Επανεκτιμώντας τα (απαξιωμένα) τοπικά Μ.Μ.Ε.

Πλήρως αποθαρρυντική είναι η στάση πολλών εξ ημών να περιμένουν πότε θα γίνει «θέμα» μια είδηση με τοπικό ενδιαφέρον σε «γνωστές» ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες κ.α. για να την αναμεταδώσουν, στα κοινωνικά δίκτυα μέσω της κοινοποίησης, την ίδια στιγμή που έχει ήδη γνωστοποιηθεί από τα «ταπεινά» τοπικά μέσα αλλά με ελάχιστο ενδιαφέρον. Θα τολμήσω να μιλήσω για κομπλεξισμό που ούτε κάτι καινοφανές είναι αλλά και ούτε χωρίς συνέπειες. Την ίδια στιγμή που οι ουσιώδεις λεπτομέρειες της είδησης (π.χ. η βράβευση της Μάντζαρος, το μετάλλιο του Γιαννιώτη κτλ) εντοπίζονται στην τοπικότητα, τα ξένα καθρεφτάκια γίνονται περιζήτητα για τους ιθαγενείς. Οι συνέπειες είναι συγκεκριμένες: όσο δε στηρίζεται η τοπική ειδησεογραφία, τόσο αυτή θα διαπλέκεται, στην απέλπιδα προσπάθεια της επιβιώσει, τόσο θα εκπίπτει από το ρόλο της και θα μετατρέπεται σε αναπαραγωγή δελτίων τύπου - στην καλύτερη περίπτωση.
 
Ναι αλλά….
Οι ενστάσεις είναι άλλοτε βάσιμες και άλλοτε προϊόν ελλιπούς γνώσης του ζητήματος. Πράγματι από άποψη ποιότητας χαρτιού, που περιορίζει και τις γραφιστικές επιλογές, την ποιότητα των εκτυπωμένων φωτογραφιών κ.α., υπάρχει μια οπισθοδρόμηση προς «στοιχειώδεις απαιτήσεις»- «δει δη χρημάτων, ω Άνδρες Αθηναίοι» είναι η προφανής αιτία. Η «κατηγορία» της ελλιπούς ανανέωσης των ειδήσεων στις σχετικές ιστοσελίδες πλέον αποδυναμώνεται καθώς ο ευγενής ανταγωνισμός των μέσων επιταχύνει τους ρυθμούς. Η άποψη: «μα καλά τι συμβαίνει κάθε μέρα στην Κέρκυρα και χρειάζεται ενημέρωση;», δεν είναι τωρινή αλλά είναι η πιο ενδιαφέρουσα.
 
Η πληροφορία και ο κοσμοπολιτισμός
Την ίδια στιγμή που ο πολίτης επικαλείται την αδιαφορία για να δικαιολογήσει την υποτίμηση, ο ίδιος μεγαλόψυχα ζητά «τα ρέστα» για τη μη ανάδειξη του τάδε προβλήματος και την μη γνωστοποίηση του δείνα φλέγοντος ζητήματος. 
Και όμως χάνεται μια μοναδική ευκαιρία που δε νομίζω ότι θα επιστρέψει για όποια κοινωνία χάσει το τρένο. Μέσω των νέων τεχνολογιών ο πιο παραμελημένος τόπος αποκτά παγκόσμια σημασία αν καταφέρει να αποδείξει ότι παρουσιάζει κάτι μοναδικό στη γεωγραφία του και στους ανθρώπους που το κατοικούν. Για αυτό και την ίδια στιγμή που θεωρητικά η παγκοσμιοποίηση σαρώνει τις επαρχίες, την ίδια στιγμή άγνωστοι τόποι και πλήρως ασήμαντοι πρότερα αποκτούν κομβική σημασία στην έρευνα και την επικαιρότητα. Επειδή αναδεικνύουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους. Η μικροϊστορία ενός τόπου ξεκίνησε ως επιστημονικό πεδίο τις προηγούμενες δεκαετίες και έγινε μόδα της σύγχρονης ιστοριογραφίας. Το ίδιο συμβαίνει και με την μικροπληροφορία. Ναι υπάρχουν πολλές ειδήσεις κάθε μέρα που αξίζουν της προσοχής μας σε όλα τα πεδία του ανθρωπίνου βίου! Αν επιμείνουμε στις τετριμμένες παρατηρήσεις τότε θα μας καταπιεί ο αβάστακτος επαρχιωτισμός μας. Την ίδια στιγμή θα διαμαρτυρόμαστε για αυτά που ακούμε και διαβάζουμε, θα περηφανευόμαστε ότι δε διαβάζουμε εφημερίδες και δε βλέπουμε τηλεόραση, και θα περιμένουμε πότε θα αναφέρει την τάδε πυρκαγιά ή πλημμύρα το κάθε κανάλι που αδικαιολόγητα (έλα ντε) δεν αναφέρει τίποτα για οτιδήποτε θετικό συμβαίνει εδώ. Βλέπετε, στο Δημοκρατικό Πολίτευμα ο αναγνώστης και ο θεατής δεν είναι μόνο καταναλωτές του ειδησεογραφικού προϊόντος αλλά και συνδιαμορφωτές του.