Παροιμιώδης η υποκριτική στάση του πατροκτόνου όταν αυτός ζητούσε την επιείκεια του Δικαστηρίου επειδή είναι ορφανός! Ανάλογες εντυπώσεις προκαλούνται από την κυβερνητική επιχειρηματολογία για την κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει οι ΔΕΥΑ αλλά και οι Σύνδεσμοι Καθαριότητας και ΦΟΔΣΑ και έτσι η αδυναμία να κάνουν τη δουλειά τους, προκειμένου να αφυδατώσει έως εξαφανίσει την λειτουργικότητα, εντέλει την υπόστασή τους.
Παρακολουθώντας τη διήμερη συζήτηση στη Βουλή για τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της Ρυθμιστικής Αρχής, διαπιστώνεται η επίκληση της κυβέρνησης στην αδυναμία αλλά και την υφιστάμενη ψαλίδα ανάμεσα στους κατά τόπους παρόχους νερού (ΔΕΥΑ) όσον αφορά στις υπηρεσίες αλλά και τις τιμές ύδρευσης. Η νομοθετική πρωτοβουλία αιτιολογείται έτσι και ως αναγκαιότητα θέσπισης πλαισίου για νερό και σκουπίδια ώστε να ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις να ξεκλειδώσουν πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση αποδίδει στο νομοσχέδιο χαρακτηριστικά δούρειου ίππου, προκειμένου να διευκολύνεται η ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων της Αυτοδιοίκησης. Γι' αυτό άλλωστε και οι Οργανώσεις της, εκτός των άλλων, ζήτησαν την απόσυρση του. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα προσθέτει μεγαλύτερο βάθος σ' αυτήν την επιχειρηματολογία, αποδίδοντας τη νομοθετική πρωτοβουλία σε μνημονιακού χαρακτήρα αντιμεταρρύθμιση, η οποία είχε εκδηλωθεί και επί των ημερών του (2016) και αποκρούστηκε.
Σήμερα με το δημόσιο χρέος σε διπλάσιο ύψος από την εποχή που το μέγεθός του «δικαιολογούσε» την επιβολή αναγκαστικής διαχείρισης της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές, η απειλή της εκποίησης κλιμακώνεται επί των δημοσίων πόρων, δομών και υποδομών. Αποκαλείται απελευθέρωση ικανή να προσελκύσει πόρους και να καθιερώσει καλύτερα λειτουργικά υποδείγματα. Η αποκαθήλωση της Αυτοδιοίκησης όμως, απομακρύνει τη διαχείριση και την εποπτεία επί των κοινωνικών αγαθών, αποδίδοντάς τα στην αγορά και τους ταξικούς της νόμους.
Όσο για την κόκκινη γραμμή υποστήριξης της δημόσιας ΔΕΥΑ αλλά και τις ανάλογες καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις των βουλευτών της πλειοψηφίας: Μα με την απόδοση της διαχείρισης στον ιδιώτη για 30 χρόνια, όπως είναι για παράδειγμα η περίπτωση της Κέρκυρας, καμιά ΔΕΥΑ δεν θα υφίσταται πλέον τότε, στελεχωμένη και ικανή να τον αντικαταστήσει!