Λένε ψέματα τα στοιχεία του αεροδρομίου;

Να πως πάει το πράμα με τις ιδιωτικοποιήσεις. Η παρατηρούμενη απόκλιση των στοιχείων του κερκυραϊκού τουρισμού από 'κείνα του αεροδρομίου (σ.σ. η διάσταση των αριθμών για τις αφιξοαναχωρήσεις σε σχέση και σύγκριση με τις διανυκτερεύσεις και τα έσοδα), ερμηνεύεται από τη διαχείριση του κερκυραϊκού αεροδρομίου και ολίγον του λιμανιού από άλλους και για άλλους εκτός Κερκύρας. Κάτι που θα ήταν τοπικά συμφέρον ως συμπεριφορά της υποδομής εφόσον αυτή παρέμενε σε ελληνικά χέρια. Οι παραχωρήσεις υποδομών είναι το αποτέλεσμα της πίεσης των δανειστών προς την ελληνική Διοίκηση, προκειμένου να ρυθμίσουν την οφειλή του ελληνικού Δημοσίου προς αυτούς. Και τώρα λειτουργεί παντοιοτρόπως υπέρ τους, συνολικά και κατά περίπτωση.

Δεν έχει λοιπόν κανένα νόημα να αμφισβητείται η αλήθεια των στοιχείων του αεροδρομίου με μέτρο τις όποιες εντυπώσεις δημιουργούνται εδώ για την εξέλιξη των τουριστικών μας πραγμάτων. Πρόκειται πλέον για δυο διαφορετικά πράγματα.

Όσο για την ανάπτυξη τουριστικής υποδομής στην Αλβανία, άρα και της επισκεψιμότητας, είναι προφανές γεγονός με σκοπό την επιχειρούμενη από την γείτονα ανάδειξη της όμορφης ακτογραμμής της στην Αδριατική σε συνδυασμό με την ενδιαφέρουσα ενδοχώρα. Η αεροπορική μεταφορά στηρίζεται στα αεροδρόμια των Τιράνων και της Κέρκυρας, και ίσως των Ιωαννίνων (σ.σ. προς το Αργυρόκαστρο). Κατάσταση που θα αλλάξει με τον ολοκλήρωση του αεροδρομίου στον Αυλώνα στο τέλος του χρόνου, και σε αναμονή της τιμολογιακής του πολιτικής.

Αν βγαίνει κάτι από αυτές τις παρατηρήσεις, είναι προς το παρόν η ανάγκη της εξόδου από την κερκυραϊκή νιρβάνα, η κατά το δυνατόν λιγότερο ενδοτική υποδοχή των ξένων επενδύσεων, και η πολιτική διαχείριση της επιδίωξης ανάκτησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Το «πολιτική» δεν τίθεται ώστε να προσθέσει μια κάποια αοριστία στη διατύπωση. Κάθε άλλο. Επισημαίνεται έτσι η ανάγκη επιστροφής όσων χάσαμε κατά την επώδυνη περίοδο της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, υπαιτιότητι και της ελληνικής Διοίκησης. Το προφανές της πολιτικότητας του ζητήματος είναι μάλλον αναμφισβήτητο, υπό την έννοια ότι απαιτούνται σκέψεις και γραμμές out of the box.