Πρώτα ο Κανονισμός μετά η ανάπλαση
Στην περίπτωση των αλσών, Γαρίτσας και Ανεμομύλου, ας προταχθεί ο Κανονισμός λειτουργίας τους από την ολοκλήρωση του έργου. Έτσι ώστε να διεξαχθεί σε όλα τα επίπεδα η συζήτηση, που δεν έγινε.
Ο κίνδυνος να μετατραπεί το άλσος της Γαρίτσας σε ένα ακόμα «γεφύρι της Άρτας», είναι μεγάλος. Η διατήρηση καθεστώτος αντιπαράθεσης αποθαρρύνει τον εργολάβο, που σε τέτοιες περιπτώσεις τα μαζεύει και φεύγει εφόσον οι εργάτες δεν είναι κυανόκρανοι. Κι εκείνος δεν προτίθεται να πληρώνει μεροκάματα για να παίζουν οι εργάτες στα τοπικά media.
Οι αντιδρώντες καταλογίζουν στη μελέτη, την πρόθεση αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του άλσους, από φυσικό πάρκο σε χώρο ψυχαγωγίας που θα μεταφέρει εκεί οχλούσες δραστηριότητες (σ.σ. δεν είναι μόνον η πίστα σκέιτ) και μάλιστα με θύμα μέρος της υφιστάμενης χλωρίδας ώστε να χωρέσουν αυτές! Η δημοτική διοίκηση αποδίδει τις αντιδράσεις σε ύπουλο, αντιπολιτευτικό πόλεμο ενόψει δημοτικών εκλογών.
Αυτή ακριβώς είναι η ατμόσφαιρα που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση και να παραμείνει ο χώρος μισοσκαμένος, ζωσμένος με τα πλαστικά δίχτυα στον αιώνα τον άπαντα. Τα σχετικά παραδείγματα, μύρια όσα.
Αν υπάρχει μια διαδικαστική λύση, βρίσκεται στην συννενόηση, όσο δύσκολη κι αν θεωρείται. Άλλωστε έτσι συνήθως αποδεικνύεται η πολιτική δεινότητα κι όχι με την επίδειξη ισχύος. Ζωντανές οι μνήμες από τη Λευκίμμη και τα σκουπίδια και μάλιστα σε δυο φάσεις, που σφράγισαν και στιγμάτισαν την τοπική, πολιτική ζωή ενώ το πρόβλημα βεβαίως εξακολουθεί τόσο στην Κέρκυρα όσο και στην ίδια την Λευκίμμη!
Στην περίπτωση των αλσών, Γαρίτσας και Ανεμομύλου, ας προταχθεί ο Κανονισμός λειτουργίας τους από την ολοκλήρωση του έργου. Έτσι ώστε να διεξαχθεί σε όλα τα επίπεδα η συζήτηση, που δεν έγινε. Να πάρουν μέρος οργανωμένα οι συλλογικότητες των κατοίκων αλλά και των επαγγελματιών, οι τοπικοί πολιτικοί και κάθε άλλος, σε μια προσπάθεια να συμφωνήσουμε για τη χρήση πριν την ανάπλαση. Διότι εφόσον η ανάπλαση προηγηθεί, η συζήτηση αντικειμενικά θα περιορίζεται στα νέα όρια, που θα έχουν ήδη τεθεί.
Ο διάλογος που έγινε για το ωράριο μουσικής στην πόλη δεν έβλαψε κανέναν. Αντιθέτως ξεδιπλώθηκαν σκέψεις για τα όρια της οικονομικής δραστηριότητας και της ποιότητας ζωής. Κι αυτά όχι μόνον σε σχέση με τη μουσική αλλά γενικότερα (σ.σ. βραχυχρόνιες μισθώσεις, κυκλοφοριακό, πρόσβαση, πάρκιν κλπ). Θα λέγαμε, ιδού η Ρόδος αλλά μάλλον δεν μας συμφέρει...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
