Ποιος ανησυχεί για τα σκουπίδια, πάλι;
Δεν υπάρχει κάτι άλλο να γραφτεί για τα σκουπίδια, από τα χιλιοειπωμένα. Μέχρι ν΄ αποκτήσει εγκαταστάσεις η Κέρκυρα, η λύση είναι η μεταφορά τους. Άλλωστε από την στιγμή που το νησί δεν έχει και δεν πρόκειται να αποκτήσει βιομηχανία ανακύκλωσης, η υποχρέωση της μεταφοράς εκτός, των ανακυκλώσιμων, είναι προφανής και αυτονόητη.
Τα μηνύματα από την Ζάκυνθο, όπου στοιβάζονται οι όγκοι των ανακυκλώσιμων αλλά και τα χαμηλά κερκυραϊκά ποσοστά, δείχνουν πως και η διαχείριση τους, που αποτελούν πάνω από το 60% του συνόλου, δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Εάν οι διοικητικές Αρχές είχαν αποδεχθεί την πασίδηλη αποτυχία του περιφερειακού σχεδιασμού, κινώντας τις διαδικασίες για την άμεση και ορθολογιστική αναθεώρησή του, τότε ευκολότερα θα τεκμηριωνόταν το αίτημα της επείγουσας, έκτακτης και προσωρινής μεταφοράς εκτός Κερκύρας ενώ ταυτοχρόνως θα κινούνταν οι διαδικασίες για την ταχύτερη δυνατή υπέρβαση αυτής της έκτακτης κατάστασης. Της περιπεπλεγμένης και με την υπόθεση της Λευκίμμης, όπου η μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων δε θέλει εκεί τη λειτουργία ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ. Εκείνο όμως που δεν μπορεί να μη θέλει είναι μια εγκατάσταση/πράσινο σημείο, στο οποίο να οργανώνεται η συγκέντρωση και διαλογή των σκουπιδιών της περιοχής, προκειμένου τα ανακυκλώσιμα να οδηγούνται εκτός και τα υπόλοιπα στην τοπική εγκατάσταση εφόσον υπάρξει. Η απαιτούμενη πολιτική ευελιξία, ιδιαιτέρως μάλιστα όταν έχεις τη φωλιά σου χεσμένη, με τη χαρτοπετσέτα κλπ, αντικαταστάθηκε από την επιχείρηση πυγμής με τα γνωστά οδυνηρά αποτελέσματα για την υπόθεση την ίδια, τις σχέσεις των ανθρώπων και την κοινωνία που δηλητηριάστηκε απ' ότι μπορεί να σε δηλητηριάσει σε τέτοιες περιπτώσεις, που γίνεται συνήθως διαγωνισμός αδιαλλαξίας και αυθαίρετης αναγωγής σε τακτικές και θεωρίες, θερμοκήπιο αλλότριων επιδιώξεων. Σημειώνεται ότι στην ηπειρωτική περίπτωση της κατασκευής του βραβευμένου εργοστασίου, ο χαρτοπόλεμος τους πήρε έξι χρόνια και η ανέγερσή του έναν! Σημειώνεται επίσης ότι οι Μονάδες δεν παραλαμβάνουν δέματα κι εμείς εδώ δεν έχουμε ουσιαστικά τι να τα κάνουμε! Εάν πρόκειται εντέλει να θαφτούν υγειονομικά, τότε γιατί πρέπει να προηγηθεί η δεματοποίησή τους; Η πιθανότητα να εξαντλήσουν οι νέες Αρχές ολόκληρη τη θητεία τους μέσα σ' αυτή την οδυνηρή εκκρεμότητα είναι εξαιρετικά μεγάλη. Επείγουν η αποτελεσματική ανασυγκρότηση των δημοτικών Υπηρεσιών Καθαριότητας, η δημιουργία υποκειμένου διαδημοτικής διαχείρισης (σ.σ. ο ΣΥΔΙΣΑ παραμένει πουκάμισο αδειανό), η οργάνωση της πρωτοβάθμιας συλλογής, διαλογής και η έκτακτη μεταφορά των σκουπιδιών σε Μονάδα έως ότου αποκτήσουμε και 'μείς εργοστάσιο και λάκκο υπολειμμάτων (που ξεπερνούν σε όγκο το 40% του συνόλου, σύμφωνα τουλάχιστον με το ηπειρωτικό υπόδειγμα).
