Μαγιορκίνης: «Ελάχιστη η διαφορά αν στις τάξεις είναι 25 ή 15 μαθητές»
Μαγιορκίνης Γκίκας
29 Αυγούστου 2020
/ 13:18
Μ΄ ένα σχεδιάγραμμά του στο Facebook, ο επίκουρος καθηγητής Υγιεινής & Επιδημιολογίας αναλύει το γιατί δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν στις τάξεις θα υπάρχουν 15 ή 25 μαθητές
ΑΘΗΝΑ. Ο επίκουρος καθηγητής Υγιεινής και Επιδημολογίας Γκίκας Μαγιορκίνης, έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook πως «δεν έχει πειστεί» για τη σημασία του μεγέθους των σχολικών τάξεων σε ό,τι αφορά τον σχετικά αυξημένο αριθμό των μαθητών.
«Η απόσταση του 1.5 μέτρου είναι σημαντική για την μετάδοση με σταγονίδια και θα πρέπει να την τηρούμε όσο μπορούμε γενικά. Όπου δεν μπορούμε θα πρέπει να βρίσκουμε τρόπο να μειώσουμε την πιθανότητα μετάδοσης με την χρήση μάσκας» γράφει μεταξύ άλλων ο δρ. Μαγιορκίνης. «Η ίδια λογική εφαρμόζεται και στα σχολεία με γενικευμένη χρήση μάσκας στις τάξεις»
Ο Γκίκας Μαγιορκίνης σημειώνει στην ανάρτησή του πως σε αντίθεση με τους χώρους εστίασης, οι τάξεις έχουν διαρκώς την ίδια σύνθεση ατόμων και μπορούν να θεωρηθούν κοινωνικές φουσκάλες με διαφορετική λογική στην αντιμετώπιση.
«Δεν μπορούν να θεωρούνται όπως χώροι εστίασης. Στην εστίαση υπάρχει διαρκής εναλλαγή των ατόμων που συνευρίσκονται. Οι τάξεις έχουν διαρκώς την ίδια σύνθεση και έτσι μπορούμε να τις θεωρήσουμε ως κοινωνικές “φουσκάλες” ή “φούσκες” (bubbles) οπότε η λογική στην αντιμετώπισή τους είναι αρκετά διαφορετική. Καταρχήν η όποια μετάδοση στην τάξη είναι πλήρως ιχνηλατίσιμη και μπορεί να περιοριστεί με απλό περιορισμό, ενώ στην εστίαση δημιουργεί κατα κόρον “ορφανά” κρούσματα.»
Ο Δρ. Μαγιορκίνης αναγνωρίζει πως ένα θέμα που «συζητείται διαρκώς», είναι πόση είναι η επιβάρυνση των αποστάσεων μεγαλύτερων του 1.5 μέτρου στις τάξεις 25 μαθητών, σε σχέση με τις τάξεις 15 μαθητών. Ο ίδιος ανάρτησε ένα σχεδιάγραμμα με τις διαφορές στις δύο τάξεις.
«Με πράσινα βελάκια δείχνω τις ανά 2 αποστάσεις του μαθητή στο πρώτο θρανίο με όλους τους μαθητές στην δίπλα σειρά (8 αποστάσεις), για λόγους ευκολίας δεν δείχνω τις υπόλοιπες με μαθητές τις ίδιας σειράς (6 αποστάσεις). Οι αποστάσεις του μαθητή αυτού είναι 14 και όλες υπερβαίνουν το 1.5 μέτρο. Το σύνολο των αποστάσεων σε αυτήν την διάταξη είναι 120.
«Όπως φαίνεται μία τάξη 25 μαθητών οι ανά 2 αποστάσεις είναι 325 με 13 να παραβαίνουν το όριο του 1.5 μέτρου δηλαδή μόλις το 4% όλων των πιθανών συνδυασμών. Αυτές οι “παραβάσεις” είναι μόνο σε οριζόντιο επίπεδο, και δεν επιτρέπουν την μετάδοση στον κάθετο άξονα τη τάξης», λέει ο κ. Μαγιορκίνης.
Κατά τον ίδιο, από αυτούς τους υπολογισμούς η μετατροπή της τάξης σε μέγεθος 15 ατόμων εξαλείφει το 4% των ανά 2 αποστάσεων την ώρα του μαθήματος και αυξάνει (σχεδόν διπλασιάζει) τον αριθμό των εκπαιδευτικών ωρών που θα πρέπει να καλυφθούν από εκπαιδευτικούς.
«Το σενάριο λοιπόν δείχνει ότι για την πιθανότητα μετάδοσης αποκλειστικά και μόνο την ώρα της εκπαιδευτικής διαδικασίας προκειμένου να ρίξεις 4% τις κοντινές επαφές θα πρέπει να διπλασιάσεις τον χρόνο έκθεσης των εκπαιδευτικών», προσθέτει.
