Δεν αντέχω αυτήν την προδοσία!
Χρυσόστομος Μπούκας
15 Ιουνίου 2020
/ 15:23
Γράφει ο Χρυσόστομος Μπούκας
Κατακλύζομαι από αρνητικά συναισθήματα θλίψης, ντροπής, αλλά και οργής.
Όταν ορκίστηκα Δημοτικός Σύμβουλος για το Δημοτικό Συμβούλιο Κερκυραίων, είχα την αίσθηση ότι θα καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια στον αγώνα για τα δίκαια του Κερκυραϊκού Λαού.
Μέχρι τότε είχαν κατακτηθεί σημαντικά πράγματα, όπως:
- Βίδος
- Παλαιόπολη
- Συνδιαχείριση εμβληματικών μνημείων, Παλαιού και Νέου Φρουρίου
- Κατοχύρωση της νήσου Λαζαρέτου σαν τόπο μνήμης και αγώνα
- Κατασκευή και λειτουργία βιολογικού σταθμού πόλης που καθάρισε τις παραλίες μας
Ακολούθησε μια διαχείριση δημοτικών πραγμάτων από διάφορες δημοτικές αρχές, πότε καλή, πότε περισσότερο καλή. Αλλά διαχείριση.
Έργα πνοής για τον τόπο, όπως φράγματα νερού, έλειψαν από την στόχευση από την δημοτική εξουσία.
Αρνητική έκπληξη στα μεγάλα προβλήματα που ζητούσαν άμεση λύση, το αναπτυξιακό (;) συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για τα Ιόνια Νησιά τον Δεκέμβριο του 2017.
Εκεί, δια στόματος πρωθυπουργού κ. Τσίπρα η δημοτική αρχή αποδέχθηκε την υποβάθμιση της Κέρκυρας αδιαμαρτύρητα:
- Διέγραψε το έργο των φραγμάτων, αποκαλώντας το Φαραωνικό έργο (όταν ακριβώς την ίδια εποχή κατασκευάζονταν παρόμοιο έργο στη Ρόδο (φράγμα Γαδουράς)
- Αρνήθηκε την μεταφορά απορριμμάτων εκτός Κέρκυρας, και ο τόπος έζησε πρωτόγνωρες εφιαλτικές καταστάσεις αμέσως μετά
- Ακολούθως τα παρατημένα φρούρια από τυχαίο γεγονός ή δόλο καίγονταν εναλλάξ. Και η δημοτική αρχή αποποιούνταν την ευθύνη της συνδιαχείρισης
Ήρθαμε πίσω. Η Κέρκυρα υποβαθμίστηκε.
Και εκεί που περίμενε κανείς με αγώνες και θυσίες να κερδίσουμε ό,τι μπορούσαμε στην προσπάθεια να ανατάξουμε την παλαιά αίγλη του νησιού, έρχεται η ΝΔ με την ψήφιση του (αντι)περιβαλλοντικού νόμου και με το περίφημο άρθρο 93, αφαιρεί στην ουσία την αρμοδιότητα των Δήμων να προγραμματίζει και να διαχειρίζεται τα απορρίμματα.
Χωρίς να ρωτήσουν, χωρίς να έχουν την συγκατάθεση ουδενός από τα νησιά του Ιονίου. Αντιθέτως, όλες οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων υπήρξαν αρνητικές απέναντι στη ρύθμιση που παραχωρεί με το στανιό, την αρμοδιότητα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Περιφερειακή Αρχή. Κάποιοι Δήμοι προχώρησαν και σε κινητοποιήσεις!
Αυτή τώρα θεωρείται νέου τύπου Δημοκρατία!
Χωρίς διάλογο με κανέναν, χωρίς συναίνεση από κανέναν, η κυβέρνηση νομοθετεί.
