Κάτω από τη βάση!

Ωραία λοιπόν, κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα, όπως θέλει και το γνωστό στερεότυπο. Ο λόγος γίνεται για την έργω υποτίμηση των ανθρωπιστικών σπουδών αλλά και Σχολών του Ιονίου Πανεπιστημίου, έτσι όπως αποδίδονται με την αξιολόγηση που αντικειμενικά ανακύπτει από τις βάσεις των πρόσφατων πανελληνίων εξετάσεων. Οι αιτίες του προβλήματος γνωστές! Όλες! Δεν υπάρχει κάτι που δεν ξέραμε και δεν το περιμέναμε! Καρτερικά, μοιρολατρικά, με την ενδεδειγμένη αδιαφορία μιας μικροαστικής καθημερινότητας, που εθίζεται στην κατανάλωση φτηνών, κινέζικων προϊόντων. Άρα και αυτού. Μπορεί να μην είναι ακόμα κινέζικό αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει;

Αφενός η γενικότερη πολιτισμική ατμόσφαιρα που υποτιμά τις ανθρωπιστικές σπουδές και τις εξοβελίζει από την επαγγελματική καθημερινότητα ως άχρηστες φλυαρίες ίσως, πολυτελείας. Έτσι υποτιμάται άθελά μας και ο ελληνικός λόγος, ο πλήρης ουμανιστικών αξιών, της παγκόσμιας κληρονομιάς. Το αντίδοτο στην ιλιγγιώδη ανοησία τεχνητή ή και έμφυτη.

Το ντόπιο της αιτίας της έκπτωσης είναι η διολίσθηση της β΄θμιας εκπαίδευσης και το άγος των πανελληνίων εξετάσεων, που εκτός των σοβαρών πληγμάτων που καταφέρνει στην συνείδηση των νέων, τους κλέβει και τουλάχιστον τρία από τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους. Τα αποτελέσματα ορατά στους πίνακες των βάσεων.

Ακόμα πιο τοπικά, η κερκυραϊκή αλλοτρίωση στα σαγόνια της αποκλειστικότητας της τουριστικής οικονομίας έτσι όπως εξελίχθηκε βιομηχανικά ευνουχίζοντας και αποστερώντας τον χρόνο και τον χώρο σ' ολόκληρο τον πληθυσμό, εγκαθιστώντας τέτοιες αξίες και πρότυπα. Ένα βίαιο υπόδειγμα ζωής, που επιβεβαιώνεται στην κερδοφορία των μεγάλων τουριστικών επενδύσεων και την εξαγορά κάθε άλλης τέτοιας δραστηριότητας με τίμημα, τη ζωή, τις σχέσεις και τη γνώση. Οι ανθρωπιστικές σπουδές μας μαράνανε!

Σε μια κοινωνία που σκοτώνεται από το πρωί μέχρι το βράδυ σε μικρούς και μεγαλύτερους ψυχωτικούς εμφυλίους, καταγγελίας και μηδενικής συμμετοχής στην επίλυση του γρίφου.

Το πρόβλημα με τις χαμηλές βάσεις για την εισαγωγή νέων φοιτητών στα πανεπιστήμια, και το Ιόνιο, δεν είναι μόνον εκπαιδευτικό πρόβλημα. Είναι κοινωνικό, εντέλει πολιτικό. Είναι δικό μας πρόβλημα!!!