Ένα «χαλάκι» το Τεμπλόνι, που μας εκθέτει!

Μόνον που δεν θάταν και τόσο φρόνιμο να βγάλει κάποιος τα συμπεράσματά του εκ του ασφαλούς και ν' αρχίσει να «πυροβολεί» τους «άλλους» για τις απόψεις και τις ενέργειές τους. Οι μικροί μαθητές δεν έλειψαν από την περιοχή. Κι όταν κλείνει ένα σχολειό είναι κακό σημάδι σε κάθε περίπτωση. Το άνοιξε - κλείσε μάλιστα, αποκαλύπτει κακό σχεδιασμό και άσκοπη δαπάνη δημόσιων πόρων.

Η «πρόσληψη» νηπίων από τους γειτονικούς καταυλισμούς των Ρομά, οδήγησε άλλους να πάρουν τα παιδιά τους σε άλλα σχολεία. Ο μαθητικός πληθυσμός αδυνάτισε τόσο που η ύπαρξη του σχολείου κρίθηκε ασύμφορη και έκλεισε. Στην κοινωνική ενσωμάτωση των Ρομά δεν βοηθάνε ούτε εκείνοι ούτε οι άλλοι. Η υπόθεση είναι δύσκολη. Διαλέγοντας την εύκολη λύση, βγαίνεις από το κάδρο κι ας κόψουν οι εναπομείναντες τον λαιμό τους!

Οι προσπάθειες της Πολιτείας και της τοπικής Διοίκησης, ασθενέστερες του ζητήματος, δεν το έλυσαν. Περιορίστηκαν σε προσχηματικούς και αποσπασματικούς χειρισμούς. Το κοινωνικό πρόβλημα (σ.σ. όχι μόνον των μικρών μαθητών και του σχολείου) ισορροπεί ακροβατικά στη μεθόριο της δημοσιότητας, συνήθως σε αναφορές παραβατικότητας και αστυνομικές διευθετήσεις. Μισοφαίνεται κάτω από το χαλάκι. Το Τεμπλόνι έγινε ένα μεγάλο χαλάκι, να σπρώχνουμε από κάτω του τα σκουπίδια, κυριολεκτικά και ρατσιστικομεταφορικά.

Κι όμως η λειτουργία του σχολείου εκεί θα μπορούσε να γίνει πρώτης τάξεως ευκαιρία για την κοινωνική ενσωμάτωση. Αλλά και με τα σκουπίδια, μήπως δεν είναι το Τεμπλόνι το παράδειγμα της οδυνηρής και αδιέξοδης, εύκολης λύσης;