Είναι φυσικό επακόλουθο το ερώτημα: ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ;
Ιδιαίτερα για τον τόπο μας, αλλά και τους άλλους Νομούς του Ιόνιου Αρχιπελάγους, όταν μετά την κόλαση που βίωσαν με τα σκουπίδια οι συμπολίτες και επισκέπτες με φυσικό αντίκτυπο στην οικονομία του τόπου μας. Όταν το νερό μπήκε στο αυλάκι με τη
- μεταφορά των απορριμμάτων εκτός Κέρκυρας και από ό,τι αχνοφαίνεται είναι στην τελική του έκβαση
- δημοπράτηση του εργοστασίου διαχείρισης των απορριμμάτων με εργώδη προσπάθεια της προηγούμενης δημοτικής αρχής και της σημερινής
Υπήρξαν ωδίνες τοκετού, αγωνία και μεγάλη προσπάθεια για να δρομολογηθεί η τελική λύση τουλάχιστον για μια-δύο ίσως και περισσότερες δεκαετίες. Δίνει έτσι το κατάλληλο χρόνο προσαρμογής και προγραμματισμού σε διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης των απορριμμάτων, περισσότερο συμβατούς με την προστασία του περιβάλλοντος (διαλογή στην πηγή, πράσινα σημεία, ανακύκλωση, κομποστοποίηση κ.ο.κ).
Με ένα λοιπόν άρθρο μεταφέρεται η αρμοδιότητα και τα ανάλογα περιουσιακά στοιχεία από το Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟ.Δ.Σ.Α.) των Δήμων στον Ειδικό Περιφερειακό Διαβαθμιδικό ΦΟ.Δ.Σ.Α. δηλαδή στην Περιφέρεια.
Παρατηρήσεις:
- Η Ελληνική γλώσσα είναι η πλουσιότερη στον κόσμο. Έχει τουλάχιστον 100 χιλιάδες λέξεις. Διαβαθμιδικός, τι σημαίνει; Γιατί κάτι αγράμματα σκεπάρνια γυρίζουν δεξιά-αριστερά και το αναφέρουν, αισθανόμενοι στην άγνοιά τους ότι μάλλον είναι κάτι σπουδαίο μεταξύ Χάρβαρντ και Οξφόρδης. Μην επιχειρήσετε να το βάλετε στη μηχανή αναζήτησης Google, γιατί θα σας βγάλει «κίναιδος», «μαλάκας», «λαμόγιο». Πριν αφήσω το μάταιο τούτο κόσμο, θα μου μεταφράσει κάποιος αυτή τη νεολεξία;
- Επί της ουσίας του προβλήματος: διαθέτει η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων την εμπειρία, τη γνώση που αποκτήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια με όσα υπέφερε ο Κερκυραϊκός Λαός;
- Διαθέτει η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων το επαρκές επιστημονικό δυναμικό με την ανάλογη εμπειρία;
- Είναι νόμιμο και Συνταγματικό να μεταφέρονται περιουσιακά στοιχεία του Δήμου μας στην Περιφέρεια;
- Δεν μπορούν να κρατηθούν οι διάφοροι εργολάβοι μέχρι την επόμενη στροφή;
Και εδώ μπαίνει ένα ερώτημα, πολιτικό για μένα, ως Δημοτικού Συμβούλου: απέμεινε στο Δήμο μας η διαχείριση των απορριμμάτων και μέσα από αυτή μια κοινωνική πολιτική τιμολόγησης ανταποδοτικών τελών για τους δημότες μας και ο μελλοντικός προγραμματισμός διαχείρισης περισσότερο φιλικής προς το περιβάλλον.
Αυτή η αρμοδιότητα έμεινε. Και το νερό. Είναι όμως μια άλλη κουβέντα για την Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Κέρκυρας (Δ.Ε.Υ.Α.Κ.) που θα την κάνουμε μια άλλη φορά.
Αν λοιπόν ο Δήμος μας χάσει τη μισή του αρμοδιότητα, τότε δεν απομένει τίποτα άλλο παρά πέντε κιλά ασβέστη να βάφει κανα παγκάκι και κανα δρόμο.
Άντε να κάνουμε και καμιά ανούσια δήλωση ή να δίνουμε ευχές μπροστά στην κάμερα της τηλεόρασης.
Αυτό το Δήμο θέλουμε;
Θα είμαστε μια Δημοτική Αρχή και ένα Δημοτικό Συμβούλιο που στις μέρες μας, χωρίς μια ντουφεκιά, χωρίς αγώνα για το Λαό που μας επέλεξε να τον διοικήσουμε, να παραδίνουμε τα όπλα.
