Το ανατολικό ζήτημα 100 χρόνια μετά!
Ο ΤΑΡ ετοιμάζεται πυρετωδώς και σύμφωνα με την πρόβλεψη το 2020 θα μπορεί να μεταφέρει από 10 έως 20 (!) δισ. κ.μ. φυσικού αερίου ετησίως από το Αζερμπαϊτζάν στην ενεργοβόρα Ευρώπη.
Η ΝΑΤΟϊκή άσκηση στα βόρεια νερά «μας» δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία ενώ ίσως και να μην έχει ιδιαίτερη σημασία για τη δική μας προσέγγιση το σενάριό της. Το βέβαιον είναι ότι η σημασία των στενών αναβαθμίστηκε ως τμήμα του εμπορικού και ενεργειακού δρόμου. Μπορεί η κινέζικη αφήγηση για τον δρόμο του μεταξιού που περνάει από 'δω, να συναντάει τη δυτική επιφυλακτικότητα και ενίοτε την άρνηση (σ.σ. βλέπε την άρνηση της Μέι να υπογράψει το σχέδιο αν και θάπρεπε να αισθάνεται εμπορικά περισσότερο ελεύθερη λόγω Brexit) όμως η διέλευση των αγωγών από τη θαλάσσια περιοχή είναι αναμφισβήτητη.
Ο ΤΑΡ ετοιμάζεται πυρετωδώς και σύμφωνα με την πρόβλεψη το 2020 θα μπορεί να μεταφέρει από 10 έως 20 (!) δισ. κ.μ. φυσικού αερίου ετησίως από το Αζερμπαϊτζάν στην ενεργοβόρα Ευρώπη. Η Γηραιά την ίδια χρονική περίοδο θα μετράει τις ανάγκες της σε ποσότητες τάξης μεγέθους 600 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου ετησίως. Και μπορεί η ρωσογερμανική λυκοφιλία να άνοιξε νέους διαδρόμους βορείου αγωγού όμως η σύγχρονη εκδοχή του ανατολικού ζητήματος περιλαμβάνει την σχετική απεξάρτηση των δυτικών από το ρωσικό αέριο. Έτσι η χάραξη εναλλακτικών δρόμων από τις θερμές θάλασσες, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη είναι εκ των ων ουκ άνευ, και γι' αυτή γίνεται όλος ο καυγάς, τόσο στη Μ. Ανατολή όσο και στην περιοχή μας.
Η Ελλάδα επίκεντρο της ειρηνευτικής ...νιρβάνας θα ήταν μόνον στην περίπτωση που η γεωγραφία θα την εξαιρούσε των επιδιώξεων και των προσδοκιών. Αλά φευ δεν είναι έτσι. Γι' αυτό και τα μεθοριακά επεισόδια και οι ομηρίες, γι' αυτό και οι ασκήσεις όπου οι σύμμαχοι κοντρολάρουν τους ...συμμάχους τους μοιράζοντας ρόλους στα σενάρια τους. Είναι μια παρτίδα για έμπειρους παίκτες που έχει απ' όλα. Διεγείρει το εθνικό, το αντιιμπεριαλιστικό ενώ πρόκειται για τον προέκταση του εμπορικού πολέμου, όπως τον αναβάθμισε στις μέρες μας ο Ντόναλντ Τραμπ. Να μείνεις έξω απ' αυτόν δεν είναι εύκολο όσο και να το θέλεις. Αν μη τι άλλο η υπόθεση ολοένα και συχνότερα θα θυμίζει το δίλημμα της Χώρας με την έκρηξη του α' παγκοσμίου πολέμου (σ.σ. να μπει ή να μην μπει) και την οδυνηρή έτσι κι αλλιώς κατάληξη δια του διχασμού στη μικρασιατική αυτοχειρία...
