Η Διαχείριση των Απορριμμάτων στην Κέρκυρα & οι επιστημονικοί φορείς που αγνοούνται

η οποία ουσιαστικά, ως μοναδικό θέμα συζήτησης είχε την λήψη απόφασης για τη βέλτιστη μέθοδο διαχείρισης των Απορριμμάτων του νησιού της Κέρκυρας, η οποία σημειωτέων βρίσκεται σε εξαιρετικά οριακό σημείο
Στην Συνεδρίαση κλήθηκαν να εκφράσουν άποψη, για το σοβαρό αυτό ζήτημα,ένας μεγάλος αριθμός κοινωνικών φορέων, μεταξύ αυτών: το Τμήμα Κέρκυρας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Κέρκυρας και το Εμπορικό Επιμελητήριο Κέρκυρας. Μεταξύ των Επιμελητηρίων που ορθώς κλήθηκαν να  εκφράσουν άποψη στην εν λόγω Συνεδρίαση, δεν συμπεριλήφθηκε το Περιφερειακό Τμήμα Ιονίων Νήσων του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, γιατί ενδεχομένως η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και η νυν δημοτική Αρχή έκρινε  ότι το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων δεν σχετίζεται με την Οικονομία και την Αναπτυξιακή προοπτική της Κέρκυρας. Από την άλλη, μπορεί η παρούσα δημοτική αρχή να «αγνόησε»το Οικονομικό Επιμελητήριο θεωρώντας ότι σε αυτό το σημείο που έχουν περιέλθει τα «πράγματα» δεν μπορεί να συνεισφέρει με οποιοδήποτε τρόπο και για το λόγο αυτό δεν είχε νόημα να κληθεί. Εξάλλου και κατά το στάδιο διαμόρφωσης του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, δεν κλήθηκε να συμμετάσχει ενώ ούτε στο στάδιο υλοποίησης από πλευράς του Δήμου Κέρκυρας του Πε.Σ.Δ.Α., δεν κλήθηκε να εκφράσει την άποψή του.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, το Οικονομικό Επιμελητήριο δεν κλήθηκε και δεν εξέφρασε άποψη για το συγκεκριμένο ζήτημα στην χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και αυτό είναι ένα γεγονός που δεν αλλάζει,  έστω κι αυτή τη χρονική στιγμή αποτελεί τον μεγαλύτερο Επιστημονικό Φορέα με έδρα το νησί της Κέρκυρας, δεδομένου ότι απαριθμεί 1.100 μέλη, έχει Περιφερειακή Υπόστασηη οποία ταυτίζεται με τα Ιόνια Νησιά και αποτελεί τον επίσημο σύμβουλο της πολιτείας για ζητήματα που αφορούν την Οικονομική Ανάπτυξη ενός τόπου.
Χθες, το Δημοτικό Συμβούλιο με ομόφωνη απόφασή του, υπό την πίεση των κατοίκων του Τεμπλονίου και της Λευκίμμης, έλαβε μια απόφαση που ανατρέπει την μέχρ θες γνωστή πρόταση της νυν δημοτικής αρχήςσχετικά με την Διαχείριση των Απορριμμάτων στην Κέρκυρα η οποία απορρέει και από τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, δεδομένου ότι αποφάσισε την προώθηση της λύσης της  μεταφοράς των Απορριμμάτων εκτός του Νησιού της Κέρκυρας χωρίς όμως να προσδιοριστεί και ο αποδέκτης.

Το οξύμωρο αυτής της διαμορφωθείσας κατάστασης,  είναι ότι το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε  αυτήν  την απόφαση χωρίς να έχει να αναφερθεί καν το ακριβές οικονομικό κόστος της λύσης αυτής. Όχι, γιατί κατ’ ανάγκη θα πρέπει αυτό να είναι το κυρίαρχο κριτήριο με το οποίο θα πρέπει να λαμβάνεται μια τέτοιουείδους απόφαση, αλλά γιατίαν μη τι άλλο, όταν λαμβάνεται μια τέτοιου είδους απόφαση,η οποία προκαλεί οικονομικό κόστος για την κοινωνία, θα πρέπει αυτό να γίνεται γνωστό όχι μόνο σε αυτούς που αποφασίζουν αλλά και σε αυτούς που θα το επωμιστούν κάτι που στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε.
Βεβαίως, το Οικονομικό κόστος δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό κριτήριο λήψης μιας απόφασης δεδομένου ότι δεν μπορεί να αγνοείται και το κοινωνικό κόστος το οποίο, όμως, σύμφωνα με την Οικονομική Επιστήμη, μπορεί να αποτιμηθεί και να συγκριθεί με το οικονομικό κόστος, σε αντίθεση μ’ αυτό που μπορεί κάποιοι να πιστεύουν.

