Τι πληγές αφήνει για την Κέρκυρα η κρίση των απορριμμάτων

Με τη ματιά του πολίτη
Αν και ο τόπος μας  δεν πρωτοτυπεί στην προβληματική διαχείριση των απορριμμάτων, η τελευταία κρίση δημιούργησε διάφορα παρελκόμενα:
Στην Κέρκυρα  η παρούσα κυβέρνηση εκπροσωπήθηκε καθολικά με το γνωστό «τρεις κάλπες μια επιλογή». Η ίδια κυβέρνηση, με την  δια στόματος πρωθυπουργού δέσμευση ότι δεν θα  πέσει στο ΧΥΤΑ Λευκίμμης ούτε χαρτοπετσέτα, μοιάζει να εγκλώβισε τους αυτοδιοικητικούς σε παλινωδίες και απροθυμία λήψης αποφάσεων. Το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων αφέθηκε να «σέρνεται» χωρίς σαφή προσανατολισμό, δημιουργώντας την μεγάλη κρίση του 2016. Ακόμη κι αυτή η κρίση δεν στάθηκε ικανή να προκαλέσει  αποτελεσματικές δράσεις, με αποτέλεσμα στην αρχή του χρόνου, με διαφαινόμενο το αδιέξοδο, να παρθεί η ομόφωνη απόφαση για μεταφορά των απορριμμάτων. Είναι γνωστό ποια ήταν η τύχη της κουτσουρεμένης και ανέτοιμης επιτροπής που ανέλαβε να μεταφέρει το αίτημα στην Αθήνα..

Κοιτάζοντας εκ των υστέρων τα γεγονότα, φαίνεται ότι τότε προφανώς αποφάσισε   η  κυβέρνηση να  «θυσιάσει» τη Λευκίμμη. Ό,τι έγινε στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να εμφανιστούν τα ΜΑΤ, είναι μάλλον λεπτομέρειες.
Το αποτέλεσμα που ζούμε αυτή τη στιγμή είναι  μια Κέρκυρα πληγωμένη , που δύσκολα θα ανακάμψει.
-Το τουριστικό προϊόν δέχτηκε πλήγμα κυρίως μέσω της εικόνας . Η δυσφήμιση  ακυρώνει  τις προσπάθειες που ο δήμος και η περιφέρεια έκαναν με τη συμμετοχή τους σε διεθνείς τουριστικές εκθέσεις
-Συνακόλουθο το πλήγμα στην οικονομία αφού δεχόμαστε ότι «ζούμε από τον τουρισμό»
-Το περιβάλλον συνεχίζει να επιβαρύνεται  από την μη σωστή διαχείριση. Το Τεμπλόνι θα αργήσει να ανακάμψει-αν ανακάμψει ποτέ- ενώ αν αποδειχτούν αληθινές οι υποψίες ότι η Λευκίμμη θα λειτουργήσει ως αποδέκτης σύμμεικτων για απροσδιόριστο διάστημα, μια ακόμη εστία περιβαλλοντικής υποβάθμισης δημιουργείται. Η ύποπτη αποτυχία της ανακύκλωσης συμβάλλει στο πρόβλημα. Τραγική ειρωνεία, η αναμενόμενη αύξηση στον αριθμό των επισκεπτών αυτό το καλοκαίρι, θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση με την τεράστια παραγωγή απορριμμάτων.
Υπάρχουν όμως δύο ακόμη σημαντικότερα πλήγματα:
-Το πρώτο είναι η απώλεια της  εμπιστοσύνης  προς τις αυτοδιοικητικές αρχές που θα διαχειριστούν την τύχη του νησιού το επόμενο ενάμιση χρόνο. Μια αρχή που έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών δεν μπορεί ούτε να εμπνεύσει ούτε να καθοδηγήσει
-Ακόμη όμως σημαντικότερο πλήγμα είναι ο διχασμός του νησιού. Η νότια Κέρκυρα μοιάζει σαν να βρίσκεται σε δυσμένεια, να τιμωρείται και να διαχωρίζεται από το υπόλοιπο νησί. Η πικρία των συνδημοτών μας του Νότου στρέφεται όχι μόνο κατά της εξουσίας, αλλά και των  κατοίκων της υπόλοιπης Κέρκυρας που θεωρούν ότι δεν τους στήριξαν.

Οι  πολίτες όμως κλήθηκαν  να σχηματίσουν γνώμη για το αν η Λευκίμμη είναι η λύση με λειψές και αντιφατικές πληροφορίες . Χωρίς να είναι υποχρεωμένοι και χωρίς πολλές φορέςνα μπορούν να αξιολογήσουν , αν όχι τη  νομιμότητα , τουλάχιστον τη λειτουργικότητα του ΠΕΣΔΑ, είναι ίσως δικαιολογημένοι αν κρίνουν μόνο από το αποτέλεσμα, δηλαδή τους άδειους κάδους.

Πολλοί όμως είναι και οι πολίτες που, παρά την επίφαση ομαλότητας, αντιλαμβάνονται, ανησυχούν και θλίβονται για  την  πολυεπίπεδη  κρίση που δημιουργήθηκε στο νησί. Πολλοί, όπως και η υπογράφουσα, πιστεύουν ότι η λύση «Λευκίμμη με ΜΑΤ» δεν είναι λύση αλλά επίδειξη εξουσίας με  αμφισβητούμενο αποτέλεσμα , και ότι πολύ σύντομα το πρόβλημα θα βρεθεί για μια ακόμη φορά μπροστά μας .