Παλλαϊκή συστράτευση στη βάση επτά πολιτικών

Η βιωσιμότητα της κοινωνίας πλήττεται καθημερινά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Κανείς προοδευτικός άνθρωπος δεν μπορεί να αμφιβάλει για αυτό. Όπως δεν μπορεί να αμφιβάλει ότι μόνο μια παλλαϊκή συστράτευση μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια κυβέρνηση που, παρά την πανδημία, εμμένει στο αρχικό της σχέδιο να επιταχύνει την αναδιανομή του εναπομείναντος πλούτου των μικρομεσαίων στην αρπακτική ολιγαρχία. 

Αρνούνται ακόμα και τα αυτονόητα, όταν αυτά συγκρούονται με τα συμφέροντα των ημετέρων, π.χ. την ουσιαστική ενίσχυση του ΕΣΥ. Κι όσο η οικονομική πανδημία βαθαίνει, επενδύουν όλο και περισσότερο στο αστυνομικό κράτος ώστε να καμφθούν οι εν δυνάμει κοινωνικές αντιδράσεις. 

Εξορμπανισμός και ταξικός πόλεμος γίνονται, έτσι, τα εργαλεία του συστήματος που εκπροσωπείται σήμερα από τον κ. Μητσοτάκη. Πως μπορεί να αντισταθεί η κοινωνία σε αυτή τη διπλή απειλή; 

Πριν μερικές μέρες, απάντησε στο ερώτημα η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αναφερόμενη στην «ανάγκη για πολιτική αλλαγή και προοδευτική διακυβέρνηση», η οποία θα βασίζεται σε «ενιαίο στρατηγικό σχέδιο ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων και τομών», προσθέτοντας ότι: «Αυτό οφείλουν να το κατανοήσουν όλα τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25, και το ΚινΑλλ.» Το ΜέΡΑ25 έχει, βέβαια, ήδη αποδείξει ότι το κατανοεί, το ασπάζεται, το νιώθει. Από την 9η Μαΐου προτείνουμε πλαίσιο κοινής παλλαϊκής συστράτευσης προοδευτικών πολιτών, οργανώσεων, κομμάτων. Η συστράτευση όμως απαιτεί ειλικρίνεια στον τρόπο με τον οποίο απαντάμε στο μείζον ερώτημα της εποχής: 

Υπάρχει περιθώριο για προοδευτικές πολιτικές που ανατρέπουν ουσιαστικά την συρρίκνωση και την λεηλασία των πολλών εντός των περιορισμών της «Ενισχυμένης Επιτήρησης» & των Συμφωνηθέντων στα Eurogroup (δηλαδή του 4ου Μνημονίου, όπως το ονομάζουμε στο ΜέΡΑ25);

Πριν απαντήσουμε, ας απαριθμήσουμε πέντε τουλάχιστον προαπαιτούμενα προστασίας των πολλών από την ολιγαρχία: 

1. Προστασία της ιδιωτικής περιουσίας από τα αρπακτικά, π.χ. κατάργηση πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία και το μικρομεσαίο μαγαζί

2. Προστασία ό,τι έμεινε από την δημόσια περιουσία, π.χ. νερό, ΔΕΗ, ΛΑΡΚΟ

3. Ανάκτηση κυριαρχίας επί κρατικών θεσμών που ελέγχει η τρόικα για την πάταξη της φοροδιαφυγής των ολιγαρχών, π.χ. γραμματεία δημοσίων εσόδων, φορολογικό λογισμικό

4. Κουρέματα φόρων, εισφορών, προκαταβολών και οφειλών υπέρ των μικρομεσαίων

5. Καταπολέμηση της φτώχειας με σημαντική αγοραστική δύναμη στους αχαρτογράφητους, στους αδύναμους, στους βάναυσα πληγέντες από την πανδημία. 

 

Όσο αναμφισβήτητη είναι η ανάγκη παλλαϊκής συστράτευσης εναντίον της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το ίδιο αναμφισβήτητο είναι το συμπέρασμα ότι τα πέντε πιο πάνω προαπαιτούμενα προστασίας της κοινωνίας είναι αδύνατον να πραγματωθούν εντός των συμφωνηθέντων στα Eurogroup - ή εντός όσων μπορούν να συμφωνηθούν χωρίς σύγκρουση με την τρόικα. 

