Ο λόγος περί Τύπου
Editorial
21 Δεκεμβρίου 2016
/ 11:26
Ήταν αναμενόμενη η κρίση χρέους (και) των μεγάλων και ιστορικών, εκδοτικών συγκροτημάτων. Το γεγονός δεν έχει και τόσο σχέση με την αποκαλούμενη και κρίση του (εν)Τύπου.
Απόδειξη ότι τα παγκόσμια έντυπα ζουν και βασιλεύουν, περηφανεύονται για την κυκλοφορία και την κερδοφορία τους. Άρα οι εφημερίδες γενικώς δεν πεθαίνουν, παρά τις ψηφιακές δυνατότητες που απογειώνουν τις υπηρεσίες πληροφοριών και επικοινωνίας. Ίσα, ίσα που οι συγκροτημένοι και εδραιωμένοι Οργανισμοί μαζικής ενημέρωσης, πρωτίστως οι εφημερίδες, αποδεικνύεται ότι έχουν τις περισσότερες και ουσιαστικότερες δυνατότητες και έτσι ευκαιρίες να περάσουν στη ψηφιακή εποχή. Και το κάνουν! Τότε τι συνέβη με τα ελληνικά μεγαθήρια, τηρουμένων των αναλογιών, του Τύπου;
Άλλοτε την Ελευθεροτυπία, τον ΔΟΛ, τον Πήγασο;
Η διαχείριση που επέλεξαν ως το απότοκο της πολιτικής τους εμπλοκής και η αδιάκριτη χρήση των εμπορικών δυνατοτήτων που υποσχόταν η μεγάλη και σταθερή κυκλοφορία, είναι τα πεδία του κακού.
Η ντροπή ν' αγοράζεις εφημερίδα, να τη βγάνεις από το νάιλον, να την πετάς αδιάβαστη για να κρατήσεις το cd ή το gadget, κάποτε θα κακοφόρμιζε...
Η περιστολή των πιστώσεων, αντικειμενικά περιόρισε τις εμπορικές δραστηριότητες, που είχαν γίνει η κύρια δουλειά των κατά τα λοιπά εφημερίδων.
Ελάχιστες έως καθόλου χρηματοδοτήσεις για τη δημοσιογραφία, τις αποστολές, την επικοινωνία. Τα κατάπιε όλα το tv life style, έτσι όπως παλινόστησε στον Τύπο, πιο ρηχό και πιο φαντασμένο από ποτέ.
Φτήνηνε η δημοσιογραφία μαζί με τον δημόσιο λόγο, γενικώς. Φτήνηνε η πολιτική και ο πολιτικός λόγος ειδικώς ...
Μανιέρες και στερεότυπα: Άμορφη μάζα σιδερικών, όλα τα τροχαία. Οι αγρότες ζεσταίνουν τα τρακτέρ τους, εδώ και τριάντα χρόνια, κάθε τέτοια εποχή. Διασταύρωσαν τα ξίφη τους οι πολιτικοί αρχηγοί. Επίθεση εξαπέλυσε ο τάδε στη Βουλή κλπ
Ο δημόσιος λόγος θυμίζει το πρόγραμμα που του βάζεις ένα, δυο γράμματα και συμπληρώνει τη λέξη... Κωδικοποιήθηκε χάνοντας συχνά το περιεχόμενο του...
Δεν φαλήρανε οι μεγάλες εφημερίδες μόνον, ο λόγος μας πτώχευσε...
