Σαν τον Σαμουήλ στο Κούγκι...
Editorial
21 Οκτωβρίου 2016
/ 13:04
Δεν πήγε κανείς να τους δει, και δεν επικοινώνησε κανείς μαζί τους (σ.σ. εκτός ίσως από μια, δυο περιπτώσεις). Ο λόγος για τους καταληψίες, δικαιούχους των εργατικών κατοικιών στον Αη Γιάννη.
Των απελπισμένων εκείνων, που μπάφιασαν με τα λόγια και τις υποσχέσεις των εκπροσώπων, διαχρονικά, ολοκλήρου του πολιτικού φάσματος και κάθε θεσμικής βαθμίδας. Από την γενική κυβέρνηση, στην τοπική διοίκηση, βουλευτές, συνδικαλιστές, ευαίσθητους δημοσιολογούντες, τους πάντες. Τώρα κλείσθηκαν μέσα στα μισοτελειωμένα σπίτια, προσδοκώντας μιαν ακόμα υπόσχεση (σ.σ. τι άλλο;) πιο πειστική απ' όλες τις προηγούμενες, που καλλιέργησαν φρούδες ελπίδες! Γράφαμε και χθες, βλέποντας τον Αη Γιάννη ο νους πηγαίνει στο Τεμπλόνι, τη Γαρίτσα, το λιμάνι κοκ. Κανείς δεν φταίει για όλα αυτά;
Όσο και να ουρλιάζει ο πολιτικός λόγος για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής, εάν σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν επιμερισθεί το κόστος της ζημιάς σε 'κείνους που θα αποδειχθεί ότι ευθύνονται, αυτή η χώρα δεν πρόκειται ν' αλλάξει. Κι όταν αναφέρεται κανείς σε αλλαγές, δεν υπαινίσσεται συστήματα για τα οποία απαιτούνται άλματα πολιτισμού και συνείδησης αλλά για απλή αιτιοκρατική, ηθική (σ.σ. στο μέτρο του υφιστάμενου, άδικου πλαισίου) λειτουργία. Τον ελάχιστο, κοινό παρανομαστή. Για κανόνες δικαίου, εφάμιλλους των ευρωπαϊκών (σ.σ. αν και αυτός είναι ένας ακόμα φοβερός μύθος, που στο μυαλό ορισμένων εξακολουθεί να ισχύει). Αρκεί να σκεφτεί όμως ότι οι μεγαλύτερες ... "αστοχίες", με το μπαρδόν, περιβάλλονται του τύπου του ευρωπαϊκού έργου δηλ. εκείνου που αποφασίστηκε, εντάχθηκε, επιβλέφτηκε και απέμεινε γιαπί, συνεπικουρούσας της ευρωπαϊκής νομενκλατούρας και των θεσμών της!
Έτσι και στον Αη Γιάννη, κανείς δεν είναι "άσφαλτος". Πολύ περισσότερο εκείνοι που ποντάροντας σ' ένα μαζικό, κοινωνικό αλτσχάιμερ, σπρώχνουν τώρα στην απόδοση κάθε ευθύνης στους παρόντες αξιωματούχους...
Όχι ότι αυτοί είμαι άμοιροι ευθυνώ. Τουναντίον ευθύνονται και για την απελπισία που σκόρπισε η επιεικώς επιπολαιότητά τους, που έχει σαν αποτέλεσμα να χαθεί πλέον κάθε εμπιστοσύνη στην πολιτική...
