Κι αν δημιουργούσαμε το δικό μας, Κερκυραϊκό ή Ιόνιο, νόμισμα;

Μην προκαλεί τρόμο ο τίτλος του σημερινού μου σημειώματος. Δεν έχει σχέση με πρόσφατες σχετικές πρωτοβουλίες δημιουργίας παράλληλου με το ευρώ νομίσματος σε Εθνικό επίπεδο.

Τα συμπληρωματικά νομίσματα είναι τοπικά νομίσματα που σκοπό έχουν να ενθαρρύνουν τις τοπικές δαπάνες προκειμένου να ενεργοποιήσουν τον πληθυσμό, να αυξήσουν την κοινωνική ένταξη και να ενισχύσουν τις τοπικές οικονομίες.

Αποτελούν ελκυστικούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς, που αναπτύσσονται κυρίως σε περιόδους κρίσεων και σε γεωγραφικά περιορισμένες περιοχές.Τα νησιά μπορεί να είναι κατεξοχήν κατάλληλες περιοχές για ένα τέτοιο εγχείρημα.

Είναι απόλυτα συμβατά και συνδεδεμένα με το ευρώ, αποδεκτά από την ΕΕ.
Βασική προϋπόθεση λειτουργίας τους είναι η αλληλεγγύη και συνεργασία φορέων, επιχειρήσεων και πολιτών της ίδιας γεωγραφικής περιοχής. 

Διαφέρουν από τα κρυπτονομίσματα (όπως π.χ. το bitcoin, το ethereum, το ripple ή το litecoin), ως προς τον σκοπό τους (τα κρυπτονομίσματα εξυπηρετούν διεθνείς συναλλαγές μέσω του Διαδικτύου) και την ανεξαρτησία τους από τις Τράπεζες.

Συνήθως μια μονάδα τοπικού νομίσματος ισούται με μια μονάδα του εθνικού ή του νομίσματος σε ισχύ (π.χ. 1 ευρώ). Απαιτείται μια μικρή ετήσια συνδρομή, ένας  λογαριασμός που πιστώνεται σε τοπικό νόμισμα, και πληρωμές με τοπικά χαρτονομίσματα ή ψηφιακά, σε όλα τα καταστήματα μελών.

Σήμερα περισσότερα από 2.500 συστήματα τοπικών νομισμάτων χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο.Η χρήση τους παρουσιάζει σημαντική αύξηση από τις αρχές του 21ου αιώνα.

Τέτοια συστήματα αναπτύχθηκαν από τοπικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο, όπως στην Αυστραλία, την Γαλλία, την Γερμανία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ελβετία και το Βέλγιο.

Στη Γερμανία κυκλοφορούν πενήντα περίπου εναλλακτικά τοπικά νομίσματα, που υποστηρίζονται από την «Ένωση Εναλλακτικών Νομισμάτων», από Συνεργατικές Τράπεζες και από 86 Περιφερειακά Ταμεία. Μεταξύ αυτών, το Berliner το Chiemgauer, το Lindenthaler, το Tauschring και το BäRling.



Από τα πλέον γνωστά εναλλακτικά νομίσματα του Βελγίου είναι το Le Res, το Torekes στην Γάνδη, το Le Ropi στην Μόντζα και το LeVal'heureux στην Λιέγη.

Στη Γαλλία βρίσκουμε το Eusko, στη Χώρα των Βάσκων, το Gonnette στη Λυών, το SolViolette στην Τουλούζη, το Cairn στη Γκρενόμπλ. Ειδικά το Eusko, στη Χώρα των Βάσκων, είναι το πιο σημαντικό συμπληρωματικό τοπικό νόμισμα όσον αφορά τον όγκο των επιχειρήσεων. 3.000 πολίτες, 770 εταιρείες, 16 δήμοι και η Επαρχία της περιοχής των Βάσκων, η οποία συγκεντρώνει τους 158 δήμους στην περιοχή, προσχώρησαν στο Eusko.

Στην Ελλάδα, στην περίοδο των capital controls, έγιναν αρκετές προσπάθειες δημιουργίας τοπικών εναλλακτικών πληρωμών, όπως η τοπική εναλλακτική μονάδα (ΤΕΜ) https://www.tem-magnisia.gr που δημιουργήθηκε στο Βόλο ή ο Οβολός στην Πάτρα. 

Είναι σίγουρο ότι η δημιουργία ενός τοπικού νομίσματος προϋποθέτει την αλληλεγγύη της τοπικής κοινωνίας, μπορεί να δημιουργηθεί από μια ομάδα ιδιωτών και επιχειρήσεων αλλά θα ήταν αποτελεσματικότερο να λάβει την αποδοχή θεσμικών φορέων, όπως π.χ. του Επιμελητηρίου, του Δήμου, της Περιφέρειας.

Έχω την αίσθηση, πιστεύω μάλιστα ότι υπάρχει γενικότερη συμφωνία επ’αυτού, ότι η κερκυραϊκή επιχειρηματική κοινότητα που θα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία, δεν χαρακτηρίζεται από τόλμη και έχει έλλειψη ευελιξίας σε συνεργασίες.

Η πρωτοβουλία για την ίδρυση μιας Συνεταιριστικής Τοπικής Τράπεζας εδώ και κάποια χρόνια απέτυχε. Σε αντίθεση με άλλες πόλεις ή περιφέρειες, όπως τα Χανιά, η Καρδίτσα, η Δράμα ή περιφέρεια Κρήτης, Κεντρικής Μακεδονίας, της Ηπείρου  που κατόρθωσαν να δημιουργήσουν το αναπτυξιακό αυτό εργαλείο.

Ίσως αν η πρωτοβουλία ξεκινήσει σε Περιφερειακό επίπεδο με την συμμετοχή των επιχειρηματικών κοινοτήτων όλων των νησιών να έχει επιτυχή έκβαση.

Ιδού η Ρόδος λοιπόν…