Νίκος Μόσχος: «Κύριοι, αν έχετε λογική & συναίσθημα, κάντε κάτι»

ΚΕΡΚΥΡΑ.  Ο Νίκος Μόσχος είναι ένας εργάτης του αθλητισμού, ο άνθρωπος που έχει δώσει και την ψυχή του για περισσότερα από 50 χρόνια στο στίβο και στην νεολαία της Κέρκυρας, ο εργάτης, ο αγωνιστής, ο σωστός προπονητής, ο παιδαγωγός, που με πολύ αγάπη και μεράκι παλεύει για τον κόπο του.

Ο άνθρωπος που οδήγησε τον Αρσένη Τσιμίνο σε ένα φανταστικό Παγκόσμιο ρεκόρ (έγινε στο στάδιο Καραϊσκάκη 2/10/1980), κάτω από αντίξοες συνθήκες. Αν σκεφτεί κανείς ότι ταρτάν και εμπόδια δεν είχε το ΕΑΚΚ, αλλά κάρβουνο και για όσους δεν ξέρουν, οι προπονήσεις ξεκινούσαν 6 το πρωί στη Πλατεία, σε λίγους χώρους που υπήρχε γρασίδι και στο Λιβάδι του Ρόπα.

Ο Νίκος Μόσχος παλεύει όλα αυτά τα χρόνια, κτυπώντας πόρτες για να έχει ο στίβος το αυτονόητο, χώρους ανθρώπινους, προπόνησης για τα παιδιά.

Με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από το τεράστιο επίτευγμα του Αρσένη Τσιμίνου, ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος και προπονητής, γράφει:   





«2 Οκτωβρίου 1980.

Ένας Κερκυραίος αθλητής, ο Αρσένης Τσιμίνος, καταρρίπτει το Παγκόσμιο ρεκόρ στα 2000μ. Φ.Ε, ήταν το 9ο εκείνη τη χρονιά, το 2ο για Έλληνα αθλητή (μετά τον Χρήστο Παπανικολάου στο άλμα επί κοντώ) εκπλήσσοντας τους πάντες, όχι μόνο για το ρεκόρ, όσο για τις συνθήκες προπόνησης στον τόπο του.

Χωρίς λίμνη Φ.Ε., χωρίς εμπόδια, προπονούμενος στη πλατεία Σπιανάδα και το λιβάδι του Ρόπα με Έλληνα προπονητή, όπως έγραψε στον ετήσιο απολογισμό της η IAFF.

2 Οκτωβρίου 2020, 40 χρόνια μετά.

Οι Κερκυραίοι αθλητές-ιες στίβου κατέρριψαν περισσότερες από 25 φορές Πανελλήνια ρεκόρ και κατέχουν σήμερα 16 (4 Αρσένης Τσιμίνος, 4 Καρύδη Σπυριδούλα, 4 Δόση Παναγιώτα, 2 Λέσσης Ιωάννης, 1 Γκούσης Τάσος, 1 ο ΑΓΣ Ερμής Κέρκυρας), κατέκτησαν 3 Παγκόσμια Μετάλλια (2 Σγούρος Φίλιππος, 1 Ρωμαίου Κατερίνα), 3 Πανευρωπαϊκά μετάλλια (Μαντζουρογιάννης Παναγιώτης, Καρύδη Σπυριδούλα, Λέσσης Ιωάννης) και δεκάδες άλλες διακρίσεις σε Μεσογειακό και Βαλκανικό επίπεδο.

Θαυμασμός, χαρά και υπερηφάνεια σε Πανελλήνιο επίπεδο, πίκρα και απογοήτευση όμως για τις συνθήκες άθλησης και λειτουργίας του ΣΤΙΒΟΥ στη Κέρκυρα.

Δεν υπάρχει προηγούμενο, δεν υπάρχει επόμενο. ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!
 
Όπως είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο μου, ο σεβασμός, η εκτίμηση, η αναγνώριση στη ΖΩΗ, δεν επιβάλλονται  κερδίζονται με την συμπεριφορά μας και κυρίως με τις πράξεις μας.

Θεσμικοί και Πολιτικοί εκπρόσωποι (πλην εξαιρέσεων), έρχονται και παρέρχονται με διαπιστώσεις, θεωρίες, υποσχέσεις και αποτέλεσμα μηδέν.

Έρχεται άλλος ένας χειμώνας και παραμένει ανεκτέλεστη η υπόσχεση του 1977, του τότε υφυπουργού Αχιλλέα Καραμανλή, για το κλείσιμο του χώρου πίσω από την μεγάλη κερκίδα στο Εθνικό Στάδιο Κέρκυρας, για την αντιμετώπιση των κακών καιρικών συνθηκών, ένα στέγαστρο  και επίστρωση του χώρου με ταρτάν για να χρησιμοποιείται και ως προθερμαντήριο, προϋπολογισμού 170.000 ευρώ περίπου.

Εκατομμύρια ευρώ έχει πληρώσει ο Ελληνικός Λαός ειδικά για το Εθνικό Στάδιο, χωρίς ένα έργο υποδομής για τον Στίβο, πλην της κατασκευής του ταρτάν το 1983 και της ανακατασκευής του το 2000.

Οι αθλητές-ιες Στίβου ταλαιπωρούνται και υποφέρουν καθημερινά με δύσκολες συνθήκες προπόνησης, χωρίς αθλητικό εξοπλισμό έχοντας συμμάχους την ΨΥΧΗ τους, την ΑΓΑΠΗ τους, το ΠΑΘΟΣ τους, το ΟΝΕΙΡΟ τους, τις Οικογένειες τους, τους Προπονητές τους, Τον Δικό τους ΘΕΟ.

Είναι αυτοί με τα υψηλά ιδανικά που δοξάζουν την Πατρίδα μας, που αποτελούν παράδειγμα για την κοινωνία μας, που γίνονται η αιτία να αναρτηθεί η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ και να Ανακρουσθεί ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ.

Κύριοι εάν έχετε Λογική και Συναίσθημα κάντε κάτι.

Είναι ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ γι' αυτά τα Παιδιά».