Δεν αντέχω αυτή την προδοσία.
Πρέπει να πέσουμε όλοι στις επάλξεις του αγώνα για τα συμφέροντα του τόπου.
Όταν ορκίστηκα Δημοτικός Σύμβουλος για το Δημοτικό Συμβούλιο Κερκυραίων, είχα την αίσθηση ότι θα καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια στον αγώνα για τα δίκαια του Κερκυραϊκού Λαού.
Μέχρι τότε είχαν κατακτηθεί σημαντικά πράγματα, όπως:
- Βίδος
- Παλαιόπολη
- Συνδιαχείριση εμβληματικών μνημείων, Παλαιού και Νέου Φρουρίου
- Κατοχύρωση της νήσου Λαζαρέτου σαν τόπο μνήμης και αγώνα
- Κατασκευή και λειτουργία βιολογικού σταθμού πόλης που καθάρισε τις παραλίες μας
Ακολούθησε μια διαχείριση δημοτικών πραγμάτων από διάφορες δημοτικές αρχές, πότε καλή, πότε περισσότερο καλή. Αλλά διαχείριση.
Έργα πνοής για τον τόπο, όπως φράγματα νερού, έλειψαν από την στόχευση από την δημοτική εξουσία.
Αρνητική έκπληξη στα μεγάλα προβλήματα που ζητούσαν άμεση λύση, το αναπτυξιακό (;) συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για τα Ιόνια Νησιά τον Δεκέμβριο του 2017.
Εκεί, δια στόματος πρωθυπουργού κ. Τσίπρα η δημοτική αρχή αποδέχθηκε την υποβάθμιση της Κέρκυρας αδιαμαρτύρητα:
- Διέγραψε το έργο των φραγμάτων, αποκαλώντας το Φαραωνικό έργο (όταν ακριβώς την ίδια εποχή κατασκευάζονταν παρόμοιο έργο στη Ρόδο (φράγμα Γαδουράς)
- Αρνήθηκε την μεταφορά απορριμμάτων εκτός Κέρκυρας, και ο τόπος έζησε πρωτόγνωρες εφιαλτικές καταστάσεις αμέσως μετά
- Ακολούθως τα παρατημένα φρούρια από τυχαίο γεγονός ή δόλο καίγονταν εναλλάξ. Και η δημοτική αρχή αποποιούνταν την ευθύνη της συνδιαχείρισης
Ήρθαμε πίσω. Η Κέρκυρα υποβαθμίστηκε.
Και εκεί που περίμενε κανείς με αγώνες και θυσίες να κερδίσουμε ό,τι μπορούσαμε στην προσπάθεια να ανατάξουμε την παλαιά αίγλη του νησιού, έρχεται η ΝΔ με την ψήφιση του (αντι)περιβαλλοντικού νόμου και με το περίφημο άρθρο 93, αφαιρεί στην ουσία την αρμοδιότητα των Δήμων να προγραμματίζει και να διαχειρίζεται τα απορρίμματα.
Χωρίς να ρωτήσουν, χωρίς να έχουν την συγκατάθεση ουδενός από τα νησιά του Ιονίου. Αντιθέτως, όλες οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων υπήρξαν αρνητικές απέναντι στη ρύθμιση που παραχωρεί με το στανιό, την αρμοδιότητα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Περιφερειακή Αρχή. Κάποιοι Δήμοι προχώρησαν και σε κινητοποιήσεις!
Αυτή τώρα θεωρείται νέου τύπου Δημοκρατία!
Χωρίς διάλογο με κανέναν, χωρίς συναίνεση από κανέναν, η κυβέρνηση νομοθετεί.
Είναι φυσικό επακόλουθο το ερώτημα: ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ;
Ιδιαίτερα για τον τόπο μας, αλλά και τους άλλους Νομούς του Ιόνιου Αρχιπελάγους, όταν μετά την κόλαση που βίωσαν με τα σκουπίδια οι συμπολίτες και επισκέπτες με φυσικό αντίκτυπο στην οικονομία του τόπου μας. Όταν το νερό μπήκε στο αυλάκι με τη
- μεταφορά των απορριμμάτων εκτός Κέρκυρας και από ό,τι αχνοφαίνεται είναι στην τελική του έκβαση
- δημοπράτηση του εργοστασίου διαχείρισης των απορριμμάτων με εργώδη προσπάθεια της προηγούμενης δημοτικής αρχής και της σημερινής
Υπήρξαν ωδίνες τοκετού, αγωνία και μεγάλη προσπάθεια για να δρομολογηθεί η τελική λύση τουλάχιστον για μια-δύο ίσως και περισσότερες δεκαετίες. Δίνει έτσι το κατάλληλο χρόνο προσαρμογής και προγραμματισμού σε διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης των απορριμμάτων, περισσότερο συμβατούς με την προστασία του περιβάλλοντος (διαλογή στην πηγή, πράσινα σημεία, ανακύκλωση, κομποστοποίηση κ.ο.κ).
Με ένα λοιπόν άρθρο μεταφέρεται η αρμοδιότητα και τα ανάλογα περιουσιακά στοιχεία από το Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟ.Δ.Σ.Α.) των Δήμων στον Ειδικό Περιφερειακό Διαβαθμιδικό ΦΟ.Δ.Σ.Α. δηλαδή στην Περιφέρεια.
Παρατηρήσεις:
- Η Ελληνική γλώσσα είναι η πλουσιότερη στον κόσμο. Έχει τουλάχιστον 100 χιλιάδες λέξεις. Διαβαθμιδικός, τι σημαίνει; Γιατί κάτι αγράμματα σκεπάρνια γυρίζουν δεξιά-αριστερά και το αναφέρουν, αισθανόμενοι στην άγνοιά τους ότι μάλλον είναι κάτι σπουδαίο μεταξύ Χάρβαρντ και Οξφόρδης. Μην επιχειρήσετε να το βάλετε στη μηχανή αναζήτησης Google, γιατί θα σας βγάλει «κίναιδος», «μαλάκας», «λαμόγιο». Πριν αφήσω το μάταιο τούτο κόσμο, θα μου μεταφράσει κάποιος αυτή τη νεολεξία;
- Επί της ουσίας του προβλήματος: διαθέτει η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων την εμπειρία, τη γνώση που αποκτήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια με όσα υπέφερε ο Κερκυραϊκός Λαός;
- Διαθέτει η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων το επαρκές επιστημονικό δυναμικό με την ανάλογη εμπειρία;
- Είναι νόμιμο και Συνταγματικό να μεταφέρονται περιουσιακά στοιχεία του Δήμου μας στην Περιφέρεια;
- Δεν μπορούν να κρατηθούν οι διάφοροι εργολάβοι μέχρι την επόμενη στροφή;
Και εδώ μπαίνει ένα ερώτημα, πολιτικό για μένα, ως Δημοτικού Συμβούλου: απέμεινε στο Δήμο μας η διαχείριση των απορριμμάτων και μέσα από αυτή μια κοινωνική πολιτική τιμολόγησης ανταποδοτικών τελών για τους δημότες μας και ο μελλοντικός προγραμματισμός διαχείρισης περισσότερο φιλικής προς το περιβάλλον.
Αυτή η αρμοδιότητα έμεινε. Και το νερό. Είναι όμως μια άλλη κουβέντα για την Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Κέρκυρας (Δ.Ε.Υ.Α.Κ.) που θα την κάνουμε μια άλλη φορά.
Αν λοιπόν ο Δήμος μας χάσει τη μισή του αρμοδιότητα, τότε δεν απομένει τίποτα άλλο παρά πέντε κιλά ασβέστη να βάφει κανα παγκάκι και κανα δρόμο.
Άντε να κάνουμε και καμιά ανούσια δήλωση ή να δίνουμε ευχές μπροστά στην κάμερα της τηλεόρασης.
Αυτό το Δήμο θέλουμε;
Θα είμαστε μια Δημοτική Αρχή και ένα Δημοτικό Συμβούλιο που στις μέρες μας, χωρίς μια ντουφεκιά, χωρίς αγώνα για το Λαό που μας επέλεξε να τον διοικήσουμε, να παραδίνουμε τα όπλα.
Δεν αντέχω αυτή την προδοσία.
Πρέπει να πέσουμε όλοι στις επάλξεις του αγώνα για τα συμφέροντα του τόπου.