Η δοκιμασία

Άλλωστε η εισαγγελική παρέμβαση, τότε που έγινε, είχε επιδράσει στην συνολική απόδοση της καραντίνας. Στο πλαίσιο των επιδιώξεων την Άνοιξη και με τα αποτελέσματα που προκάλεσε. Τα θετικά σχόλια για το ελληνικό παράδειγμα κλπ.

Τώρα (και) η ελληνική κοινωνία είναι εμπειρότερη απέναντι στο υγειονομικό πρόβλημα. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι τα νερά είναι αχαρτογράφητα. Αν και όλα τα σημάδια κατατείνουν στην εκτίμηση πως τώρα είναι τα σπουδαία.

Η κατάσταση στην Ευρώπη απειλητική και υγειονομικά και οικονομικά. Κι όπως πάντοτε έτσι συμβαίνει, στις κοινωνίες της ανισότητας, η ανισομετρία των φορτίων και των επιπτώσεων είναι πρόδηλη. Κι απέναντι σ' αυτήν την σκληρή διαπίστωση της πραγματικότητας, δεν υπάρχουν δοξασίες να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις.

Οι υγειονομικοί και οι υποδομές υγείας θα σηκώσουν το βάρος κι όλο αυτό θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Η οικουμενικότητα του προβλήματος καλεί σε εφαρμογή των καλών πρακτικών απ' όπου και να προέρχονται αυτές.

Κρίσιμη θα αποδειχθεί η ανάληψη από τους «στάσιμους» πόρους ώστε να χρηματοδοτηθούν τα ασφαλιστικά συστήματα, η έρευνα, οι υγειονομικές υπηρεσίες. Να επιδοτηθούν η οικονομία και η ανάκαμψη μόλις οι καραντίνες το επιτρέψουν.

Μέσα σ' αυτήν την ατμόσφαιρα, που απειλεί και καταθλίβει συνάμα, κυοφορείται η επόμενη μέρα. Με την προσδοκία, η δοκιμασία να αποδώσει και τα θετικά της. Δεν είναι αυτονόητο ούτε προφανές ενώ και το ιστορικό ανάλογο δεν κολακεύει.

Τουλάχιστον ας περιορίστηκαν η δεισιδαιμονία και οι αναφορές σε συνωμοσίες. Προϋπόθεση ανάδειξης του κοινωνικού και της ανάγκης. Προσδοκία που σε τίποτε δεν πρέπει αν εκλαμβάνεται ως αποδοχή της μιας και μόνης οπτικής για τα πράγματα. Πολύ δε περισσότερο δεν γίνεται αποδεκτή ως απόδειξη του ουδέτερου χαρακτήρα της αντιμετώπισης της κρίσης λόγω του υεγιονομικού της χαρακτήρα.

Και σ' αυτήν την περίπτωση, ο διάολος δεν κρύβεται απλώς στις λεπτομέρειες αλλά στο καθεστώς των κοινωνικών διαφορών και διακρίσεων που αποδίδουν τις επιπτώσεις και τις συνέπειες ιδιαιτέρως στους φτωχούς και τους ανήμπορους.