Επίσης, είναι προφανές ότι στην προκειμένη περίπτωση, δηλαδή της διαχείρισης των απορριμμάτων του νησιού της Κέρκυρας , μια λύση που θα πληροί το κατά Pareto κριτήριοδεν μπορεί να υπάρχει, δεδομένου ότι η ανεύρεση μιας λύσης η οποία δεν θα χειροτερεύει την θέση,  έστω και ενός κατοίκου αυτού του νησιού δεν υπάρχει. Και πως μπορεί να υπάρχει, άραγε κατά Paretoισορροπία, όταν μιλάμε για την κατασκευή και λειτουργία μονάδωνοχλουσώνχρήσεων; Συνεπώς, μια λύση που να ικανοποιεί όλους δεν υπάρχει και η λύση που θα δοθεί θα πρέπει να έχει τέτοια χαρακτηριστικά έτσι ώστε να προκαλεί το μικρότερο δυνατό κόστος, κοινωνικό και οικονομικό, στο σύνολο της Κερκυραϊκής κοινωνίας.

Για να επιτευχθεί, όμως,αυτός ο σκοπός, οφείλουν οι αρμόδιοι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, να θέσουν ενώπιον της τοπικής κοινωνίας το ακριβές κόστος, κοινωνικό και οικονομικό, της εκάστοτε προτεινόμενης λύσης έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ουσιαστικής συγκριτικής αξιολόγησης και  κατ’ επέκταση να δημιουργηθούν οι καλύτερες προϋποθέσεις για τη  λήψη της σχετικής απόφασης.
Αντί, όμως, αυτού το Δημοτικό Συμβούλιο χθες αποφάσισε να προκρίνει μια λύση χωρίς να έχει αποτιμηθεί ούτε στο ελάχιστο το κοινωνικό και οικονομικό κόστος της λύσης αυτής για τους Κερκυραίους δημότες, έστω κι αν ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, κατά την χθεσινή συνεδρίαση, ανέφεραν ότι η συγκεκριμένη λύση κοστίζει λιγότερο μέχρι χθες προτεινόμενη λύση από την δημοτική για το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα κα συνίσταται στη δεματοποίηση των απορριμμάτων και την εναπόθεση των δεμάτων  στον ΧΥΤΑ Λευκίμμης,. Και αυτό γιατί αναλυτικά στοιχεία,για να αποδειχθεί αυτός ο ισχυρισμόςδεν παρουσιάστηκαν, με αποτέλεσμα  η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, υπό  το πρίσμα αυτό, να παραμένει έωλη.

Και για να μην διαστρεβλωθεί η άποψη αυτή,  δεν ισχυρίζομαι ότι η καλύτερη και ποιο ενδεδειγμένη λύση για τη διαχείριση  των απορριμμάτων, κατά το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, είναι η ανωτέρω.Παράλληλα όμως δεν  πρέπει να αγνοείται και το γεγονός ότι η τοπική κοινωνία, όσον αφορά το ζήτημα αυτό,  έχει περιέλθει σε ένα μεγάλο αδιέξοδο με τον χρόνο να κυλάει καθημερινά εναντίον της. Σκοπός της παρούσας παρέμβασης είναι να θέσω, στο δημόσιο τη διάσταση του κόστους - κοινωνικού και οικονομικού- το οποίο θα πρέπειπάντοτενα λαμβάνεται, σοβαρά υπόψη,κατά τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης. Αυτός βέβαια είναι και ο ρόλος των Οικονομολόγων και κατ’ επέκταση του Οικονομικού Επιμελητηρίου. Να επισημαίνει δηλαδή τέτοιουείδους πτυχές.

Δυστυχώς, όμως, το Οικονομικό Επιμελητήριο αγνοήθηκε και συνεχίζει να αγνοείται όλα αυτά τα χρόνια από τους φορείς που  κατείχαν και κατέχουν διοικητική εκτελεστική εξουσία,  με ανάλογες βεβαίως επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες. Ενδεχομένως να αδυνατούν να κατανοήσουν κάποιοι ότι το κύριο αντικείμενο της οικονομικής επιστήμης είναι η βέλτιστη διαχείριση των σπάνιων πόρων, απλοϊκότερα, των πλουτοπαραγωγικών εκείνων πηγών που δεν βρίσκονται σε αφθονία. Η δε ουσιαστική απουσία του επιστήμονα οικονομολόγου από το δημόσιο βίο αναμφισβήτητα έχει συμβάλει στην διαμόρφωση τέτοιου είδους καταστάσεων στις τοπικές και στις ευρύτερες  κοινωνίες.
Εξάλλου, όπως έχει αναφέρειο γνωστός οικονομολόγος Τζόσεφ Στίγκλιτζ, ο οποίος έχει λάβει το Νόμπελ Οικονομικών για την έρευνά του στην ανάλυσητων αγορών που χαρακτηρίζονται από  ασύμμετρη πληροφόρηση,  ενώ παράλληλα αποτέλεσε αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και επικεφαλής οικονομολόγος της επιτροπής Οικονομικών Συμβούλων του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, «η οικονομική επιστήμη έχει λύσει όλα τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Τα διάφορα συντεχνιακά, πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα δεν επιτρέπουν την εφαρμογή των βέλτιστων λύσεων που προτείνει η οικονομική επιστήμη.Αυτός είναι και οβασικός λόγοςπου δημιουργούνται στρεβλώσεις στις σύγχρονες κοινωνίες».
 
 
Θεόδωρος Παγκράτης, Πρόεδρος του Π.Τ. Ιονίων Νήσων του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας