Με τα Τέμπη ξεκίνησε την ομιλία του ο πρωθυπουργός στο σημερινό υπουργικό

ΑΘΗΝΑ. Κλείνει σήμερα μία δύσκολη εβδομάδα, με τη σφραγίδα της τραγωδίας των Τεμπών, καθώς βρισκόμαστε πια στην τελική φάση των ερευνών γι’ αυτό το πολύ μεγάλο εθνικό τραύμα. Είναι, εξάλλου, και ο λόγος που προχθές μίλησα ανοιχτά και κυρίως ειλικρινά για το ζήτημα αυτό.

Κατά τα άλλα, η Δικαιοσύνη είναι αυτή η οποία θα κρίνει και θα αποφασίσει, ενώ, όπως έχω πει πολλές φορές, η κυβέρνηση και η κυβερνητική πλειοψηφία παραμένει ανά πάσα στιγμή έτοιμη να διατυπώσει τις θέσεις της στη Βουλή, αλλά προφανώς και στην κοινωνία.

Για εμάς, πάντως, αυτή η τρέχουσα συγκυρία ένα μόνο καθήκον συνεπάγεται: την ένταση της δουλειάς μας και την παραγωγή χειροπιαστού έργου. Και νομίζω ότι αυτή πρέπει να είναι και η απάντησή μας τόσο στις αγωνίες των πολιτών όσο και στα δεδομένα της δεύτερης τετραετίας, κάτι που με τη σειρά του δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα άλλο από το να έχουμε περισσότερα αποτελέσματα σε κάθε Υπουργείο και από τον κάθε Υπουργό ξεχωριστά.

Ξέρετε, δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε κυματισμούς. Θα τους ξεπεράσουμε, όμως, και πάλι, έχοντας οδηγό την αλήθεια και τη δράση. Αυτό το οποίο, λοιπόν, χρειάζεται σήμερα είναι ένα συνολικό κάλεσμα εγρήγορσης και επιτάχυνσης. Και αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως ένα έργο το οποίο μπορεί να απαιτούσε έναν χρόνο για να γίνει, τώρα πρέπει να υλοποιηθεί μέσα σε λίγους μήνες.

Κοιτάξτε, ας μην έχουμε αυταπάτες, στον έκτο χρόνο διακυβέρνησης οι δυσκολίες είναι σοβαρές και οι απαιτήσεις των πολιτών είναι και δικαιολογημένα αυξημένες, πολύ περισσότερο όταν ξέρουμε ότι έχουμε και αντιπάλους, προβλήματα αλλά και παθογένειες δεκαετιών.

Το δικό μας στοίχημα δεν αλλάζει. Καλούμαστε να κάνουμε ουσιαστικά ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά. Αυτό είναι πάντα το οποίο πρέπει να κρατάμε στο μυαλό μας. Συνεπώς, και αυτό θα είναι και το τελικό κριτήριο αξιολόγησης της δουλειάς μας.

Έχοντας, όμως, και ένα ακόμα παράλληλο χρέος, σε καιρούς επέλασης του λαϊκισμού, να υπερασπιστούμε το κεκτημένο της πολιτικής σταθερότητας. Γιατί είναι άλλο η αναζήτηση των αιτιών ενός εθνικού δράματος και άλλο η μετατροπή του σε ένα «φθηνό» κομματικό εργαλείο.

Και κάνουν πολύ μεγάλο λάθος όλοι όσοι θεωρούν ότι το απολύτως εύλογο αίτημα για αλήθεια και δικαιοσύνη θα το μετατρέψουν αποκλειστικά σε ένα αίτημα το οποίο είναι αντικυβερνητικό. Ενώ, τα κόμματα τα οποία θέλουν να ανήκουν στο συνταγματικό και ευρωπαϊκό τόξο είναι καιρός να σκεφτούν αν με τη στάση τους τελικά τροφοδοτούν τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία και τον τυφλό αντισυστημισμό.