Είναι κυρίως η φύση αυτών των εκλογών και το γεγονός ότι τα αποτελέσματα μπορεί να επηρεάσουν την ατμόσφαιρα αλλά δεν επιδρούν καταλυτικά στην εξέλιξη των μείζονων προβλημάτων, στα οποία η Γηραιά εμπλέκεται.
Πρώτα, πρώτα, στο θέμα του πολέμου και μαζί της ευρωπαϊκής ασφάλειας, έτσι όπως αυτά προβάλλονται κυρίως από «την σωστή πλευρά της ιστορίας». Οι εκλογές μόνον εμμέσως θα επηρεάσουν τις αποφάσεις των αυτονομημένων επιτελείων, που εμμένουν στην εμπλοκή των ευρωπαϊκών χωρών ακόμα περισσότερο και «αυτοπροσώπως» στα μέτωπα της Ουκρανίας. Η άποψη του κοσμάκη παρέλκει. Κανείς δεν τον ρωτάει ευθέως!
Αναλόγως και στην ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, η Ε.Ε. για μια ακόμα φορά αδυνατεί να πράξει το οτιδήποτε. Περιορίζεται σε λόγους συμπαθείας και αδιάφορους απέναντι στη γενοκτονική επιθετικότητα του Ισραήλ. Κι αν οι μαχητές της Χαμάς και ο λοιπός πληθυσμός είναι μπερδεμένοι και δύσκολα τους ξεχωρίζεις, αυτό είναι μια απόδειξη του υπέρ πάντων αγώνα που δίνεται! Καθώς επίσης η φιλειρηνική ανθρωπότητα δεν ξεχνάει ότι τόσο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός των συμφωνιών του Όσλο (σσ. και της Τάμπα) 1993-1995, Γ. Ράμπιν (1995) όσο και ο ηγέτης της ΡLO, Γ. Αραφάτ (2004) δολοφονήθηκαν ενώ μόλις πριν είχε δολοφονηθεί ο χαρακτήρας τους...
Όσο για τη δημοκρατία στην Ε.Ε., το πόπολο αντιλαμβάνεται πως η θεσμική διαπλοκή κι όχι η διάκριση των εξουσιών στην υπεργραφειοκρατική Ε.Ε. είναι μάλλον η δυσφήμιση του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και των ιστορικών κατακτήσεων του. Εφόσον η Επιτροπή είναι ταυτοχρόνως νομοθετική και εκτελεστική εξουσία, τότε προς τι ο πόνος για την λαϊκή συμμετοχή στην κάλπη του ευρωκοινοβουλίου;
Έτσι οι ευρωεκλογές καταναλώνονται μάλλον ως εθνικές δημοσκοπήσεις, που παράγουν βεβαίως συμπεράσματα και συσχετισμούς, όμως εξαιρετικά εμμέσως προς την εκτελεστέα πολιτική που επείγει σε μια Ευρώπη που φλέγεται, ταυτοχρόνως και παραλλήλως με την εκδήλωση ευδαίμονος συμπεριφοράς των προνομιούχων τάξεων και της πολιτικής τους ηγεσίας. Αυτή η αντίφαση στοιχειώνει την λαϊκή συμμετοχή κι όχι οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες...