Ακόμα τούτη η Άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες
Η κίνηση αναγνωστών στις ενημερωτικές ιστοσελίδες πολλαπλασιάστηκε. Το ενδιαφέρον για την τοπική ειδησεογραφία τονώθηκε εντυπωσιακά. Οι μετρήσεις το επιβεβαιώνουν. Δεν αφορούν σε ένα ΜΜΕ αλλά σε όλα.
Κι αυτά ανταποκρίνονται στη ζήτηση, καταθέτοντας πολλές ώρες δουλειάς και πολλή δημοσιογραφία. Η «μηχανή» του Δημοσίου δεν ήταν συνηθισμένη σ' αυτή την πίεση ενδιαφέροντος. Στην αρχή αντέδρασε κατά τα ειωθότα, κρυμένη πίσω από υπηρεσιακές απαγορεύσεις, «δεν είμαι αρμόδιος», «και 'γω υπάλληλος είμαι». Συν τω χρόνω προσαρμόστηκε, μάλλον ανέλπιστα γρήγορα στις απαιτήσεις, και ανταποκρίνεται.
Τα σόσιαλ, διευρυμένο περιβάλλον και buffer zone των ΜΜΕ, υποκατάστατο της κοινωνικής συνεύρεσης και πολλών άλλων καταστάσεων, περιέλαβαν αρχικώς πλήθος αντιδράσεων συναισθηματικά φορτισμένων, φοβισμένων, προϊόντα και αποτελέσματα κρίσεων παντογνωσίας, γενικής αμφισβήτησης, συχνά και κανιβαλισμού. Προϊόντος του χρόνου, η συμπυκνωμένη εμπειρία της κοινότητας έστω και στο παράλληλο, διαδικτυακό, σύμπαν εξορθολογίζεται. Όλο και περισσότερο βγαίνει ο καλός μας εαυτός. Μια καλή κουβέντα, ένας τρυφερός λόγος, περισσότερη κατανόηση.
Η απειλή της πανδημίας σε συνδυασμό με τα περιοριστικά μέτρα, προσέφεραν περισσότερη ενδοσκόπηση, ενσυναίσθηση και χρόνο. Αυτόν που έλειπε.
Στην αρχή τρομάξαμε. Αντικρίζοντας ξανά τον εαυτό μας, ταραχτήκαμε. Δεν ξέραμε πως να τον διαχειριστούμε. Μόλις υποχώρησαν οι πρώτες ανασφάλειες, η καραντίνα ανέδειξε τα καλούδια της κοινωνικότητας, έστω μετ' εμποδίων και δια της τεθλασμένης, με κέρδος την ανακάλυψη δεξιοτήτων, που νομίζαμε πως δεν είχαμε. Άλλωστε οι δεξιότητες εμφανίζονται πάντοτε όταν τις έχεις ανάγκη. Είναι η άλλη όψη της ανάγκης. Χωρίς αυτήν, δεν έχουν νόημα.
Την επόμενη μέρα, η ως άνω μεροληπτική και ελλιπώς περιγραφόμενη ατμόσφαιρα, θα υποχωρήσει. Το άνοιγμα της αγοράς, σταδιακό αλλά πάντως άνοιγμα, θα επαναφέρει παντού και σε πλήρη ισχύ τον νόμο της αξίας, με τη μορφή της ανταλλακτικής δηλ. τιμής για τα πάντα! Για τον έναν καλό λόγο, για τον χρόνο, για τις προσδοκίες, για όλα.
Ξεσαλωμένοι αναπτυξιολάγνοι θα ξεχυθούν σα τους πεινασμένους λύκους στα φόρα, να ανακτήσουν τις αξίες που στερήθηκαν το διάστημα της καραντίνας. Ει δυνατόν περισσότερες και φθηνότερα (σ.σ. η κρίση ως ευκαιρία).
Σε μια εβδομάδα μέσα, ο φόβος και οι στερήσεις της καραντίνας θα είναι ένας εφιάλτης, που πέρασε. Ή ένα όνειρο, που χάθηκε, όπως συνήθως κάνουν τα όνειρα. Γίνονται σύννεφα και ξεθωριάζουν στον ουρανό. Σύννεφα λέμε, όχι cloud!
