κάθε μια περίπτωση, ξεχωριστά. Χωρίς να υποτιμάται μια πιο στρατηγική προσέγγιση του ζητήματος, απ' όπου και να βρεις νερό θα το χάνεις στο δίκτυο/σουρωτήρι, όπως το αποκάλεσε και ο δήμαρχος.

Κατόπιν αυτού, απαιτείται το ξεμπλοκάρισμα του έργου ύδρευσης του νησιού που σοβεί. Όμως προσοχή, πρόκειται για προκήρυξη έργου ΣΔΙΤ, που σημαίνει δυνάμει ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των νερών. Προβλέπεται η απόδοση της για 30 χρόνια ώστε να την λειτουργήσει ο κατασκευαστής. Και ποιός πιστεύει πως ύστερα από δεκαετίες θα υπάρχει δημόσιος φορέας διαχείρισης, με το όπλο παραπόδα, να περιμένει να διαδεχθεί τον ιδιώτη; Όσο για τις πρόνοιες πως αυτός δεν θα έχει να κάνει με την τιμολόγηση και ότι εάν προκύψει ζημιά θα την καλύπτει ο κρατικός προϋπολογισμός, είναι μάλλον για να διασκεδάζουν τις εύλογες ανησυχίες παρά εγγύση πως το αγαθό θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο.

Η οργανωτική αναδιάταξη των Υπηρεσιών διαχείρισης όσο μακρύτερα προβλέπεται να είναι από την τοπική κοινωνία και τους καταναλωτές τόσο ευεπίφορη θα αποδειχθεί στην ιδιωτική διαχείριση και τη μετατροπή και του νερού σε όχημα κερδοφόρας επιδίωξης.

Το υφιστάμενο σύστημα όμως έχει καταρρεύσει και το απόλαυσαν Έλληνες και ξένοι αυτό το καλοκαίρι με την επωδό της κλιματικής κρίσης να χρησιμοποιείται για να εξηγήσει τα πάντα. Δεν είναι αλήθεια. Το πρόβλημα είναι η πτώχευση των ΔΕΥΑ και έτσι η υποστελέχωσή τους σε συνδυασμό με την λειτουργική αναπηρία που συνεπάγεται. Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης για να αντιμετωπισθούν και σε τοπικό επίπεδο, θέλουν υγιείς και κραταιούς Οργανισμούς αυτοδιοίκησης (και) διαχείρισης των νερών.