«Αντιλαμβάνομαι ότι η πρόθεση είναι πάντα το καλύτερο των μαθητών και των εκπαιδευτικών αλλά προσωπικά πιστεύω ότι η απάντηση δεν είναι τόσο απλή και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα υπήρχε (και αν θα υπήρχε) σημαντικό κέρδος στην μείωση της μετάδοσης από 25 σε 15 όσον αφορά την μετάδοση σταγονιδίων».
«Η απόσταση του 1.5 μέτρου είναι σημαντική για την μετάδοση με σταγονίδια και θα πρέπει να την τηρούμε όσο μπορούμε γενικά. Όπου δεν μπορούμε θα πρέπει να βρίσκουμε τρόπο να μειώσουμε την πιθανότητα μετάδοσης με την χρήση μάσκας» γράφει μεταξύ άλλων ο δρ. Μαγιορκίνης. «Η ίδια λογική εφαρμόζεται και στα σχολεία με γενικευμένη χρήση μάσκας στις τάξεις»
Ο Γκίκας Μαγιορκίνης σημειώνει στην ανάρτησή του πως σε αντίθεση με τους χώρους εστίασης, οι τάξεις έχουν διαρκώς την ίδια σύνθεση ατόμων και μπορούν να θεωρηθούν κοινωνικές φουσκάλες με διαφορετική λογική στην αντιμετώπιση.
«Δεν μπορούν να θεωρούνται όπως χώροι εστίασης. Στην εστίαση υπάρχει διαρκής εναλλαγή των ατόμων που συνευρίσκονται. Οι τάξεις έχουν διαρκώς την ίδια σύνθεση και έτσι μπορούμε να τις θεωρήσουμε ως κοινωνικές “φουσκάλες” ή “φούσκες” (bubbles) οπότε η λογική στην αντιμετώπισή τους είναι αρκετά διαφορετική. Καταρχήν η όποια μετάδοση στην τάξη είναι πλήρως ιχνηλατίσιμη και μπορεί να περιοριστεί με απλό περιορισμό, ενώ στην εστίαση δημιουργεί κατα κόρον “ορφανά” κρούσματα.»
Ο Δρ. Μαγιορκίνης αναγνωρίζει πως ένα θέμα που «συζητείται διαρκώς», είναι πόση είναι η επιβάρυνση των αποστάσεων μεγαλύτερων του 1.5 μέτρου στις τάξεις 25 μαθητών, σε σχέση με τις τάξεις 15 μαθητών. Ο ίδιος ανάρτησε ένα σχεδιάγραμμα με τις διαφορές στις δύο τάξεις.
«Με πράσινα βελάκια δείχνω τις ανά 2 αποστάσεις του μαθητή στο πρώτο θρανίο με όλους τους μαθητές στην δίπλα σειρά (8 αποστάσεις), για λόγους ευκολίας δεν δείχνω τις υπόλοιπες με μαθητές τις ίδιας σειράς (6 αποστάσεις). Οι αποστάσεις του μαθητή αυτού είναι 14 και όλες υπερβαίνουν το 1.5 μέτρο. Το σύνολο των αποστάσεων σε αυτήν την διάταξη είναι 120.
«Όπως φαίνεται μία τάξη 25 μαθητών οι ανά 2 αποστάσεις είναι 325 με 13 να παραβαίνουν το όριο του 1.5 μέτρου δηλαδή μόλις το 4% όλων των πιθανών συνδυασμών. Αυτές οι “παραβάσεις” είναι μόνο σε οριζόντιο επίπεδο, και δεν επιτρέπουν την μετάδοση στον κάθετο άξονα τη τάξης», λέει ο κ. Μαγιορκίνης.
Κατά τον ίδιο, από αυτούς τους υπολογισμούς η μετατροπή της τάξης σε μέγεθος 15 ατόμων εξαλείφει το 4% των ανά 2 αποστάσεων την ώρα του μαθήματος και αυξάνει (σχεδόν διπλασιάζει) τον αριθμό των εκπαιδευτικών ωρών που θα πρέπει να καλυφθούν από εκπαιδευτικούς.
«Το σενάριο λοιπόν δείχνει ότι για την πιθανότητα μετάδοσης αποκλειστικά και μόνο την ώρα της εκπαιδευτικής διαδικασίας προκειμένου να ρίξεις 4% τις κοντινές επαφές θα πρέπει να διπλασιάσεις τον χρόνο έκθεσης των εκπαιδευτικών», προσθέτει.
«Αντιλαμβάνομαι ότι η πρόθεση είναι πάντα το καλύτερο των μαθητών και των εκπαιδευτικών αλλά προσωπικά πιστεύω ότι η απάντηση δεν είναι τόσο απλή και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα υπήρχε (και αν θα υπήρχε) σημαντικό κέρδος στην μείωση της μετάδοσης από 25 σε 15 όσον αφορά την μετάδοση σταγονιδίων».
