Το ΜέΡΑ25 παρουσίασε στην Κέρκυρα την πολιτική συμμαχιών

Σύμφωνα με τους ομιλητές, Λίτσα Αλεξάκη, δίδυμης συντονίστριας της ΚΕ και μέλους της Πολιτικής γραμματείας του κόμματος, Βασίλη Καββαδία, μέλους της ΚΕ και συντονιστή της ομάδας βάσης Κέρκυρας και Κώστα Σπίγγο, μέλους της ΚΕ και συντονιστή του τομέα υγείας, ο επίκαιρος σήμερα ρόλος του ΜέΡΑ25 είναι να επαναφέρει το διάλογο ουσίας, στη θέση μιας στείρας πολιτικής αντιπαράθεσης που έχει ως σκοπό της να μοιράσει στο χώρο και στο χρόνο τις θέσεις εξουσίας.

Αυτές οι 7+1 τομές προφανώς και είναι το ιδανικό μας για το πώς πρέπει είναι ο κόσμος μας, αλλά επειδή μπορεί να κάνουμε κάπου λάθος ή επειδή κάποιος άλλος μπορεί να έχει να πει κάτι ακόμη πιο χρήσιμο, περισσότερο αποτελούν ένα επίκαιρο φιλτράρισμα της καθημερινότητας, που πλέον μας πνίγει, μια αφετηρία πάνω στην οποία θα πρέπει να πάρουν όχι απλώς θέση όλα τα κόμματα, αλλά να συζητήσουν προεκλογικά και όχι με τη μετεκλογική πίεση χρόνου, προκειμένου να ανακτήσει το γνήσιο νόημα της και η δημοκρατία μας. 

Αυτά τα σημεία τομής επιγραμματικά αφορούν την κοινωνικοποίηση της ΔΕΗ, την ακρίβεια, τη μείωση του ΦΠΑ, τους φόρους και την αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού, την προστασία της στέγης με άμεση κατάργηση του προγράμματος «Ηρακλής», την εγκατάλειψη των εξορύξεων και ένα τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα ώστε κάθε στέγη να έχει ένα φωτοβολταϊκό και να εγκατασταθούν νέες ανεμογεννήτριες στη θάλασσα, την χάραξη πολιτικής από Διαβουλευτικά Σώματα Κληρωτών και Εκλεγμένων Πολιτών σε στρατηγικούς διαρκούς χαρακτήρα τομείς όπως η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία και η ενημέρωση, την ανάκτηση της δημοκρατικής κυριαρχίας από το ελληνικό κράτος, την ανάκτηση της δημοκρατικής κυριαρχίας στις συναλλαγές και το δανεισμό αγροτών, βιοτεχνών και νέων επιχειρήσεων, και την επιδίωξη ανεξάρτητης αδέσμευτης εξωτερικής πολιτικής.

Ο διάλογος επί των παραπάνω αφορά πρώτιστα όσα κόμματα αυτοτοποθετούνται στην αριστερά μερικώς ή πλήρως, αφού οι άλλοι θεωρούν είτε ότι ο κόσμος πορεύεται στην καλύτερη δυνατή εναλλακτική οδό του, είτε ότι ακόμη και αν υπάρχουν αποκλίσεις, αυτές είναι ζήτημα κάποιων λεπτομερειών και δεν έχουν να κάνουν με τις κεντρικές παραδοχές του πλανήτη μας και βεβαίως και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οικονομία, στη διοίκηση, στην υγεία, στη διαφορετικότητα, στα ζητήματα πολέμου και ειρήνης κ.λπ.

Γιατί όλα αυτά δεν αποτελούν προβλέψεις κάποιας Κασσάνδρας, αλλά ήδη συμβαίνουν σήμερα, εν μέσω διαρκών κλειστών στροφών και χαρτογραφημένων και αχαρτογράφητων απειλών, όπως η πανδημία, ο πόλεμος, η ενεργειακή ένδεια, η κλιματική αλλαγή, ο υποσιτισμός και ο πληθωρισμός, με τα χειρότερα δυστυχώς μπροστά μας.

Αυτή η διαρκής καθοδική σπείρα είναι και ο λόγος για τον οποίο άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαμε σχέση με την πολιτική, καταθέτουμε στα κοινά ένα κομμάτι του χρόνου μας, όσο μπορεί ο καθένας. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Κώστας Σπίγγος, ουσιαστικά στη συνέντευξη αυτή δεν αισθάνεται μακριά, αλλά μαζί με τους ασθενείς του, έχοντας επαφή από πρώτο χέρι με την αγωνιώδη κατηφόρα της τελευταίας δεκαετίας, η οποία μεταφράζεται σε νεα συμπτώματα και σε νέα νοσηματα, για τα οποία η ιατρική δεν έχει τόσα να προσφέρει εάν δεν βγει έξω από το γραφείο και αυτή, όπως όλες κι όλοι μας.  Υπό αυτή την έννοια βεβαίως και ειδικότερα, είναι αδιανόητο ότι εν μέσω πανδημίας και εκτόξευσης της θνησιμότητας και της νοσηρότητας στη χώρα, η κυβέρνηση επέλεξε το χρόνο για να πραγματοποιήσει τη στείρα και καταστροφική μετατόπιση του επικέντρου από τη δημόσια στην ιδιωτική υγεία.