Από Φορείς καλά πάμε

Η δε οργανωτική/διοικητική διασύνδεση Κυκλάδων και Δωδεκανήσων υπηρετείται καλύτερα μάλλον από έναν περιφερειακό τέτοιο Φορέα. Η διαφορά του Ιονίου είναι πρόδηλη. Την συμπερίληψη του στο νέο διαβαθμικό πλαίσιο μόνον η εγγενώς μυωπική και έτσι διακομματική Αθήνα θα μπορούσε να επιννοήσει. Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Είναι η επίσης χρόνια διαπίστωση ότι τα προβλήματα διαχείρισης δεν περιορίζονται στην λειψή υποδομή προστασίας περιβάλλοντος όσο στο ότι Σύνδεσμοι και διάδοχοι ΦΟΔΣΑ εξακολουθούν αδύναμοι απέναντι στο φορτίο και τη διαχείριση των αναγκαίων επενδύσεων ώστε να κατασκευασθεί υποδομή και να λειτουργήσει. Με δανεικούς εργαζόμενους από τους υποστελεχωμένους δήμους, δεν γίνεται δουλειά. Αυτή η έλλειψη και η εξ' αυτής αδυναμία θα φαίνεται διαρκώς και έντονα όσο και να ανακατεύει τις αρμοδιότητες της διοικητικής τράπουλας η κεντρική κυβέρνηση. Αλλά στην περίπτωσή μας υπάρχει και ένα ακόμα ουσιώδες και ουσιαστικό κρίμα. Η εσωτερική διοικητική διαίρεση της Κέρκυρας και των άλλων νησιών που εκβιάστηκε, άγνωστο γιατί, άφησε τους (επανα)νεοσύστατους ΟΤΑ χωρίς λεφτά και με μηδενική οργάνωση, που επιχειρείται εξ αρχής. Είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν οι πόροι για την συμμετοχή τους στους Φορείς και τις δράσεις μεταφοράς σκουπιδιών και κατασκευής εργοστασίου, νέου ΧΥΤΥ, στελέχωσης ΦΟΔΣΑ, εγκαταστάσεων και κατά τόπους (μεταφόρτωσης) κλπ Αν παραβλέψουμε στις αντιδράσεις των δημάρχων πιθανή πολιτική σκοπιμότητα, που έτσι κι αλλιώς δεν θεωρείται εξ' ορισμού αθέμιτη, η δυνατότητά τους να ανταποκριθούν σ' αυτές τις υποχρεώσεις δίχως να υποχρεωθούν να μετακυλίσουν στα ανταποδοτικά τέλη την εξαφάλιση των πόρων, θα έπρεπε να βρίσκει συμμάχους τους πάντες, κόμματα και αυτοδιοίκηση. Και τούτο ανεξαρτήτως συσχετισμού και προτιμήσεων. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά λανθάνουν του νέου πλαισίου ενώ και οι ώμοι του διαβαθμικού ΦΟΔΣΑ δύσκολα μπορούν να σηκώσουν τέτοιο βάρος.