Παίρνοντας με την σειρά τα πέντε πιο πάνω προαπαιτούμενα: 

1. Ο μόνος τρόπος να προστατευθούν πρώτη κατοικία και μικρομάγαζα, και να μην επικρέμεται του κράτους η εγγύηση των €12 δις υπέρ των αρπακτικών, είναι η κατάργηση του «ΗΡΑΚΛΗ» και η νομοθέτηση δημόσιας εταιρείας διαχείρισης των κόκκινων δανείων. Η πιθανότητα να συμφωνήσει το Eurogroup είναι μηδενική

2. Για να προστατευτεί ό,τι έμεινε από την δημόσια περιουσία, απαιτείται η κατάργηση του Υπερταμείου. Η πιθανότητα να συμφωνήσει το Eurogroup είναι μηδενική

3. Η ανάκτηση κυριαρχίας επί της φορολογικής αρχής (εφοριών και, ιδίως, λογισμικού) απαιτεί κατάργηση της ΑΑΔΕ. Η πιθανότητα να συμφωνήσει το Eurogroup είναι μηδενική

4. Ο περιορισμός των λουκέτων προαπαιτεί βαθιά κουρέματα (π.χ. κατάργηση προπληρωμών, ανώτατο συντελεστής ΦΠΑ 15%-18%, μηδενικό ΕΝΦΙΑ για μικρομεσαίους, διαγραφή οφειλών πληγέντων από την πανδημία). Η πιθανότητα να συμφωνήσει το Eurogroup είναι μηδενική

5. Τα ποσά που απαιτεί μια αποτελεσματική πολιτική καταπολέμησης της φτώχειας ανέρχονται στο 10% του ΑΕΠ ετησίως, που σημαίνει είτε σημαντικές επί πλέον κρατικές δαπάνες είτε το ψηφιακό σύστημα δημόσιων συναλλαγών που προτείνει το ΜέΡΑ25. Η πιθανότητα να συμφωνήσει το Eurogroup είναι μηδενική.

 

Με αυτά ως δεδομένα, είναι ξεκάθαρο ότι συγκυβέρνηση που απορρίπτει εκ προοιμίου την σύγκρουση με την τρόικα (πέραν διακοσμητικών αλλαγών) μόνο την ακύρωση της οικοδόμησης αστυνομικού κράτους μπορεί να υποσχεθεί. Αρκεί αυτό;

Όσο σημαντικό κι αν είναι να γκρεμιστεί το αστυνομικό κράτος, την ώρα που η φτώχεια θερίζει και η ανασφάλεια φουντώνει, μόνο αιθεροβάμων πιστεύει πως αυτό αρκεί για την απαιτούμενη παλλαϊκή συστράτευση γύρω από κυβέρνηση που αυτό-αποκαλείται μεν «προοδευτική» αλλά που, αποδεχόμενη το πλαίσιο του 4ου Μνημονίου, εφαρμόζει πολιτικές αναδιανομής του πλούτου προς τους λίγους - ακόμα κι αν σέρνει τα πόδια της κάνοντάς το. 

Πιστεύει πραγματικά η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ πως μπορεί να υπάρξει συστράτευση των προοδευτικών πολιτών με κόμματα που, από τη μία, υποστηρίζουν ότι έσωσαν την χώρα με μνημόνια ενώ, από την άλλη, αρνούνται ακόμα και να διανοηθούν ένα ΟΧΙ στην τρόικα; Μπορεί, στην εποχή της Κλιματικής Καταστροφής να υπάρξει συστράτευση με κόμματα που έστησαν Μόριες και έχουν υπογράψει συμβάσεις εξορύξεων και αγωγών με την ExxonMobil, την Total και τον Νετανιάχου; 

 

Εν κατακλείδι, η απάντηση του ΜέΡΑ25 στην πρόσφατη «πρόκληση» της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε από τον προηγούμενο Μάη - βλ. πιο κάτω. Είμαστε εδώ να απαντήσουμε κάθε περαιτέρω ερώτηση και να δώσουμε όποια διευκρίνηση χρειαστεί. 

ΓιάνηςΒαρουφάκης

Γραμματέας ΜέΡΑ25