Δ. Μπιάγκης - Πρωτοκύριακο: Μικρές γροθιές που ύψωσαν τρανές ψυχές

Η Κέρκυρα σήμερα, όπως κάθε πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη, γιορτάζει το θαύμα του Αγίου μας, που έσωσε το νησί μας από την πανώλη το 1673. Πριν κλείσουν πενήντα χρόνια από την επιδημία του 1629, η πανώλη χτύπησε ξανά την Κέρκυρα, σημειώνοντας τα πρώτα κρούσματά της στη Γαρίτσα. Από εκεί απλώθηκε σ’ όλη την πόλη θερίζοντας αλύπητα, παρά τα υγειονομικά μέτρα που έλαβε η βενετική εξουσία. Στα τέλη του Οκτώβρη, η επιδημία σταμάτησε απότομα, αφήνοντας στο πέρασμά της τεράστιο αριθμό νεκρών.

Το ξαφνικό σταμάτημα του θανατικού αποδόθηκε στη θαυματουργή επέμβαση του πολιούχου του νησιού μας Αγίου Σπυρίδωνα. Η βενετική διοίκηση, εκφράζοντας  την επιθυμία του λαού, όρισε με θέσπισμα της 29ης Οκτώβρη 1673, να λιτανεύεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη το ιερό λείψανο του Αγίου μας σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος.

Παράλληλα, ετούτη η σπουδαία μέρα απέκτησε και δεύτερο νόημα μεταπολεμικά, καθώς αφιερώνεται δικαιωματικά και σ’ εκείνα τα ηρωικά γυμνασιόπαιδα του τόπου μας, που ύψωσαν με θάρρος και περηφάνια το ανάστημά τους απέναντι στον φασισμό, κάνοντας πράξη, την πρώτη αντιστασιακή εκδήλωση κατά των δυνάμεων κατοχής στην Ευρώπη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το αξέχαστο εκείνο «Πρωτοκύριακο» του 1941.

Στις 2 Νοεμβρίου του 1941, ως μία αυθόρμητη πράξη αντίδρασης κατά των Ιταλών κατακτητών και των αλλαγών που αυτοί επέβαλλαν στα σχολεία και την παιδεία, οι μαθητές της Κέρκυρας, που μόλις είχαν συμμετάσχει στην καθιερωμένη λιτανεία, ανηφόρισαν μαζικά προς το Γυμνάσιο Κερκύρας και διαδήλωσαν τραγουδώντας τον εθνικό μας ύμνο, υπό καταρακτώδη βροχή, κατεβάζοντας επιδεικτικά την ιταλική σημαία από το σχολείο τους.

Οι μαθητές της Κέρκυρας, ύψωσαν με σθένος στο κατεστημένο της εποχής τη μικρή γροθιά τους αναδεικνύοντάς μας την τρανή τους ψυχή. Η ακόρεστη δίψα τους για ελευθερία και δημοκρατία ενάντια στον στυγνό κατακτητή που σάρωνε την Ευρώπη και τον κόσμο, κατέστησε την Κέρκυρα, εκείνο το κομβικό σημείο που πήρε σάρκα και οστά ο κρυφός αγώνας ενάντια στον κατακτητή, το σπέρμα που ενδυνάμωσε τη δύναμη της Εθνικής Αντίστασης, επιβεβαιώνοντας περίτρανα, ότι ο λαός μας προβαίνει σε πράξης αντίστασης, όταν ασφυκτιά κάτω από βίαιες προσπάθειες ελέγχου και κατάλυσης της ελευθερίας του σ’ όλες τις εκφάνσεις της.

Εκείνο το ηρωικό «Πρωτοκύριακο» παραμένει ακόμα ζωντανό στις καρδιές μας, καθώς η μάχη κατά του φασισμού και των δυνάμεων του είναι διαρκής. Κι αυτό, γιατί οι μνήμες των δικών μας ανθρώπων που έζησαν αυτές τις μοναδικές στιγμές, μπόλιασαν την ύπαρξή μας, μας μεταφέρθηκαν αυτούσιες και αναβίωσαν στα μάτια και τα αυτιά μας, κάρπισαν μέσα μας.

Γι’ αυτήν την Κέρκυρα αγωνιζόμαστε. Την Κέρκυρα που υψώνει τη μικρή της γροθιά και γιγαντώνει το τρανό της ανάστημα, την Κέρκυρα της παράδοσης, της πίστης, της ελπίδας, που ξέρει αγωνίζεται και να πρωτοστατεί. Χρόνια πολλά σ’ όλους τους Κερκυραίους, σε κάθε γωνιά της γης.