Μπιάγκης: Ναι στα 70 στρέμματα της Δασιάς, το οφείλουμε στα παιδιά μας
Δημήτρης Μπιάγκης
27 Nov 2020
/ 11:58
ΚΕΡΚΥΡΑ. Υπέρ της παραχώρησης των 70 στρεμμάτων του οικοπέδου της Δασιάς (πρώην club med) τάσσεται ο βουλευτής Κέρκυρας του Κινήματος Αλλαγής Δημήτρης Μπιάγκης «ακόμα κι αν δεν είναι ευάερα και ευήλια»...
Η θέση του Δημήτρη Μπιάγκη
Για άλλη μια φορά, σε μικρό χρονικό διάστημα, βλέπουμε την κοινωνία της Κέρκυρας να χωρίζεται στα δυο. Χθες ήταν ο Ερημίτης, σήμερα η Δασιά, αύριο κάτι άλλο.
Γινόμαστε μάρτυρες μιας διχαστικής λογικής, που αποδεικνύει περίτρανα την προχειρότητα, την επιπολαιότητα και τον καιροσκοπισμό που επικρατεί σε τούτον εδώ τον τόπο, καθώς μοιάζουν να απουσιάζουν πρώτα απ’ όλα η ειλικρίνεια, αλλά πολύ περισσότερο η προοπτική, ο σχεδιασμός και το όραμα.
Αποδεικνύεται περίτρανα, πως αποτελεί πλέον κυρίαρχο συστατικό και μεγάλη αναγκαιότητα για την επόμενη μέρα και το μέλλον του νησιού μας, η χάραξη γενναίων πολιτικών με ουσιαστικές προτάσεις από τους τοπικούς μας φορείς προς όφελος της τοπικής μας κοινωνίας. Προτάσεις που θα αφορούν τόσο το πολύπαθο τουριστικό μας προϊόν και την αναγκαιότητα να εντρυφήσουμε σ’ αυτό νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε σε μια νέα επικαιροποιημένη βάση και προοπτική, όσο και για το ίδιο το εύθραυστο περιβάλλον της περιοχής μας, τις αναγκαίες χρήσεις γης και τον απαραίτητο πολεοδομικό σχεδιασμό, που κρίνεται επιτακτικός όσο ποτέ άλλοτε για τον τόπο.
Όσον αφορά την νέα επένδυση στην περιοχή της Δασιάς, θεωρώ ότι δεν μπορούν οι τοπικοί μας φορείς να λαμβάνουν αποφάσεις που υποθηκεύουν και δεσμεύουν το μέλλον των παιδιών μας και των επόμενων γενεών. Στο πλαίσιο αυτό, και παρά τον σεβασμό στους ανθρώπους και τις αποφάσεις των οργάνων, που προτείνουν την εξαγορά του οικοπέδου, θεωρώ ότι θα έπρεπε, ως κοινωνία, να δούμε με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις επόμενες γενεές τη λογική της μεταβίβασης των 70 στρεμμάτων, ακόμα κι αν αυτά δεν έχουμε την πολυτέλεια να τα επιλέξουμε να είναι παραλιακά, ευάερα και ευήλια, ακόμα κι αν δεν μπορούμε σήμερα να τα διαχειριστούμε, ακόμα κι αν δεν μπορούμε σήμερα να τα αξιοποιήσουμε.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, βοηθάμε στη διατήρηση του φυσικού κάλους της περιοχής, προστατεύουμε τις υπόλοιπες τουριστικές επενδύσεις αλλά και διατηρούμε ζωντανή και παρούσα την τοπική κοινωνία στις εξελίξεις αυτής της σημαντικής περιοχής.
Η κοινωνία της Κέρκυρας απαιτεί διάλογο, οι αποφάσεις δε των θεσμικών οργάνων, απαιτούν σχέδιο με όραμα και προοπτική. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.
Για άλλη μια φορά, σε μικρό χρονικό διάστημα, βλέπουμε την κοινωνία της Κέρκυρας να χωρίζεται στα δυο. Χθες ήταν ο Ερημίτης, σήμερα η Δασιά, αύριο κάτι άλλο.
Γινόμαστε μάρτυρες μιας διχαστικής λογικής, που αποδεικνύει περίτρανα την προχειρότητα, την επιπολαιότητα και τον καιροσκοπισμό που επικρατεί σε τούτον εδώ τον τόπο, καθώς μοιάζουν να απουσιάζουν πρώτα απ’ όλα η ειλικρίνεια, αλλά πολύ περισσότερο η προοπτική, ο σχεδιασμός και το όραμα.
Αποδεικνύεται περίτρανα, πως αποτελεί πλέον κυρίαρχο συστατικό και μεγάλη αναγκαιότητα για την επόμενη μέρα και το μέλλον του νησιού μας, η χάραξη γενναίων πολιτικών με ουσιαστικές προτάσεις από τους τοπικούς μας φορείς προς όφελος της τοπικής μας κοινωνίας. Προτάσεις που θα αφορούν τόσο το πολύπαθο τουριστικό μας προϊόν και την αναγκαιότητα να εντρυφήσουμε σ’ αυτό νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε σε μια νέα επικαιροποιημένη βάση και προοπτική, όσο και για το ίδιο το εύθραυστο περιβάλλον της περιοχής μας, τις αναγκαίες χρήσεις γης και τον απαραίτητο πολεοδομικό σχεδιασμό, που κρίνεται επιτακτικός όσο ποτέ άλλοτε για τον τόπο.
Όσον αφορά την νέα επένδυση στην περιοχή της Δασιάς, θεωρώ ότι δεν μπορούν οι τοπικοί μας φορείς να λαμβάνουν αποφάσεις που υποθηκεύουν και δεσμεύουν το μέλλον των παιδιών μας και των επόμενων γενεών. Στο πλαίσιο αυτό, και παρά τον σεβασμό στους ανθρώπους και τις αποφάσεις των οργάνων, που προτείνουν την εξαγορά του οικοπέδου, θεωρώ ότι θα έπρεπε, ως κοινωνία, να δούμε με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις επόμενες γενεές τη λογική της μεταβίβασης των 70 στρεμμάτων, ακόμα κι αν αυτά δεν έχουμε την πολυτέλεια να τα επιλέξουμε να είναι παραλιακά, ευάερα και ευήλια, ακόμα κι αν δεν μπορούμε σήμερα να τα διαχειριστούμε, ακόμα κι αν δεν μπορούμε σήμερα να τα αξιοποιήσουμε.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, βοηθάμε στη διατήρηση του φυσικού κάλους της περιοχής, προστατεύουμε τις υπόλοιπες τουριστικές επενδύσεις αλλά και διατηρούμε ζωντανή και παρούσα την τοπική κοινωνία στις εξελίξεις αυτής της σημαντικής περιοχής.
Η κοινωνία της Κέρκυρας απαιτεί διάλογο, οι αποφάσεις δε των θεσμικών οργάνων, απαιτούν σχέδιο με όραμα και προοπτική. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.
