Ισημερία
Μόνον που στις μέρες μας τούτη η συμβολική στιγμή σκιάζεται από την κορύφωση της επιδίωξης ολοκληρωτικής «λύσης» στη Λωρίδα της Γάζας.
Η αφορμή ήλθε από την ενισχυμένη επιτήρηση στην Οβριακή, λόγω του πολέμου στη Γάζα και της εβραϊκής πρωτοχρονιάς. Λες και οι ελάχιστοι εναπομείναντες Κερκυραίοι Εβραίοι απειλούνται οι ίδιοι από το κλίμα αλληλεγγύης προς τους Παλαιστίνιους αμάχους. Κι όμως, η επίκληση της σχέσης της αστρονομίας με την τελετή θα μπορούσε να είναι αισιόδοξη και διδακτική.
Η φθινοπωρινή ισημερία είναι καθαρά αστρονομικό φαινόμενο. Το εβραϊκό Ρος Ασανά είναι θρησκευτική–πολιτισμική αρχή του έτους. Συναντιούνται στην τομή του χρόνου: την εποχή που η μέρα και η νύχτα ισορροπούν και η φύση αλλάζει ρυθμούς. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που συμβολίζει την ανανέωση και τον στοχασμό.
Μόνον που στις μέρες μας τούτη η συμβολική στιγμή σκιάζεται από την κορύφωση της επιδίωξης ολοκληρωτικής «λύσης» στη Λωρίδα της Γάζας, που ισοδυναμεί με τη θανάτωση και τον διωγμό των Παλαιστινίων κατοίκων της. Αυτή η επίθεση δεν αφήνει κανένα περιθώριο για φιλοσοφικούς αναστοχασμούς.
Η εβραϊκή πρωτοχρονιά, το Ρος Ασανά, έρχεται κάθε φθινόπωρο με στοχασμό. Ο ήχος του σοφάρ, του κέρατος που σημαίνει την αρχή του νέου χρόνου, θυμίζει ότι οι πραγματικές αλλαγές ξεκινούν από μέσα μας: από την αυτοκριτική, την ευθύνη, τη συμφιλίωση.
Η φύση στην Κέρκυρα αυτές τις μέρες αλλάζει ρυθμούς. Τα φθινοπωρινά χρώματα κάνουν δειλά–δειλά την εμφάνισή τους, παρά την παρατεταμένη καλοκαιρία· τα δέντρα, με την πρώτη βροχή, θα αφήσουν τα φύλλα τους. Είναι μια σιωπηλή διδασκαλία: για να έρθει το νέο, χρειάζεται να αφήσουμε πίσω ό,τι μας βαραίνει.
Σε μια εποχή που οι δημόσιοι θεσμοί δοκιμάζονται και η κοινωνική συνοχή φαίνεται εύθραυστη, το μήνυμα είναι πέρα από θρησκείες και παραδόσεις. Καλεί να λογοδοτήσουμε πρώτα στον εαυτό μας και ύστερα στους άλλους. Να ξανασκεφτούμε τις επιλογές μας, τις λέξεις που ειπώθηκαν και τις πράξεις που παραλείψαμε.
Όλα αυτά τα ωραία τα ισοπεδώνει ο πόλεμος. Τα εξαφανίζει, τα μετατρέπει σε απώλεια, σε δάκρυα και σε όρκους εκδίκησης. Και αφήνει πίσω ένα μπέρδεμα: να προσπαθείς να διαβάσεις τις αιματηρές αλλαγές της γεωγραφίας με όρους παλιού διπολισμού. Ομίχλη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
