Adios comandante

Παραλείποντας όλα τα προφανή συναισθηματικά και συνήθως μεταφυσικά, που εκφράζονται με τέτοια αφορμή και δίχως την ιστορική αποτίμηση, αποχαιρετάμε έναν από τους παντοτινούς συντρόφους της σκέψης μας.
Αν διαλέγαμε κάτι που τον χαρακτήριζε, αυτό είναι η αίσθηση του χιούμορ. Λες και ο Φιντέλ ήταν ένα πειραχτήρι της ιστορίας, που σάρκαζε την ίδια και τον εαυτό του όταν πρωταγωνιστούσε στις αναφορές της, σαν ήρωας του αρχαίου ελληνικού θεάτρου ή του Σέξπιρ.
Δεν ξέρει που να αποδώσει κανείς τα οικουμενικά επικοινωνιακά του χαρίσματα, στην πολιτική ή σε μια σπάνια δημοσιολογική του ιδιότητα;
Δεν είναι μόνον οι παροιμιώδεις, πολύωρες ομιλίες του, είναι το παρών, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, σε κάθε γεγονός στην παγκόσμια σκακιέρα.
Ο θρύλος λέει ότι ότι κατά την πρώτη του επίσκεψη στη Ν. Υόρκη ως επικεφαλής της κουβάνικης αποστολής στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, αντιμετώπισε την εχθρότητα των Βορειοαμερικάνων, που επιδεικτικά δεν έκλεισαν δωμάτια σε ξενοδοχείο για τους barbudos. Tο σκάνδαλο θέλησαν να αποτρέψουν οι Γάλλοι, που πρόσφεραν αμέσως τα δικά τους δωμάτια στους Κουβανούς...
Την επομένη οι αμερικανικές εφημερίδες είχαν μια φωτογραφία στην πρώτη τους σελίδα, με τον Φιντέλ και τους άλλους, στα σκαλιά ενός φτωχού και ίσως κακόφημου ξενοδοχείου στο Χάρλεμ, μαζί με μαύρους θαμώνες και γυναίκες! Και στη λεζάντα η δήλωση: Το λάθος δεν είναι των ΗΠΑ για τη φιλοξενία μας. Είναι δικό μας, έπρεπε από την πρώτη στιγμή ναρθούμε εδώ!
Όταν συνελήφθη για την επίθεση στον αστυνομικό σταθμό της Μονκάδα, στην πρώτη εμβληματική ενέργεια κατά του καθεστώτος Μπατίστα στις 26 Ιουλίου 1953, είχε πει "η ιστορία θα με δικαιώσει"!
Όταν υπέργηρος πια, έπεσε σε δημόσια εκδήλωση κι έσπασε το χέρι του, οι καλές δημοσιογραφικές γλώσσες στις ΗΠΑ, πρόβλεψαν το τέλος της Κούβας μετά το δικό του, αναπότρεπτο βιολογικό. Την επομένη είπε "δεν θα πεθάνω ποτέ"!
Αυτός ο ευφυής Κουβανός δικηγόρος, με προέλευση από την σπανιόλικη Γαλικία, που έγινε επαναστατικό σύμβολο και εκ περιτροπής πρόεδρος των αδεσμεύτων. Ο Φιδέλ που έζησε σχεδόν όλη του τη ζωή με τα αντάρτικα ρούχα, λένε ότι πέθανε χθες στην Αβάνα...