Στάση της οποίας η πρώτη διδάξασα είναι η πολιτική παράταξη της δημάρχου όταν πρωτοστάτησε και στην συνέχεια αποκαθήλωσε ό, τι ίσχυε για να υποχρεώνει τις πτέρυγες του δημοτικού συμβουλίου να συνεργάζονται. Ο υπουργός Εσωτερικών αφαίρεσε με εξαμβλωματικό τρόπο κάθε πρόνοια. Ήταν το πρώτο κτύπημα στην καρδιά της απλής αναλογικής. Το δεύτερο δόθηκε με την έλλειψη πρωτοβουλίας και δράσης από το 2016, που έγινε (εκλογικός) νόμος, κι έτσι αποτυπώθηκε στις εκλογές του Μαΐου.
Ίσως η Αριστερά, της οποίας η απλή και ανόθευτη αναλογική υπήρξε πάγιο αίτημα για την άδολη λειτουργία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, να μην συνυπολόγισε με την ίδια βαρύτητα την απόδοση της εκλογικής δύναμης με την υποχρέωση της συνεργασίας, ακόμα και με δυνάμεις του ταξικού εχθρού. Πόσο μάλλον εκείνες, που δεν την ήθελαν κιόλας. Μεγάλη συζήτηση, που βρίσκεται έτσι κι αλλιώς πλέον εκτός ατζέντας.
Όσον αφορά στα κυκλοφοριακά, είναι αλήθεια πολιτική τέχνη να εμπνέεις την συναίνεση, όπου μπορεί να γίνει, ακόμα κι αν ο νομοθέτης δεν είναι με το μέρος σου. Διότι η εφαρμογή μιας νέας συνθήκης γίνεται καλύτερα συναινετικά παρά καταναγκαστικά. Η πρόσφατη ιστορία με τα σκουπίδια της Λευκίμμης είναι πολύ διδακτική τόσο για την υπόθεση της διαχείρισης των σκουπιδιών στην Λευκίμμη και σ' όλη την Κέρκυρα όσο και για τη διοικητική λειτουργία ειδικώς και γενικότερα.
Τώρα όσον αφορά σ' αυτά τούτα τα μέτρα, επισημαίνεται ότι η συζήτηση μπορούσε να γίνει με όλες τις τιμές και τα πρέπει, τη χειμερινή περίοδο. Το πρόβλημα είναι γνωστό, δεν προέκυψε τώρα. Το να μην στραγγαλίζεται κάθε δυνατότητα εποχούμενης κυκλοφορίας στην πόλη τις καλοκαιρινές, βαρδινές ώρες είναι αυτονόητα ζητούμενο. Ο τρόπος διοίκησης δεν επέτρεψε ώστε η συζήτηση να γίνει σε ανώδυνο χρόνο. Αυτό όμως δεν απαλάσσει και την αντιπολίτευση από τις ευθύνες της, που αφού ξιφούλκησε κατά της πρότασης φυλλορρόησε επιτρέποντας στην μειοψηφούσα παράταξη της δημάρχου να πλειοψηφίσει!