Try another world

Η διατήρηση των υψηλών πλεονασμάτων κυριαρχεί και στον προϋπολογισμό του 2026. Συνιστά θεμελιώδη επιδίωξη. Σε αυτήν αποτυπώνεται η εμμονή του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, τώρα και υπό ελληνική σημαία, με την περιστολή των δημόσιων επενδύσεων και της κατανάλωσης. Αντικρίζοντας τις μεγάλες και βαθιές ανάγκες της Κέρκυρας, που διέρχεται εδώ και χρόνια κρίση υποδομών, οι προβλέψεις παραπέμπουν σε ακόμη μεγαλύτερο άνοιγμα της ψαλίδας.

Μια διαφορετική πολιτική προϋποθέτει άλλον συσχετισμό και άλλες προτεραιότητες. Κύριος και βασικός αντίπαλος μιας τέτοιας εναντίωσης αποτελούν και οι δουλείες που θεμελιώθηκαν στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα. Άρα δεν είναι εύκολο πράγμα. Έτσι, οι αφορισμοί και οι γενικολογίες δεν προσφέρουν και πολλά στην υπόθεση.

Διότι, εφόσον η διατήρηση των υψηλών πλεονασμάτων συνδέεται άμεσα με την εξυπηρέτηση επαχθών δανειακών υποχρεώσεων, που μεγαλώνουν γεωμετρικά, η απεμπλοκή από τον φαύλο κύκλο δεν είναι μόνο ζήτημα προθέσεων· απαιτεί και πόρους. Άλλα χρήματα, με άλλους όρους. Και αυτή η προϋπόθεση καλό είναι να μην παραλείπεται στους συνήθεις «φιλιππικούς», για τους οποίους, είναι αλήθεια, το ενδιαφέρον έχει εξασθενήσει.

Όσο για την Κέρκυρα, με τη δημοσιονομική πολιτική που υπόσχεται ο νέος προϋπολογισμός, διαιρείται περισσότερο και βαθύτερα. Το Δημόσιο υποχωρεί, και ως πλαίσιο και ως πρόνοια, κι εκείνος που δεν σιτίζεται από και παρά τις ιδιωτικές επενδύσεις, θα δυσκολεύεται ακόμη περισσότερο. Θα πρέπει, επιπλέον, να συνηθίσει στην ελλειμματική υγεία και εκπαίδευση, στο βομβαρδισμένο οδικό δίκτυο και στο κακό νερό. Δεν είναι αυτοί λόγοι για να αντιδράσει;

Το πώς είναι το ζητούμενο. Και στην απάντηση συμβάλλουν οι πείσμονες συλλογικότητες που εμμένουν στην προστασία και τη διεκδίκηση της αναβάθμισης του δημόσιου χώρου. Μόνο που προφανώς κάτι τέτοιο δεν αρκεί, εφόσον απαιτείται πολιτική κλιμάκωση και ανάληψη της διοίκησης από φορείς υπεράσπισης της, τουλάχιστον, ισότιμης συμμετοχής του λαϊκού παράγοντα στην κατανάλωση, στις υπηρεσίες, στις υποδομές.

Εν ολίγοις, δεν έχει και τόσο νόημα να ζητάς από τον άλλον αυτό το οποίο δεν τολμάς αλλά οφείλεις εσύ ο ίδιος να κάνεις…