Δευτέρα 23.12.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Γιατί έκλεισε ο «Ζήσιμος»

editorial
02 Σεπτεμβρίου 2020 / 20:06

Η αναστολή λειτουργίας του «Ζήσιμου» μεσ΄ τον Αύγουστο, έγινε viral. Η εμβληματικότερη ίσως επιχείρηση καφέ/εστίασης στο Λιστόν γίνεται είδηση αναγνωρίσιμη από τα εκατομμύρια των επισκεπτών του νησιού.

Η απόφαση συνδέθηκε με τις περιπέτειες της λόγω κορονοϊού. Κι έτσι ίσως αποτυπώθηκε στην συνείδηση των όπου Γης καταναλωτών της ειδησεογραφίας. Δεν είναι όμως, μόνον έτσι. Περισσότερο στην υπόθεση Σπαθή/Ζήσιμου απεικονίζεται η στρέβλωση στη διαχείριση των δημοτικών ιδιοκτησιών, μαζί και των κληροδοτημάτων, όπως και η διαχείριση των κοινόχρηστων χώρων.

Και για να εξηγούμαστε, οι συλλογισμοί που ακολουθούν έχουν μόνον ως αφορμή το περί ου ο λόγος κατάστημα αλλά αφορούν σε κάθε άλλο, τουλάχιστον στο ιστορικό κέντρο, στην παλιά πόλη της Κέρκυρας. Όταν έχεις δεσμευτεί στην υποχρέωση εξαιρετικά υψηλών ενοικίων για ένα κατάστημα «μια σταλιά» (σ.σ. που θάλεγε κι ο συγχωρεμένος ο Πουλόπουλος), επικαλείσαι το αναπόδραστο δικαίωμα σου στη χρήση όσο γίνεται περισσότερου κοινόχρηστου χώρου, διαφορετικά «δε βγαίνεις». Αυτή σου η αξίωση καταργεί στην πράξη όποιον σχετικό Κανονισμό λειτουργίας της πόλης εφόσον ελλείψει βούλησης εφαρμογής και ελεγκτικών μηχανισμών, η επέκταση/κατάχρηση γίνεται απεριόριστη.

Όταν μάλιστα ο κύριος του ακινήτου είναι ο Δήμος, ή υποκείμενο συνδεδεμένο με τον Δήμο, και οι τιμές των ενοικίων και της χρήσης κοινοχρήστων χώρων εξακοντίζονται στα ύψη, τότε ο φαύλος κύκλος στο όνομα της ανάπτυξης, εξαντλεί τον πόρο και τα νεύρα μας. Μετατρέπει την πόλη σε πεδίο εκδήλωσης αέναης και ατελεύτητης επιχειρηματικότητας, όχι κατ' ανάγκη και πάντα προς όφελος του επιχειρηματία, που μπορεί και να στενάζει υπό την πίεση των συνθηκών που ο ίδιος απαίτησε, αγνοώντας εντέλει ότι πρωτίστως σ' αυτήν την πόλη κατοικούν άνθρωποι!

Η περίπτωση των υπερβολικών ενοικίων και των θυελλωδών «αέρηδων» που διαμορφώνονται υπαιτότητι του Δήμου, με την ανοχή του πόσο μάλλον με την ενεργό εμπλοκή του σε διαγωνισμούς, τιμές και ενοίκια, παρασύρει όλες τις τιμές σε όλη την πόλη. Διώχνει με αυτόν τον τρόπο τους κατοίκους της.Τη μετατρέπει σε «Ελ Πάσο» συμφερόντων που διαγκωνίζονται όχι πάντα με διαφανείς όρους και τις καλύτερες των προθέσεων.

Το γεγονός ότι οι διαχρονικές Αρχές επέδειξαν αδυναμία να ρυθμίσουν το θέμα, φανερώνει το μέγεθος και την ισχύ άλλων εμπλεκομένων. Σ' αυτόν τον καμβά κεντήθηκε και η περιπέτεια του εμβληματικού καφέ στην καρδιά του Λιστόν. Κι είναι πιο ανησυχητική από τις συνέπειες του κορονοϊού. Ή μια ακόμα ευκαιρία για την λύση του γρίφου, αν έτσι προτιμάτε...