Πρώτες σκέψεις από τη φωτιά στη Βόρεια Κέρκυρα
Στην ιατρική αλλά και παντού, η ανυπαρξία πρόληψης πληρώνεται περίπου με 5-πλάσιο κόστος της θεραπείας, αλλά εξίσου και με αντίστοιχης κλίμακας αστοχία της.
Σίγουρα όταν μια κατάσταση είναι άσχημη, έρχεται η μοίρα ή ο ίδιος μηχανισμός του αρχικού προβλήματος να μας υπενθυμίσει ότι γίνεται και πολύ χειρότερη. Το σβήσιμο της φωτιάς, με την ευχή η συμφορά να μην επαναληφθεί τουλάχιστον για φέτος, ούτε και με τη μορφή πλημμυρών το φθινόπωρο, ίσως να επαναφέρει την Κέρκυρα στην συνήθη καθημερινή… γκρίνια της. Γκρίνια όχι χωρίς λόγους, αλλά γκρίνια. Ωστόσο, η καταστροφή μεγάλου μέρους της αγαπημένης βόρειας Κέρκυρας έδειξε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό.
Η συγκινητική συμμετοχή των εθελοντών απέναντι στην άμεση απειλή, στις προσπάθειες αποσόβησης της διά του πυρός καταστροφής του τόπου όπου ζουν, σε μια κινητοποίηση που συμπαρέσυρε όλο το νησί, υπήρξε όχι απλώς πρόθυμη, αλλά θα τολμούσα να πω εορταστική! Η προφανής αγάπη είναι για το νησί, η κρυφή, είναι για το μαζί!
Αυτό σημαίνει ότι η υποτιθέμενη αδιαφορία του κόσμου για τα κοινά είναι ένας μύθος πολύ βολικός ακριβώς για έναν πολυάριθμο εσμό αδιάφορων πολιτικών, που δυστυχώς είναι στρατηγικά τοποθετημένοι/ες, από μόνοι ή όχι, σε θέσεις-κλειδί.
Ο συνδυασμός αυτός, ενδιαφερόμενος κόσμος που μπορεί να συναντιέται εκεί έξω σε κοινή δράση και αδιάφοροι πολιτικοί, οδηγεί προφανώς σε οργή, φόβο και απογοήτευση και κατά συνέπεια, σε πολύ συγκεκριμένες πολιτικές εκφράσεις και στάσεις, όπως π.χ. η αναρχική δράση, η οπαδοποίηση ή η αυτοοργάνωση σε πυρήνες που στρέφονται εναντίον της ίδιας της δημοκρατίας (χωρίς βεβαίως η συλλογιστική αυτή να πρέπει να αφήνει έξω τις πολύπλοκες συναρτήσεις των ειδικότερων εν λόγω πολιτικών φαινομένων).
Η εθελοντική δράση κατά της πύρινης καταστροφής της χώρας, υπό εμπνευσμένες ηγεσίες, που θα απέκλειαν τις κλίκες και τους καριερίστες, θα μπορούσε να γίνει μαγιά για την ανάπτυξη της πολιτικής δράσης που θα οδηγούσε και στη ζητούμενη αναβάθμιση της δημοκρατικής λειτουργίας της Ελλάδας συνολικά.
Με ένα κρίσιμο δεύτερο ζητούμενο: ο κόσμος -παντού- είναι δύσκολο να μετατρέψει τον ενθουσιασμό ή την αμείλικτη ανάγκη σε ψυχρή προληπτική δράση, να χρησιμοποιήσει δηλαδή το συναίσθημα της στιγμής ως κίνητρο για μακροχρόνια και συστηματική πράξη.
Στην ιατρική αλλά και παντού, η ανυπαρξία πρόληψης πληρώνεται περίπου με 5-πλάσιο κόστος της θεραπείας, αλλά εξίσου και με αντίστοιχης κλίμακας αστοχία της. Η απόδοση της πρόληψης απέχει κατά τάξεις μεγέθους από την απόδοση της θεραπείας, για τον ίδιο καταβεβλημένο κόπο.
Η συγκεκριμένη, πολύτιμη σήμερα, εξοικονομητική μετατροπή, του συναισθήματος σε λογικό σχέδιο και εφαρμογή, που ιδανικά θα υπερβαίνει και τα όρια του χώρου αλλά και του παρόντος χρόνου, είναι επίσης το ζητούμενο της εμπνευσμένης - μη αδιάφορης - ηγεσίας.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΙΓΓΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Χρ. Σπίγγος γεννήθηκε το 1971 στον Πειραιά και αποφοίτησε από το 3ο Λύκειο Χαϊδαρίου. Είναι νευρολόγος, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών και ειδικευθείς στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» και στο Ινστιτούτο Νευρολογίας του Λονδίνου το 1999, όπου του απονεμήθηκε το Δίπλωμα Κλινικής Νευρολογίας από το πανεπιστήμιο UCL. Είναι μέλος της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρίας και της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας από το 2004. Στα πλαίσια της κλινικής του δραστηριότητας, ως ειδικός νευρολόγος, έχει διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης του Γ. Ν. Α. «Γ. Γεννηματάς», του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία», καθώς και επιμελητής του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κέρκυρας. Έχει δεκάδες διεθνείς και ελληνικές δημοσιεύσεις και συμμετοχές σε επιστημονικά συνέδρια. Από το 2003 ζει και εργάζεται ως ιδιώτης γιατρός στην Κέρκυρα. Εκ παραλλήλου, ασκεί δραστηριότητες επιστημονικού συγγραφέα με εξειδίκευση στη Νευρολογία και στην Ψυχιατρική, δραστηριότητες ενημέρωσης και επιμόρφωσης στον τομέα της Νευρολογίας και της Ψυχιατρικής και στον ευρύτερο τομέα των σχέσεων ιατρού - ασθενούς, δραστηριότητες επιστημονικού συμβούλου και εκπαιδευτή για λογαριασμό εταιριών του φαρμακευτικού τομέα, καθώς και πολυετή δραστηριότητα στον τομέα της μετάφρασης και επιμέλειας κειμένων και βιβλίων ιατρικού και ευρύτερου ιατρο-κοινωνικού ενδιαφέροντος. Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος ΔΣ της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας και του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας. Από το 2003 έως το 2009 υπήρξε επιστημονικός διευθυντής και τακτικός αρθρογράφος του περιοδικού εκλαϊκευμένης ιατρικής «Popular Medicine», μηνιαίου ένθετου της εφημερίδας «Καθημερινή». Σήμερα αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία στήλη «Με κρότους και ψίθυρους» της κερκυραϊκής εφημερίδας «Καθημερινή Ενημέρωση» και είναι παραγωγός του ραδιοφωνικού ενθέτου «Επισυνάψεις» στον Κύμα FM 90,3. Έχει συγγράψει το βιβλίο εκλαϊκευμένης νευροεπιστήμης «Γνωστικός και ψυχικός εγκέφαλος» (2014), τη συλλογή έμμετρου και πεζού λόγου «Χρήζεις προστασίας» (2018), τη συλλογή φιλοσοφικού χαρακτήρα δοκιμίων «Επισυνάψεις» (2019) και την ποιητική συλλογή «Καλούπια αναπνοών» το 2021. Συμμετέχει στο καθημερινό κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι με συχνές διαλέξεις, παρουσιάσεις, εισηγήσεις, άρθρα γνώμης, δημόσιες παρεμβάσεις και πολιτική δράση.
